2024 resultaten.
mijn kind van grote zorgen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.064 mijn kind mijn kind
van grote zorgen
mijn kind wat vind
je in de dag van morgen
losse flodders door elkaar
geen enkele connectie
er is geen logica
die wij overal in zien
strakke potjes op een rij
keurig in een lijn gezet
als dat zo blijft ga je blij
naar je stille kale bed
maar wat als de stroom uitvalt
een plotselinge regenbui
wat…
Vannacht
gedicht
2.0 met 27 stemmen 8.338 Vannacht was ik opeens weer klein
de tuin de perenboom seringen
met weer heel groot de kleine dingen
en op de wip hoog boven zijn
Mijn moeder kwam een snoepje brengen
mijn broertje zei een lelijk woord
(ik had het al voorheen gehoord)
de zon was regen aan het mengen
Achter de heining in de straat
een paard kloppend op hobbelkeien
ik wilde…
Groei uit mn armen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 802 twee verwonderde ogen
zo blauw als de hemelbogen
kijken mij wat angstig aan
maar krijgen niks gedaan
ik duw je zachtjes naar je stoel
je weet niet wat ik nu voel
je kijkt verdwaasd wat rond
en ik sta genageld aan de grond
dan geef ik een kus en draai me om
ik zeg je snel dat ik weer kom
groei maar kleine man groei uit mn armen
en kom…
Distichon 16 Kinderzielen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 987 Ooit hadden ze nog tere kinderzielen.
Nu zijn 't hormoongestuurde projectielen.…
- De Wind van vele Vragen-
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 731 Gaan wij wind kopen,
vroeg mijn kleine zoon...
want in wind leeft de onschuld
van een nieuwsgierig kind
dat gevuld met zijn honderden vragen
de weg van wereldse stormen
en van emoties nog niet kent..
de zuiverheid fluistert dynamiek,
de geest van alle kinderlijkheid
op het schier eindeloze moment,
dat de wind zijn zeilen zet
De kleine…
De prijs voor later ?
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 Klasjes kinderen rennen uit school
parapluutjes werpen schaduwen
over zon en regen en het aureool
van het verleden, door hun praatjes
de hemelen te bewegen wordt
alles gewist, boort hun schater
duizenden kleine gaatjes als een
zegen die in plassen aan het asfalt
kleeft, zweeft moraal van schaamte
in een veinsend boetelicht over
werelds…
Een dromend kind dat met de sterren speelt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 812 Een dromend kind dat met de sterren speelt,
En lacht en reikt en tast met beide handen
Naar ’t blauwe niet te vatten stromend beeld,
Verschenen aan de weke hemellanden;
Een stille dwaas die in zijn waan verbeeldt,
Dat hij kan groeien naar de hoge wanden
Van ’t eeuwig ruim en daar zal kunnen randen
De wolken aan, waarmee de zonne speelt.…
schoolfoto
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
Eertijds
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 501 Eieren gingen aan struif. Geel tegen de muur. Witvis
uit de sloot bakten we op sprokkelhout en proefden we
weggekropen onder de rabarber. Rood werden we van kroten
en oranje van wortelcaroteen. We braken komkommers open
en meloenen slurpten we leeg.
Miss Blanche lachte lief naar Roy Rogers in het nachthutje
achter in de komkommerhof en…
Kindertijd
hartenkreet
1.0 met 17 stemmen 1.619 Waarom ben jij niet blijven steken
in mijn broertjes bruine knuffelhaar
of in de donzen warmte van mijn deken?
Waarom wilde jij niet slapengaan
achter het gordijn of in de maan?
Weet je in haar witsatijnen huid
luisterend naar feeëriek en lieflijk slaapgeluid
kon je liggen, veilig opgeborgen,
Maar je vluchtte.
De avond ruikt niet meer…
DRIJFVERMOGEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 352 Goed...
ik kon al drijven
op eigen veren
gaan
Goed...
ik kon al
op eigen poten
staan
Goed...
mijn Va & Moe
ze bleven me
volgen
Maar...
als jongeling
raak je soms
verbolgen
Je wilt eruit
vooruit en achteruit
het toetsen
van je eigen drijfvermogen
Ik wou
dat ze nu eens
opvlogen
maar herfst is nog ver.…
Op het gras
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 420 al twee dagen lag hij daar
een roze opblaasballon
versierd met rode hartjes
nieuwsgierig keek de wind
hoe hij heenenweer rolde
maar niemand speelde ermee
toen was hij opeens weg
meisje met strikjes in het haar
had hem teruggevonden…
Puber
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.479 Geen grip op wat je gaat doen,
Totale onverschilligheid,
Alles overheersend gevoel,
Ben ik je kwijt?
Onbenaderbaar,
Afstandelijk en koel,
Alles vertrappend,
Als zonder gevoel.
Ik moet…
Loslaten
Met mijn verstand,
Met mijn hart nooit……
Broertjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 559 Het fijne kopje met de bruine krullen
een stiekem lachje; het is decadent
als je van binnen zo onrustig bent
dat je je broertje graag laat brullen.
Die zet een keel op, zwaait wild met zijn armen
terwijl zijn ogen zich met tranen vullen.
Hij wint de aandacht. Hij heeft charme.
Toneelspel handigheid en gein
gaan hier ’t gevecht aan met twee…
Zo groot je maar wil zijn
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.517 Dansen met een vlinder
op de middelmaat van vragen
waar jij groter wilde lijken
dan wat paste in je hand
kleine emmertjes met zand
zo licht gedragen naar het water
zomaar tranen zou verslikken
in weerschittering van jaren
Zoveel dingen die jij anders zag
maar niet meer terug kon draaien
niet voor hem - die kleine man
met wie jij vlinderde…
Loslaten?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 950 Ze glijden van mijn schoot
het ruime water op in boten
waarvan de kiel al vroeg
werd neergelegd, gebreeuwd,
door nieuwe tijden, het geluk
gekozen waarop de scheephoorn
door mijn leven weg zal vloeien,
hun lichamen schieten weg als
mijn vermaledijde schaduw
te dichtbij komt, verstomd
de stemmen als ware het
bevriende mensen, sinds zij…
Kleutermeisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 988 Met haar neusje in de wind
fietst zij trots naar school
als een echt groot kind
klein duwtje in de rug
want dat gaat zo lekker vlug.
En straks, na school
met mama weer terug
Een kusje, het duwtje
een mond vol marsepein
Ze geeft de wind in de rug
Welterusten, mijn lief
blijf nog even klein…
VERDWAALDE ROTSEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 587 De reuze Drentse keien liggen verspreid
in nette tuinen of woeste heidevelden,
moeten telkens het kinderspel ontgelden,
kennen vrolijk geklauter bij felle strijd.
Kloeke rovers hebben zich juist bevrijd
van sterke wachters, gaan als trotse helden
naar hun woonhol, waar ze reeds rijke buit telden.
Worden oergraven door de jeugd ontwijd?
Eens…
UITKOMST IS HET SAMENZIJN
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.021 Zo intens eenzaam
is iedereen om mij heen
zo onbereikbaar leeg
ik tracht te roepen
mijn woorden smoren in mijn keel
probeer te zien en echt te kijken
een onuitsprekelijke woordenschat
welt in mij op
maar toch kan ik mij niet uiten
besef, dat alles anders moet
nu gloeit de liefde door mij heen
ik zie opeens verandering
nu zijn het…
Voetstappen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 424 Voetstappen in het grint,
de vijver rimpelt in de wind,
een late koekoek vindt royaal,
aan de waterkant zijn avondmaal.
En in de koele voorjaarslucht,
klinkt zacht een gerucht,
van kinderstemmen vrolijk, vrij,
’t geluk, ’t is zo dichtbij.…
Slaapliedje
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 991 Leg je hoofd maar zacht te rusten
Dan zing ik je in slaap
Geef je over aan het onderbewuste
Als ik het hier en nu wegkaap
Ik wens je een voorspoedige reis
Naar de verre velden van geluk
Ga maar op weg naar je paradijs
Mijn lieve, kleine ukkepuk
Mogen engelen je altijd behoeden
Tegen het kwaad van dit leven
Zodat je veilig en zonder bloeden…
WOORDEN VAN KINDEREN
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 918 Frustrerend
onvoorstelbaar in eenvoud
zijn woorden van kinderen
ook mijn gedichten
zullen helpen
problemen op te lossen
die eigenlijk niet bestaan…
Cet age est sans pitié *)
gedicht
2.0 met 42 stemmen 16.742 Links naast ons - midscheeps - woonde de ex-kapitein
ter zee, weduwnaar, purper van het drinken.
Hij had een dochtertje, dat opzienbarend lelijk was,
zo opgestopt, verkeerd begroeid en kruislings scheel,
dat iedereen wel graag met haar zou willen spelen
alleen al om dichtbij iets zo uitzonderlijks te zijn.
Haar vader maakte dat onmooglijk, want…
Voetjes
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 571 Voor Papa nog niet te zien maar wel te voelen.
Kleine voetjes die in Mama haar buik woelen,
Ze trappelen eerst in de lucht in het rond,
Dan zullen ze gaan staan op grond.
Vervolgens zetten ze de eerste stapjes,
Ze gaan nog wankelend en slapjes.
Ze rennen naar je toe wanneer ze je zien,
Twee voetjes met teentjes; in totaal tien.
Lekker…
Morellen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 Kan nog steeds niet wennen,
getijden gaan vluchtig, ik vermijd
dat ik hang aan een onvoltooide tijd,
waar meisjes onbetaalbare kransen halen
uit de lentezon, getooid met gekleurde
linten, geschetste aquarellen van hun
vragen, waarin schuld en schande is
ontlast,toch zullen dragen, de kleine
danseressen op de spitzen, stelen
dansend…
ouder worden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 418 je hebt er niet om gevraagd
maar je wordt het wel
je bevrucht een eitje,
geen probleem
maar je bent zelf nog kind
je voedt en je voedt op
de jeugd zit nog in je kop
en toch ben je nu ouder
ik was het antwoord schuldig
toen mijn dochter vroeg 'waarom'…
Licht en donker
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 370 In het keukenlicht
dwaalt een losgeweekte herinnering
binnen
twee lachende gezichtjes boven het tafelblad
twee kleintjes op schoot
ruziënd
mama, die knie was van mij
In het slapend donker
sneeuwt een onverhoeds verlangen
onder
Eén man, kindertjes: twee
een dag met schuimend rijm
van wee
naar heim…
De Kust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 Op vakantie naar de kust
voor de kinderen is het prachtig
in de zee wandelen hand in hand
en de ouders wandelen over het strand
meeuwen vliegen om je oren
en als je naar schelpen luistert
kun je de zee al horen
schelpen zoeken vinden kinderen leuk
dus hebben ze het daar vast naar hun zin
eenmaal aangekomen weer terug in het huisje
gaan…
Spelende wereld
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.390 Spelende wereld
Met mooie onschuldige open ogen
kijkt hij naar alles om zich heen
met oh, mmm en een glimlach.
De wondere wereld
van een tweejarig jongetje.
Alles wat hij ontmoet
wordt zijn speel kameraadje
van vlieg tot pappa.
De wereld is voor hem
één gekleurde speeltuin
met stralende speeltjes.
Als hij een groot beest ontmoet…
Deeltijdkind
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 855 Mijn verwekkers zijn gescheiden
er is niets dat mij nog bindt
geen hond kan mij verblijden
ik leef al jaren onbemind
op bezoek uit medelijden
is het laatste wat ik wil
ik hou van geen van beiden
mijn kinderhart is koud en kil
dat ik geboren ben uit lust
is iets dat je niet verzint
ouders heb ik nooit gekust
ik ben een droevig deeltijdkind…