Loslaten?

Ze glijden van mijn schoot
het ruime water op in boten
waarvan de kiel al vroeg
werd neergelegd, gebreeuwd,
door nieuwe tijden, het geluk
gekozen waarop de scheephoorn
door mijn leven weg zal vloeien,
hun lichamen schieten weg als
mijn vermaledijde schaduw
te dichtbij komt, verstomd
de stemmen als ware het
bevriende mensen, sinds zij
bloeiden sta ik op vergrijsde
voeten in een niemandsland,
lidtekens van het loslaten gaan
van hand tot hand, eigenlijk
valt dan niets meer te wensen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 13 juli 2010

pebmartenskpnmail.nl

Dan valt er niets te wensen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 950