1542 resultaten.
't L A A T S T E
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.757 AAN DE ONBEKENDE LEZER
Hoe zoet is ‘t om te peizen dat,
terwijl ik rust misschien,
een ander, ver van hier, mij on-
bekend en nooit gezien,
u lezen kan, mijn dichten, mijn
geliefde, en niet en weet
van al de droeve falen van
uw vader de Poëet!
Hoe blij en is ‘t gedacht niet, als
ik neerzitte ende peis,
u volgend waar gij loopt op uw
gezwinde…
Vogeltjes, die zo vroeg zingen, krijgt de poes
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.804 Een vogeltje vroeg in de morgen,
Zong vrolijk en zonder veel zorgen,
Als vogelkens zijn, een lied.
O vogeltje, hou toch uw snater!
O denk aan de loerende kater –
Gij zingt... ge ontsnapt hem niet.
Een dichtertje, vroeg in de morgen
Des levens, zong zonder veel zorgen,
Als dichteren zijn, een lied,
O zangertje, hou toch uw snater!
O zie toch…
Credo
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.892 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen…
dood, ik lach je uit!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 50 na het vreugdevuur van de dood
- het leven gaat er na de dood niet op vooruit -
keert zij haar gezicht naar de barsten van alledag
de flakkerende veelheid van het leven kiert
tussen haar woorden door
zij ziet en schrijft alles op
haar woorden baden in welige zomergloed
het licht in haar ogen werd niet gegund
zij heeft gezien en geschreven…
uitgeleefd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik draai een lusje in jouw haren,
dat is een oud, geheel volledig
uitgeleefd gebaar.
de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik stop je haren weer
hun ogen in en laat het lichaam
in haar violette…
Het bloesembed van een vroege lente
gedicht
3.0 met 8 stemmen 138 De prilste tocht die ik zal ondernemen
uit de schaduw naar het andere licht
weg van het mogelijk samen verademen
een jonge blos ochtendglanzen in zicht
leidt tot een herhaald lijdzaam ondergaan
van het voorbije dat getekend in mij blijft
slaat de weg vlakbij het slotstuk stilaan
af naar wat is maar nimmer in het…
oorlof
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 40 ----“Meisje en instrument paren als dieren.”
-------------------------Gerrit Achterberg
ook al gun je hem de maaltijd niet,
hij mosselt je, secuur en minachtend
zoals enkel een Hollander dat kan.
waarom nog dit aantijgen? dit, dat
jou de schelp uitpulken helpt niets,
niemandal. met lezerslust vermengd
rotten de honderden waangestalten…
Zwevend op winden waait de zee door 't duin
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.400 Zwevend op winden waait de zee door 't duin,
En 't zout blijft achter in 't diep-koele zand;
Geen bloemengloed, geen groen van sapp'ge plant
Kleurt 't bleke egaal van vér-zichtbare kruin;
Maar 't water, neerfilt'rend, doet, tuin naast tuin,
Laaien van tulpenrood 't wijdvlammend land,
En ruist als bossen op, tot waar de rand
Vaal is…
Jubelzang over de wijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Jubelzang over de wijn
Van de hals naar de schouderpartij
ze weert zich voor de schijn glijdend langs het
middel waar het bouquet al beter
bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend
naar de bodem danst, de godendrank in
een zwijm de ware aard bezingt met een
draai van de waarheid. Klinkt met de ziel…
Koffie / Boek
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 61 Een goed verhaal sijpelt
zoals koffie druppelt.
Een goed verhaal kerft
en krast en doorboort
zoals koffie onherstelbaar kringen brandt
in een tafel van een zeldzame houtsoort.…
Onrust
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.280 Dichter die uw laatste vragen
Stellen zult wanneer gij sterft,
Antwoord zonder zelfbehagen
Welk een leed uw geest doorkerft
Dat gij nooit tevree kunt zwijgen -
Of ge uit iedre schemering
Bleke maan van angst ziet stijgen
Die uw mond tot klachten dwing'.
"Bleke maan niet, maar het weten
Dat mij, reizende in de nacht,
's Morgens weer…
Loemoem lammoem laroem lakoem
gedicht
3.0 met 46 stemmen 12.322 Loemoem lammoem laroem lakoem
bergamotse pergolas
boestroem bastroem bestroem bostroem
arboesti arboesas
oemoem ammoem aroem akoem
postolorum postolas
akroem baroem fakroem faroem
synagobi syncopas
oeloem aloem oesdroem nosdroem
akolasi rabotas
oeldroes knoeldroes boeldroes moeldroes
pastellorum crammacas
oemboem hoemboem zoemboem boemboem…
Aan twee lieve kleine jongens (1779)
poëzie
3.0 met 25 stemmen 4.495 Ziedaar, lieve wichtjes!
Een bundel gedichtjes,
Vermaak u er mee!
En spring naar uw woning;
Maar... eerst ter beloning
Een kusje of twee.
Door liefde gedrongen
Heb ik ze gezongen,
En wilt gij er meer,
Gij moogt er om vragen.
Wanneer ze u behagen
Komt huppelend weer.…
Taalstroop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Doorwandel bibliotheken,
sleur u door kaft en papier.
Pillen geleerde literatuur
staan u weldra tegen.
Filosofieën en prachtpreken
houden dagboekbrieven bijeen:
persoonlijke hypothesen die
de schrijver naam en waan verlenen!
Scharrel tussen de voetnoten,
vijl uw mening tot leem:
leerstellige stroop versuikert een visie...
U kunt het niet…
Aars Poetica
gedicht
3.0 met 22 stemmen 7.984 (She got ev'rything she needs
she's an artist, she don't look back)
Dichten is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan
als je koken kan.
-------------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten' (1985)…
Louter droefheid
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.688 Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen?
Een platte geest dronk nu een glaasje.
Maar ik ben een poëtisch baasje
en ga mijn weemoed in een versje doen.
Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht…
Ghostwriter
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 162 Ik had een goed verhaal
En zij was goed in taal
Zo vonden wij elkaar
En werden een schrijvend paar
Nooit samen op de bank
Maar ergens op een plank
Staan we nu al zoveel jaar
Dichter dan wie ook bij elkaar…
Als broedzorg ontbreekt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 69 De vogel zit in een antieke kooi
Zijn kopje diep verstopt in zwarte veren
Zit hij te dutten of te contempleren
Hij is nu niet bepaald van laag allooi
Helaas is hij zijn felle kleuren kwijt
Verloren aan een onbestemd verlangen
Zijn zang zit in een dikke keel gevangen
Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd
Wil buiten zitten…
Schrijvenderwijs
gedicht
1.0 met 353 stemmen 10.864 Schrijvenderwijs was ik ingeslapen,
schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht
omdat er woorden stonden te blaten
onder het open raam waar ik lag.
Wie had hen daar bijeengedreven,
was het de honger of was het de wind?
Ze stonden in een beginnende regen
doodstil te kleumen op het grind.
Toen heb ik ze mee naar boven genomen,
de grote…
Vogels
poëzie
3.0 met 39 stemmen 4.364 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel heur zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.
De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren
Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre,
De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen,
En hel schalt…
Kintsugi (2)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 43 Ja littekens zijn opgevuld met goud
Worden gezien, besproken en beschreven
Worden daardoor tot meesterwerk verheven
Het is een kunstvorm, een al eeuwenoud
Japans gebruik, bij barst of breuk of fout
Is er altijd een kans op overleven
Ja littekens zijn opgevuld met goud
Worden gezien, besproken en beschreven
Wij zijn ook lemen…
DICHTER ONDERWEG
gedicht
3.0 met 36 stemmen 11.827 Herneem, o woord, uw hoge vlucht
de tijd wacht al een eeuwigheid.
Auto's roesten, stormen razen
en de huiselijke haard wordt bedreigd.
Hoor toe, o klank, onder uw voeten
het ritme van wielen op de rails,
met in uw geheugen de eigen stappen
op duizenden kilometers aardoppervlak.
O kom, geduld, laat uw ogen genieten
van het landschap dat…
Pomona
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 Waarmee kan ik je nog verrukken
Enkel een mand met dode mussen
Wat kruisjes als symbool voor kussen
Niet eens een trap om fruit te plukken
Je hebt mijn Venusbeeld geroofd
Het is gedaan met al mijn ooft
Het rot, is beurs, de bomen huilen
Ik zoek beschot waar ik kan schuilen
Hoe sterk was jij in overwinnen
Mijn tuin was degelijk omheind…
Op de loer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 47 Hoe onontkoombaar is het einde
De mens is constant op de vlucht
Voor de gevreesde laatste zucht
En al het leed op handen zijnde
De mensen lukt het om te duiken
Zij snorkelen In klatergoud
Maar toch is het best waterkoud
In uitgezette koopjesfuiken
De mens wordt flink gehersenspoeld
Zijn eindigheid gaat kopje onder
In zeeën vol…
Verzwindende zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Als rest van een herfstwolk
residu van onvermoeibare nazomerreizen
langs hemelgewelven
die nutteloos zwerft
door zilvergrijs zwerk
zo ben ik, o luisterrijke
illustere zon
Uw aanraking
heeft mijn damp
nog niet vervluchtigd
mij eenmakend met uw
duisternis verdrijvend licht
zo drijf ik door
de advent heen
van u gescheiden
Indien…
Misvatting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Men denkt te dichten
maar ontspoort in het uitzicht
van een prozaïst.
Als dat eens doordrong
tot de schrijvende breinen
van een dichterssite...…
Aan een te zedige Schrijver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.660 Waarom uw Boek aan 't licht onttogen?
't Verschijn' gerust, al is 't niet groot:
Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen,
Men weegt Kaneel bij 't Lood.…
Het goede boek
gedicht
3.0 met 56 stemmen 14.815 Het goede boek - je kunt het zomaar kopen
Je neemt het mee, je zet het in een kast
Het zal je nimmer voor de voeten lopen
Maar legt, zodra je wilt, een wereld open
En daarin ben je dan zijn eregast.
--------------------------------
uit: 1978…
OMINA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 een gebeurtenis
is nooit iets wat
zomaar gebeurt
de poëet ziet méér:
een voorval is niet
slechts toeval
stilletjes worden
louter gebeurtenissen
aankondigers
omina die fluisteren
in dichters oor
wat komen gaat
in de verborgen wereld van
dichters hoofd weerspiegelen zij
de diepste behoeften
van de mensenziel…
Reciteren
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.471 Laat schone verzen glad van effen lippen vloeien,
Maar gil, noch galm, noch kwaak, noch bulder woest en luid;
Weerhoud uw arm en hand van haamren, zwaaien, roeien;
De molenwiekerij drukt geen verrukking uit.
Des dichters hartstocht, stijge als opgezette baren,
Hij zij een storm, een stroom, die alles met zich voert:
Gij, blijf uw kalmte, uw kracht…