inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.632):

Verzwindende zwerver

Als rest van een herfstwolk
residu van onvermoeibare nazomerreizen
langs hemelgewelven
die nutteloos zwerft
door zilvergrijs zwerk

zo ben ik, o luisterrijke
illustere zon

Uw aanraking
heeft mijn damp
nog niet vervluchtigd
mij eenmakend met uw
duisternis verdrijvend licht

zo drijf ik door
de advent heen
van u gescheiden

Indien dit uw wens is
en dit uw spel
neem dan mijn vervagend vervlieten in ledigheid

vervul die met goud
en laat die zwijgend
drijven op wieken
van de wilde wind

en spreid die in veelheid
van wondere vormen
opgelost in het einde
der stille nacht

dan zal ik verzwinden
in 't eeuwige duister
of wellicht in de glimlach
ener minzame morgen

... Naar Wij-zang LXXX van Rabindranath Tagore ...

Schrijver: Max de Lussanet, 8 december 2022


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 67

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
9 december 2022
Merci Joseline, het verleden blijft inspireren!
Naam:
J. Bakx
Datum:
8 december 2022
Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)