1542 resultaten.
RAMSBECK
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 249 Zo liefelijk als het stadje was
Zo toegetakeld de poëet
Van wie niet een de naam nog weet
Van wie niet een de verzen las
Versvoeten vol versplinterd glas
Spoorden het dier aan dat hij reed
De schrijftaal die hij openreet
Vormde een incompleet karkas
Het vakwerk dat het stadje sierde
Kenmerkte hem nu niet bepaald
Tot hij een kleine kerk…
Distichon 11 De gierzwaluw
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 451 Schreeuwlelijke luchtwerveling.
Tegenbeeld van zuchtsterveling.
Dit distichon is een vrije samenvatting van het gedicht 'Le Martinet' door René Char.
Daarvan hieronder de Franse tekst plus de vertaling in het Nederlands:
Le Martinet
Martinet aux ailes trop larges, qui vire et crie sa joie
autour de la maison. Tel est le…
William’s epilogue
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 150 Ik had jullie willen vergeten
als bijzaak bij een spel:
boom en vis, elkaars
onbenaderbaar
toneel
Er zijn treurwilgen
die hun takken hangen
Er zijn vissen
die springen…
DE OUDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 Zij, zij is terug, zij
Van ver voordat ik dichter werd
Wat moet ik met haar
Ze ziet er goed uit, lijkt gelukkig
Heeft verwerkt, keert versterkt terug
Niet langer gedwarsboomd
Droomt zij een voormalig paar bij elkaar
Waar was je vraag ik, ik had niet verwacht
Je ooit nog terug te zullen zien
Diep weggeborgen zegt ze, zwart gemaakt…
6811 BJ Armhem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 274 Op het Johnny Van Doornplein
Stapelen de zuipers hun sculpturen van blik
En lunchen dorstig op betonnen nasischijven
Strikt gescheiden van de patatjepeeërs
De dam van kots, zweet en verschaald bier
Hun openluchtbar is een effectieve barriëre
Tegen het V&D-volk dat jij ooit van alles toedichtte
Totdat je hier bekaf en ademloos nederzeeg
Electric…
Dichter in z'n element
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 de lucht betrok
het begon te waaien
en te regenen, niet normaal!
de dichter trok z'n zondagspak
aan en begon te dichten…
Op grond van lezen.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 170 Tenen krommen het boek,
geplooid in zinnen
schuift poëzie even op
en valt terug aan wielen,
de banden kunnen zelfs
een tafel op voeten zijn
Gedichten reiken te ver
voor begrip en beelden
raken slaap aan,
één bladzijde wil rusten.…
SEIZOEN AFHANKELIJK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 De lentebloesem tikt tegen het glas
Ze weet dat ze zich bij elkaar moet rapen
Al zou ze liever eeuwig willen slapen
Nu ze zich weer herinnert hoe het was
Hij bladerde haar door, dééd of hij las
Zijn onbetrokkenheid was als een wapen
Om stukjes waardigheid van haar te schrapen
Tot houten krullen, rijp voor vuur en as
Ik lijd, dus ben, dacht…
Utopie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 138 Nooit zegt mijn vader
-hij is 93-:
'Het is lente'.
Wel vraagt hij bijvoorbeeld:
'Hebt ge de patatten al gezet?'
Zo zou ik een gedicht willen schrijven,
niet over,
maar DAT lente is.
Of slechts een woord,
een klank,
waarvan de nieuwe kracht
niemand ontgaat.
Ooit hoop ik zo ver te raken
in mijn poëtische zoektocht,
dat ik
DE klank…
ZINGEN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 126 Het wil maar niet klinken
ik zal er een keer in verdrinken
in dit onnodige tijdverdrijf.
Dit zingen is mij een last
het lukt me niet
maar ik oefen alvast.
Gebroken akkoorden
dat past goed bij mij:
zingende noten
om een gebroken ei.
Laat het roesten en roken
en dan op een goede dag
of nacht: een gedicht dat
op zichzelf staat als…
Plat (poëtica 10)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 173 Echte gedichten zijn soms zo - erg
Veel beelden zo beeldend
Kreten zo krachtig
Rijmen zo rijk
Decors zo prachtig
Een trekker tuft voorbij
Een fietser groet
Hoi
Goedemorgen
De aprilzon
Het platte weiland
De A2 ruist mee als zee
De grutto valt stil
Baambrugge houdt zich van den domme…
POËZIE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.569 Poëzie,
tenger en sterk mirakel,
dat zich voltrekt boven een trosselke woorden,
boven een enkele zin,
boven een luttel woord;
ach trosselken,
ach woordenrei,
ach woord weiger van waarde,
wie heeft uw geest gewekt
en over wrokkige aarde
doen heilichten
- Gods blik die gloort -?
Dat is de tere, koninklijke kracht
uit eenzaamheid geboren…
WIJSGEER MET PILS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Vandaag heb ik een filosoof ontmoet
Het was in de openbare bibliotheek
Adept van Darwin die geen vraag ontweek
Hij had al heel wat dingen omgewroet
Zeg mij zou het nu slecht zijn of juist goed
Of erg indien de palingsoort bezweek
Zijn grenzen een schijnzekerheid en fake
Zit de verbondenheid ons in het bloed?
Vraagschap, vaagheid, biodiversiteit…
WEEMOEDIG KWIJNMEISJE (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Alice, de ogen zedig neergeslagen
Moest lachen om de rol haar toebedeeld
Later heeft ze -wat moest ze- nagespeeld
Wat anderen nu eenmaal in haar zagen
Ze wilde Eddy du Perron behagen
Maar deze had een ander afgodsbeeld
Platonischer, en op zijn ziel veel eelt
Hij wist Alice te pesten en te plagen
Ze dreigde zich van kant te willen maken…
WEEMOEDIG KWIJNMEISJE (1)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 254 Alice verbleef in artistieke kringen
Was zeer geliefd en onconventioneel
Ze declameerde voor het merendeel
Gedichten die de mensen blij ontvingen
Haar lezers hielden geldinzamelingen
Want verder had het meisje niet zoveel
Ze praatte met de vogels en ’t struweel
Was kleine heilige en kloosterlinge
Volgens haar vader had ze t.b.c
Dat hebben…
WEERSPANNIG
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 En nu de steen is weggerold
Ziet zij ze staan in de spelonk
De vele vaten die hij dronk
En die hem hebben uitgehold
Nadat zij hem de huid vol schold
Omdat de goddelijke vonk
Niet langer in zijn ogen blonk
Heeft zij in windsels zich gerold
Verwijt zij hem de wilgentakken
Waaraan hij het tuinieren hing
Nu heeft hij dronkemansverdriet…
COENACULUM (2) Voor B. (1944-2001)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 190 Ik zit met een gemis dat niet verjaart
Wij werden er in wezen mee geboren
Het rusteloze speuren naar de sporen
Van tweezaamheid lag vast in onze aard
Ons goddelijke lichaam was de taart
Wat waren we speciaal en uitverkoren
Gezegend en omringd door engelenkoren
Wij waren slagroom in Gods witte baard
Wat kan ik anders dan je te gedenken
Eens…
Het prozagedicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 Dichter en prozaïst zijn het eens, de mens is
geïncarneerde taal, communicatiemiddel die
ons onderscheidt van ‘t dier. Is het volk nog
analfabeet worden verhalen op rijm gezet dat
werkt als skelet en houdt de tekst stabiel en
bewaard door mondeling door te geven. Die
noodzaak is er nu niet, dus ook de rijm niet.
Poëzie pure, de bloemetjesjurk…
COENACULUM (1) Voor B. (1944-2001)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 150 Wat heb ik hier eigenlijk nog te zoeken
Ik kan het met de anderen niet vinden
Mijn liefsten ligt allen te ontbinden
In graven, andere armen of in boeken
Of zijn gewikkeld weer in bakerdoeken
Mijn oogleden zijn als gesloten blinden
Waarachter vraagtekens ’t waarom verslinden
En uitroeptekens het gemis vervloeken
Ik zag je en je wou geen…
VERMOGEN
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 ‘t Gedicht is als een toegestoken hand
Het wil worden gedrukt en aangevoeld
Het is op tegemoetkoming gestoeld
Het kan verwijderen of schept een band
Het schrijft zijn warmte diep in onze palm
Is licht dat zich door mensenbloed verspreidt
‘t Kan wegzakken in de vergetelheid
Liggen in een geheugenlade, kalm
Herinnerd worden en verbroederen…
De ellende van een ander
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 490 Is het wel eens opgevallen
dat we smullen van nare kost
Is het wel eens opgevallen
dat leed, om op te vreten is
Is het wel eens opgevallen
dat verdriet zo lekker weg leest
Is het wel eens opgevallen,
dat de ellende van een ander ’t mooiste is?
In een adem uitgelezen,
de narigheid van hem
In een ademtocht
met dichtgeknepen billen…
Verliefd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 264 Het is gezellig in
het pittoreske
restaurant
We zitten weer
tegenover elkaar
als weleer
Om ons heen een
gezellig
geroezemoes
Ik had veel gesprekstof
op mijn tong die ik
bij het ledigen van
het eerste glas
Champagne al had
schoongespoeld als
Genarcotiseerd
in je ogen
keek terwijl
Mijn hart openging
als de roos
in zilver…
IMPRESSIE
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 182 Vier gaten in een lege muur
Het ‘Pedicure’ is verdwenen
Zeker te weinig eelt en tenen
Of misschien gewoon te duur
‘t Is zondag zo rond negen uur
De kerkklok luidt en in mijn genen
Worden ze vederlicht, de stenen
En voel ik me weer rein en puur
Mijn kerkgebouw ligt in de polder
Mijn hond kwispelt een prima preek
Binnenin klinkt een oude…
Traagheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 Blaren van
kaarsen
en namen
die als echo
versterven van kou.
Hoofdpijn
op vreemde plaatsen.
Achter hem
een vrouwenstem
die namen roept
en hoopt te raden
hoe hij heet.
Maar zijn horloge
is gebroken
en daarmee ook
de tijd.
Zou hij zich herinneren
dan zou hij
zo traag
als meeuwen
in ramen
passeren.
Maar voortbewogen…
EENZAME UITVAART
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Alle kleuren op ’t palet
Zijn geworden een vuil grijs
Grauw de winter en gekrijs
Meeuwen in ontferm gebed
Tevergeefs in gang gezet
Want je bent al koud als ijs
En het laatste eerbewijs
Samen met een klein boeket
Werd gebracht door een poëet
Van wie ik de naam niet weet
Schilder, dichter, kunstenaar
Van de waanzin tekenaar
Kerfde met…
Via Dolorosa
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 de zoveelste statie
bleek een muur te zijn
alwaar
een vermoeide Jezus
zijn handafdruk
had achtergelaten
dat zou men
aan het Roelof Hartplein
nu ook eens moeten doen Jan
& ik
geloof…
Diminuendo (poëtica 7)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 Poëtische bui
Zakdoek gepakt
Bui voorbij…
COTTAGE ROSE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 Genietend zwemt ze rondjes
In haar Wedgwoodkopje
Nu en dan
Leunt ze met beide armen
Op de rand en kijkt verliefd
Naar de reep tuin tussen de
Schelfzeevitrage
Pas in de avond
Zal het glazen pad
In golvend kant verdwijnen
Geniet ze van het tikken
Van haar Engelse staande
Deelt gul de decanteerkaraf
Met de doden op het bijzettafeltje…
TURINGWEDSTRIJD (2)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 194 Dat er studenten werden ingehuurd
Om ‘t eerste kaf te scheiden van het koren
Dat kregen we na afloop pas te horen
Het heeft als zand in boxershorts geschuurd
Wij, rijpe dichters, voelden ons gestuurd
Met kluitjes in het riet door junioren
Nog lang niet droog achter hun ezelsoren
Heeft grut ons werk bepoteld en begluurd
Wat weet een melkmuil…
TURINGWEDSTRIJD (1)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 126 Mijn terriër zet grommende zijn tanden
In rijm dat door een schrijver is gemaakt
Het heeft tienduizend euro buitgemaakt
En maakt furore in de Lage Landen
De haarbal door de maker uitgebraakt
-De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen-
Laat mij bepaald niet snakkend watertanden
Naar nog meer over pik en poedelnaakt
Het vers kan dan wel lopen…