3119 resultaten.
Een tijdperk
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.207 Strenge stemmen verlaten de aarde,
bezingen de razernij der dingen
en het geween van bloeiende bloemen:
de oogst van een roekeloos tijdperk.
Was het een offer op verlaten altaren?
Het bleek een halsstarrig ademen.
-----------------------
uit: 'Stemmen', 2013.…
Tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 157 Het is donker en koud
de avonden worden sneller oud
weer meer rimpels in de tijd
voor je het weet glij
je de hemel in
tenminste als je hebt gedeugd
onderwijl
lacht je jeugd
je uit.…
Interlude
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 er onttrekt zich nooit ook maar één dag
aan de strengheid van kalendercijfers
gelukkig hebben we een schrikkelhuid
van vel over been, een pas op de plaats
opnieuw werpt het voetlicht een kronkelende
schaduw over stenen vloeren zonder zon
we zien de straat die zich uitrolt tot platte
naaktheid, verlaten van regen en beschutting
het wachten…
Zee van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.
Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.
Zwemmen naar verre horizonnen,
waar momenten ons leven leren,
waar wolken eeuwig verder drijven,
waar zandlopers…
een springlevend in memoriam
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 257 ik heb nog een oude foto
van mezelf als baby
een zwaar gehavend exemplaar
maar ook een oud luciferdoosje
met de krullen van mijn
allereerste haar...
beide bewaar ik
als herinnering aan
het kind in mij
dat zich bij vlagen
nog wel eens
ontheemd voelt…
plons...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 141 een duik
in het verleden
is met een plons
in de vorige eeuw
terechtkomen
wentelen in weemoed
watertrappelen
in de moederschoot
van herinneringen
en dit vol blijven houden
tot je bent geslaagd
voor zwemdiploma A…
rust roest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 285 (requiem voor een oude Ford)
roest van jaren
heeft het vehikel
gemaakt
tot wat
het
is geworden…
Zo misleidend en zo zoet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Heimwee is verlangen naar wat was,
als naar een al jarenlang verlaten huis.
Heimwee lijkt op wat ooit moet zijn.
Kijk, daar staat mijn gedroomde thuis!
Ondertussen bevind ik me waar ik nu ben,
op weg van heel vroeger naar veel later.
Verlangen naar waar ik ooit was.
Verlangen naar waar ik wil zijn.
Dat smaakt verleidelijk goed,
misleidend…
Oceaan van sterren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Ik staar naar een eindeloos aanwezige sterrenhemel
En tel de sterren één voor één
Totdat het me duizelt en ik opnieuw begin te tellen
Steeds weer opnieuw, en één voor één.
Ik zie de nacht mijn dag vervagen
Het grote nietige iets
Een droom probeert mijn aandacht te vragen
Het moment van alles;
een ogenblik van niets.
Ik kijk naar een eeuwige…
Er is geen tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 In de late zomer schuilt de vrouwelijkheid,
in de winters heersen oude mannen, in de
lentes lonken vlinders onbevangen,
ben ik zomers tot alles weer bereid,
als schaduw en het licht elkaar weer
ontvangen, de ongetuigde gedachten
worden bereden, het bit verlost van
het opgekropt verlangen, verenigd
in een silhouet van het verleden,
er…
Geen toekomst, geen weg terug
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 175 Onmacht
pijn
geïsoleerd
stoer zijn
Wereld draait door
sta er niet bij stil
door ziekten overmand
voor alles een pil
Gevoelens
geen toekomst
geen weg terug
heden is de vondst
Zelf oplossen
zelf blijven gaan
zelf in paniek
zelf weer opstaan
Blijven lachen
toon positiviteit
hoe moeilijk ook
je moet het nare gevoel toch kwijt…
BIJ HET RAAM
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 192 Bij het raam ontdekken
dat de verte groter is
de hemel je eigen kathedraal is
de luchten je kasteel
Bij het raam ontdekken:
de rivier dat ben jij
opkomend en afgaand tij
alles gaat voorbij
Bij het raam ontdekken
woeste wind
steigerende storm
flitsend vuur
Bij het raam ontdekken
de rivier stroomt door het land
en door de tijd…
geluk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 320 geluk is vluchtig
als het tuiltje bloemen
dat je destijds plukte
in de berm langs de weg
naar Bornerbroek…
Kermis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 142 Kaneelstokken, zuurstokken
en allerlei suikerspinnen
en natuurlijk dat gokken
met een grijper die je net niet liet winnen
het geluid van een draaiorgel
en vroege discomuziek
overal felle kleuren en dan dat gerochel
van een man uit het botsautopubliek
hij spuugde bijna in je nek
hij zou het nu niet meer durven
ze zouden hem bij de lurven…
voor de overlevenden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 verzamel foto's uit
het heden en verleden
want aan elke foto
kleeft wel een verhaal
als deel van jouw bestaan
van het beginstation
tot de allerlaatste halte
en alle daar
tussen gelegen stations
zo krijgt de reis
door de seizoenen gestalte
en spreekt het gemoed
dikwijls boekdelen…
Het bootje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 159 Langzaam deinde een bootje,
Deinde een bootje,
Langs het riet.
Verder en verder,
Deinde het bootje,
Terwijl het plek na plek verliet.
Sneller wanneer de wind opstak,
Trager wanneer deze ontbrak,
Dan werd het water reeds weer vlak.
Maar altijd bleef er die deining,
Een deining die nooit verzwakte,
Die het bootje deed dansen,
En de boeg golf…
Ongevraagd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 188 Ongevraagd begint ieder mens zijn leven.
Leeftijd is heel kort en duurt maar even.
Dat zijn feiten als dichte open deuren.
Ondertussen nemen mensen elkaar de maat,
alsof ze onsterfelijk verder mogen leven.
Angst regeert als wortel van ons kwaad.
Poëzie lezen en gedichten schrijven.
Zo geven dichters hun leven zin.
Waarom hier? Waarom nu?…
Later is morgen geleden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 176 adem de wolkenhemel
vatbaar voor langer verblijf
hangende het verleden
is er nog een rimpel in
volkomenheid, een ader
met vloeibare twijfel
of we niet in herhaling vallen
weer opstaan en verpozen
ons van geen kwaad weten
kunnen we nog eenmaal
onze gangen herroepen
de rivier verleggen
en de stoflaag herlezen
zonder blijk van wijken…
EEN REIS......
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Je wil op reis
je hebt je koffers
gepakt
de kleur grijs
is geen kleur
Je trekt de deur
achter je
in het slot
je wil immers
......op reis
Je steekt
je hand op
begroet de buurman
die je een goede reis
wenst
Je rijdt
naar het station
en wacht,wacht
op de sneltrein
je hebt immers:haast
Je kijkt verbaasd
naar het lege spoor…
kwezel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 Zoals een kraan
koppig
blijft lekken,
druppel na druppel,
liet ze haar leven
traagzaam wegtikken.…
Toen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 213 Het was de tijd van tropisch hardhout
het was de tijd van slagroomsoesjes
van meisjes in hun te strakke bloesjes
daarvan was het allemaal de tijd
het was in een ander leven
waarin je jong en onschuldig
en bovenal ongeduldig was.
je zette de klok vooruit
boog de tijd krom
en deed hem als een stropdas om
en seconden druppelden als water…
taaie tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 de hete adem van
de zon drukt op
de kale aarde
in deze desolate
vlakte waar het
bijna altijd waait
sta je stil
bij de bomen
kromgetrokken
door de wind
hoe lang duurt het
vraag je
voordat de rups
verandert in een
vlinder…
Gram
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 Eéns proefde ik de vruchten
bij een algemeen verbod
Door gebrek aan fysiek-, dus
lijfelijk contact
Gecreëerd door
omstandigheden
haalde ik mijn gram
Sindsdien draait de tijd steeds rond
net als eeuwig en voorheen
Verandert de tijd ons en
hiermee ons leven
Geschapen in
een tijd die steeds meer
van ons heeft gevraagd
Omarm de jou gegeven…
PRIORITEIT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 104 Prioriteit heeft niets
te maken met tijd
maar alles
met inzicht
in je overzicht
dan volgt vanzelf
in de tijd
jouw uitzicht!…
Vertaald in de tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 ik heb naar historische
bouwwerken gekeken
hun architectuur
met elkaar vergeleken
vertaald in de tijd
hebben zij allen de
geschiedenis van bestaan
en leven weergegeven
imponerend zijn
de beelden van
heerser en zijn hof
centraal geconstrueerd
maar juist de
anonieme werkers
hebben in het geheim
hun eigenheid geëtaleerd
wat zij…
de tijd te lijf
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 207 als je iets
stuk wilt maken
neem dan de tijd
die moet toch kapot…
Op eigen benen staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 Het verleden torsen,
is een veel te zware last.
Zorgen over de toekomst,
kan bijna niemand dragen.
Maar het moment van nu beleven?
Ja, dat zal wel lukken gaan.
In het werkelijk nu,
vindt een mens zijn kracht.
Hier zetelt ook de liefde.
Precies daar en nergens anders,
kan een mens op eigen benen staan.…
Tijd verglijdt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Het was in de Kuip
en niet een wedstrijd van Feyenoord
maar een concert van Madonna
Blond Ambition Tour
waarbij ze minutenlang
een orgasme simuleerde
en zichzelf als Christus
Jezus liet kruisigen
terwijl ik met open mond
op de voorste rij stond
en ik nog amper
'Like a Virgin'
had verwerkt
Nog even en Madonna
is een oude oma
die…
Een kraan leert je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 De tijd vliegt met ons mee,
wanneer wij mensen haasten.
De tijd zal op ons wachten,
wanneer we aandachtig leven gaan.
Geen ander dier zal tijd bedenken.
Ik lig in bad te piekeren, en zie!
Moet het leertje worden vervangen?
Druppels vallen tijdloos uit de kraan.…
Belendend vergezicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…