inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.707):

Er is geen tijd

In de late zomer schuilt de vrouwelijkheid,
in de winters heersen oude mannen, in de
lentes lonken vlinders onbevangen,
ben ik zomers tot alles weer bereid,
als schaduw en het licht elkaar weer

ontvangen, de ongetuigde gedachten
worden bereden, het bit verlost van
het opgekropt verlangen, verenigd
in een silhouet van het verleden,
er bestaat geen verlies aan tijd.

Zomers snuiven we het vluchtige meel
van molenstenen, malend onder de
wieken van de molenaar, Poëzie
waait door beide manen, verlustigd
in de schaduwen van korenschoven,

patronen van de toekomst zijn vervangen
in wat ons verder onderscheidt, raakt de
verwondering meer bevlogen, waarop
nog fraaiere bewoordingen kan bogen,
er bestaat geen verlies van tijd.

Waar de zwaluwen van dromen,
hun bewegingen van integriteit,
ook de kieviten raken in hun fixatie op
het eerste ei hun driften niet kwijt

en excelleert alleen de duurzaamheid,
ik herken de niet te laven giften in
de suprematie van diversiteit, want
er bestaat geen verlies aan tijd.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 21 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 132

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
23 augustus 2015
Wat is het nu: verlies AAN tijd of VAN tijd?
Maar de titel zegt dat 'er geen tijd is'.
Zo te zien wordt de tijd boordevol opgevuld
met verbale constellaties...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)