3656 resultaten.
Verdriet om Boyke
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 413 Boyke, Boyke, neen, ga niet dood!
Boyke, we houden van je,
hou vol, lieve chihuahua van ons.
Het gif deed z'n werk snel, onverbiddelijk, adequaat.
Gif dat je argeloos en gretig verslond.
Vermomd gif dat je een lekker, extra hapje vond.
Gif, moedwillig gelegd door een of ander onverlaat.
We aaien je kleine, slappe hondenlijfje.
We roepen…
Het regent smurfen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 384 O ja, mama, ik gaf
mijn leven voor jou:
al wat belangrijk was voor je,
daartoe heb ik me ingeleverd.
Al, wat leeft voor jou
cijferde ik mijn wil tot leven weg.
Waarom vroeg je dit van mij?
Waarom droeg jij dit leven, zo?
O ja, mama, ik zal op jou wachten
tot de tijd komt van jou terugkeren...
jouw heengaan doet mij leven.
Ik zal daar…
Bomen op de maan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 410 Met alle kleuren van verdriet
zag je mijn stilte bij de boom
eenzaam op het oeverland
het meer spiegelde mijn ontzag
voor de dichtershemel
waar jij altijd koningin was
je transformeerde de pijn
in onverwachte gedaantes
maakte soms metaforen
van mensen die maskers afwierpen
je gaf geen kritiek, verdroeg geen argwaan
maakte…
'Voor altijd in onze gedachten'.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 487 Ik kom bij mijn vader vandaan.
Bij zijn graf geweest, ervoor gestaan.
Ook even gaan zitten, toen terug gelopen
het grintpad af, herinneringen meegenomen.
Op zijn gedenksteen de tekst; 'Voor altijd
in onze gedachten'.
Nog even stond ik te wachten bij de auto
en daarna thuis keek ik naar zijn foto.
Hij woont nu in de hemel in vrede en rust…
Mijn jongske slaapt al zo lang
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.274 Mijn jonkske slaapt al zo lang
In stille kille hof;
Mijn stem van roepen is dof,
Mijn lippen verleerden hun zang.
's Nachts als ik slaap, slaat hij even
Zijn vakerige oogjes open,
Komt naar mij toegelopen
Om mij een kus te geven.
Vlijt zijn hoofdje naast mij,
Nestelt zich in mijn armen....
'k Mag hem koestren en warmen -
Mijn hart is…
O klamme koude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 481 O klamme koude, die me 't krimpend herte
beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al…
Geef niet op.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 709 Geef niet op, laat je trots niet varen.
Loop rechtop met je neus in de wind
om je eigenwaarde te bewaren.
Het gaat erom wat jíj ervan vindt.
Geef niet op, neem de juiste koers.
Laat hem gaan, hij verandert niet
en misschien wordt hij soms jaloers.
Het gaat erom dat jíj weer geniet.
Geef niet op, luister naar je verstand.
Je gevoel kan soms…
ONMACHT
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 475 Twee levenslustige jongetjes
van negen en zeven jaren oud
werken en spelen vol druk genot
lijden echter onder felle twisten
van hun gescheiden ouders
toch strijden de kinders moedig
willen eigen bestaan versterken
tenslotte maakt vader radeloos
een eind aan 't leven van zijn zoontjes
die wellicht nog een lange toekomst
met schone beloftes…
Dezelfde tegenpolen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 386 Soms maakt iemand je leven rijk,
maar tegelijkertijd zo leeg
Soms vult iemand je aan,
maar tegelijkertijd haalt het je naar beneden
Jij maakte mij zo blij,
maar soms zo ongelukkig
Zo’n sterke band,
maar toch verschillend
Jij hoort bij mij,
maar ik weet dat het niet zo is
Waarom ben ik zoals ik ben
en ben jij gewoon jezelf
Jij las mijn…
Een heengaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 330 Heimelijk kwam het kleine vergeten,
het maakte haar soms boos,
even niet meer weten,
een mens, zo veder broos.
Dagen gaan nu zonder weten
heen, in stilte, akelig duister,
gekomen is het machtige vergeten,
vervlogen zijn haar levenslust en luister.
Laatst, even nog het klare,
iets dat herkenning bood,
uit lang vervlogen kinderjaren,
een…
Zeg me waarom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 320 in 'n mist
van tranen zoekt zij
naar een begin
waar is de tijd
van rust en liefdevol
samen zijn
verdoofdheid maakt
zich meester van haar
zodat ze ongemerkt verdwaalt…
SPLIJTING
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 209 verloop snijdt telkens het mes
in verbintenissen die ooit
de naam liefde beschreef
omstrengeling verzwakt
in verlatenheid
tranen doordrenken
is het misschien de mammon
die bederf zaait
zodat armoe kan binden?
ik vraag het de allerhoogste
maar er blijft mij een antwoord
schuldig
of moet ik over een huwelijk
logischer denken
zo ook…
To My Unborn Child
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 Voor altijd zal ik aan je denken, met spijt en een traan,
Had je kunnen optillen, samen kijken naar de maan.
Je moet weten ik was te jong en te dom om te weten,
dat de keuze voor altijd aan me zou gaan vreten.
Zo nu en dan raak ik totaal overstuur,
denk ik maar een ding, draai hem terug,
dat klokje aan de muur.
Ik hou van je lieverd…
Het verbrijzeld aangezicht der liefde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 490 Het licht wat ooit nog fonkelde
de warme taal van het gelaat
krimpt ineen en zwijgt
De dode die niet op wil staan
De kiemkracht die op sterven staat
De onschuld die verdwijnt
De traanval glooit de wangen nat
en sluit de lippen kronkelend
om wat eens is geweest
Nu waanzin mij hier achterlaat
het breekpunt mij door midden zaagt
verlies…
Aanjagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Echt enig idee van groot verlies
als cellen geschud
in koker?
Van de wereld afgesloten
omarmd door de hemel
De sterrenbeelden
nemen de Maagd
De Waterman
bezoedelt zowel kruis als kwaad
De gedachte
dooft plots het licht
aangewakkerd…
Ofschoon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 409 Elke dag leid ik
een vreedzaam leven hier
waarvan ik geniet
ofschoon de oorlog,
de pijn
teleurstellingen en
verdriet
in mij zijn geworteld;
het is de erfenis
die mijn vader
in mij achter liet.…
AUTOMUTILATIE VERSLAAFD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308 Snij maar, snij nu maar
sprak ‘t innerlijk geluid
Je voelt je immers naar
je houdt ’t tòch niet uit
Bezeer je maar meteen
het geeft echt niet, hoe
Je arm, je buik, je been
het doet er toch niet toe
Beschadig je huid toch
je voelt dan éven beter
Pleeg geen zelfbedrog
de pijn is je graadmeter
Snij maar, snij nu maar
je houdt ’t toch…
Erna
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 266 En het gevoel dat bleef
dat blijft beklijven.
Wat ik ook doe
zon, zwem of zwaai
een sombere schaduw
heeft zich genesteld
in mijn binnen
Hij slaapt, snurkt of slokt
als parasiet mijn zinnen
en buiten sjok ik woordeloos
en tel de tegels van mijn dromen.…
ONZICHTBAAR VERDRIET
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 557 Het masker toonde een gelukkige lach
het masker toonde een verheugd gelaat
Haar ogen verraadden wat niemand zag
jawel, ze was volkomen ten einde raad
Haar masker was hoe zij zich liet zien
het masker verborg haar innerlijke pijn
Hield zij haar smart geheim, misschien
en leefde haar uiterlijk voor de schijn?
Het masker toonde ‘t lachende…
De vrouw ten zuiden van de rivier
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 332 Als je naar het zuiden gaat
Waar de zon zich niet laat zien
Waar in beton haar hutje staat
Noem dan mijn naam misschien
Of zij mijn naam nog kent
Weet ik werkelijk niet
Zij sliep ooit in mijn tent
Nu rest ons slechts verdriet
Kijk hoe het gaat met haar
Help haar als je helpen kunt
Sta altijd voor haar klaar
Zeg dat iemand dat haar gunt…
Kees
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 217 Ik heb met niemand contact
over Kees eigenlijk.
Maar nu komt het heel dichtbij
dat het een jaar geleden is
dat Kees zo stom was om dood te gaan.
Ik denk er nog vaak aan.
Ben ook zo verbaasd steeds:
Kees zou zeker 85 worden. Ik niet.
God, zo veel mensen die ik kende die al dood zijn.
Heb ik nog wel eens tegen Kees gezegd:…
Tranen als kiezels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 418 Kennen deed ik jou al een tijdje
Vergeten daarentegen zal ik jou nooit
Op de kop af 25 jaar geleden
hebben wij elkaar in liefde
gedefloreerd
Helaas heeft neurose van mijn hart
en bovendien, maar voorál haar gevolgen
mijn leven flink gedevalueerd
Versteende tranen als kiezels
rollend van berg
met een schier oneindige hoogte
In onschuld…
EEN OGENBLIKJE GELUKKIG
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 380 Snij jezelf vannacht, klonk een stem
laat je bloed nu gerust maar stromen
Snij, maande haar innerlijk met klem
laat nu eindelijk wat vreugde komen
Snij jezelf, bevrijd je eindelijk even
zet de deur maar open voor je smart
Je wilt toch ook vreugde in je leven?
geef dan toch wat ruimte aan je hart
Snij jezelf, geef nu lucht aan je pijn
biedt…
God, de stilte en ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 348 Alleen: mijn geluk en mijn benodigdheden,
namelijk God, de stilte en ik, verder niks.
Ik mik nergens op, slik alles wel of niet
maar brengt me telkens thuis,
vredig bij mezelf; liefde en vergeving.
Eigen krachtige beleving: God, stilte, ik.
Neem verder niks.
Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles
gaat vervagen en alle lagen
van tijdsbeleving…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Nog altijd tast mijn hand naar jou
alsof je bij me bent.
We waren altijd zo vertrouwd,
zo aan elkaar gewend.
De nacht is vaak zo stil,
zo donker om mij heen.
Het duister brengt me vrees,
ben angstig en alleen.
Pas als de ochtend gloort
vind ik een beetje rust.
Het licht verdrijft het duister,
de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…
Avond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 5.213 Het huis sliep achter zijn gesloten blinden,
Wij zaten samen op de kille bank,
De dag was als haar oude vader krank,
De blaren fluisterden met moede winden.
Moe van de geuren die zij moeten dragen
Van graven oud en rozen uitgebloeid,
Weemoedig vlagend door verwarde hagen
En 't armlijk loof dat om de zerken groeit.
Je hebt weinig gedacht…
Kind van Sartre
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 312 Hij was met recht het kind van Sartre
In zwarte kleren had hij rondgelopen
Droefgeestige gesprekken gevoerd
En donkere gedichten geschreven
Veel gerookt en nog meer gedronken
De Sartrejaren die volledig aan mij
Voorbij waren gegaan hadden in hem
Alle treurigheid ontstoken en het
Zaad van duisternis had zich weten
In te bedden
Toen…
krassen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 rauw verdriet
puntige scherven
kerven
krassen
in mijn ziel
als uitgedroogde
aarde
uiteengereten
door de zon
smachtend
naar water
is het te droog?
is het te laat?…
het maakt niet uit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 288 het maakt niet uit
of ik beweeg of stilsta,
want sinds je me hebt verlaten
weet ik niet meer wat ik doe!
het maakt niet uit
dat de dag twee keer zolang duurt,
want sinds je me hebt verlaten
gaat sowiezo alles fout!
het maakt niet uit
dat de zon achter de wolken schijnt,
want sinds je me hebt verlaten
zullen mijn tranen niet meer drogen…
Schaduwgrote schoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 312 De pet op, schuin
schaduwgrote schoenen
het kind lacht
publiek dat kijkt
Achter de ogen
wellen steeds opnieuw tranen op
In het wit, met neus rood
lacht hij zijn verdriet, met veel ande-
ren zeer graag
gedeeld
treurnis te snijden
zichtbaar de lach
onder door hem verhulde traan…