1863 resultaten.
Hersenmassage
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 310 Wekelijks
Worden mijn hersenen
Door kundige handen
Gemasseerd
Mijn eigenste
Ik stukje bij beetje
Bij elkaar geschraapt
En eindelijk de
Regels van het leven
Geleerd
Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne
UMCG, mei-juni 2012…
Als ik had geweten!!!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 240 In de houdgreep werd ik genomen,
zodat ik er niet meer aan kon ontkomen,
werd in de boksring geplaatst,
zonder handdoek dan helaas,
want had ik van te voren geweten,
dat ze me in de boksring hadden gesmeten,
had ik bij voorbaat zeker en vast,
de handdoek, de last, in de ring gegooid!…
Vergankelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 ik proef vergankelijkheid
op zachte wangen
en lees verwarring
in jouw ogen
onbesproken
dit onderwerp
't zal toch niet vermeden zijn
stilletjes absorberen we het nieuws
ineens voel ik hoe
mijn stoel wankelt
niet dat er aan de poten
wordt gezaagd, of toch..
geduld
beoefenen is nu
de grootste uitdaging
de tijd tikt anders…
Revalidatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 400 Een revalidatiecentrum verzoekt de patiënten om hoge cijfers in te vullen op een meegegeven vragenlijst.
Als eindcijfer wil de Zorgverzekeraar tenminste een 8,5 zien.
-------------------------------------------
"Meneer, wilt u ons hoge cijfers geven?
Men wil nu eenmaal resultaten zien,
Het liefst een acht, een negen of een tien,
Het is voor…
Verdwaalde ik
hartenkreet
1.0 met 31 stemmen 1.255 Het gaat me wel aan mijn hart.
De pret beleeft een nieuwe start.
De omgeving begrijpt mij anders.
Zij vinden mij momenteel verward.
Ontspannen loop ik mijn doelen af.
Langs elke hoek zie ik mijn schoot.
Terwijl ik mijn sporen vergeten ben
Ligt daar mijn emotie open en bloot.
Zij vertellen mijn naaktheid te zien
Terwijl ik mij netjes gekleed…
Ontboezeming
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 839 ik heb je gezien
tussen alle vrouwen
jij,
de mooiste
zonder hoofddoek
zonder borsten…
De Twee Koningskinderen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Er waren twee koningskinderen
Die hadden elkander zo lief
Ze konden elkaar niet bereiken
Want dat zwarte gat was veel te diep
De zon had tot dan toe
Hen met hart en ziel beschenen
Maar door het diepste duister
Was het licht voorgoed verdwenen
Tot uit de zondvloed van duisternis
Een duif van vrede verscheen
Met een klein groen takje…
De Oude Danser
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Weg wil je
hartstochtelijk verlangen
naar niet meer hier
ontslagen van de plicht
als halfblinde, loden pop
het leven uit te moeten zitten
vol te moeten houden
tot de toegemeten tijd
verstreken is
voor jou is alles op
toch weet je dat je
nog moet blijven
al weet je niet waarom.
vergeven?
voor al wat jou is aangedaan?
vergeving…
beroerd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 ze gingen samen
wandelen door het park
[ neem dat andere pad nou, daar zo! ]
hij keuvelde heel wat af;
zie hoe mooi
de hyacinten bloeien
en ruiken
[ altijd al een hekel gehad
aan die rotbloemen!
hoor je me? neem het
andere pad nou! ]
op de brug over de vijver
hielden ze halt
zie die dikke karpers eens
[ ik schreeuw! hoor…
Glazen vol gezelligheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 298 soms vlamt de ziel
in een fles vol muizenissen
weer even op
zij straalt haar valse warmte
in kortdurend welbehagen
onder de dop
wenkt om glazen
vol gezelligheid
later de kater en veel spijt
toch blijft zij gesloten
het zegel wordt echt niet verbroken
van die namaakwereld in vergetelheid…
vechten tegen de ziekte
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.710 Ik heb vandaag te horen gekregen
dat ik na lang vechten
toch de strijd tegen mijn ziekte
moet opgeven.
ik had die ziekte niet gewild
maar ze is toch gekomen
dokters hebben alles gedaan
om mij te genezen
maar tevergeefs
ze geven me nog een week
om te leven
dus dit is het laatste
wat ik zou hebben geschreven
dank u voor alles…
Woordfabriek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 343 In de tijd
Van ooit
Kwamen ze
Als vanzelf
Telkens uit
Mijn eigen
Woordfabriek
Moeiteloos
Geproduceerd
Altijd passend
In welke
Context dan
Ook
Engels, Duits
Of Nederlands
Even goed in streektaal
En ook in het Frans
Pasten ze allemaal -
Zelfs in de Machinefabriek
Broedplaats van het
Noord Nederlands Toneel
Werden ze…
Achterwacht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Meegevoerd
Door de maalstroom
Van gedachten
En door
De waan van
Elke nieuwe dag -
Hartstocht verloor
Van noeste ijver,
Dode stress oogt
Levensbepalend elke dag -
Houdt doodgemoedereerd
Mijn promillage de achterwacht…
Skinny Hein
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.160 Die sukkel van een Skinny Hein, heeft echt jouw power onderschat.
’t is duidelijk geen slimpie als hij, zonder eerst te bellen,
mijn sterkste vriend dacht te vertellen over het einde van zijn pad.
Het is jouw pad en jij bepaalt waar en waarheen de richting gaat
in overleg met wie jij liefhebt en vertrouwt en naast je staat.
Als Hein soms dacht…
Kunstheup
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 649 Je hebt een total hip van edelstaal,
Maar op den duur vertoont dat ding gebreken,
De boel gaat na verloop van tijd ontsteken,
Dat komt door al dat slijpsel van metaal.
Mijns inziens is het verreweg het beste
Zo’n kunstheup van tevoren flink te testen.…
Vriendin
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 755 Laat mij het zonlicht zijn
dat verwarmt, mag ik naast
je staan verdriet helpen dragen.
Laat mij de weg verlichten
nu jij hopeloos strijdt
wanhoop in je ogen lees.
Laat mij de stille kracht zijn
die met je mee vecht
pijn verzachten
als ik mijn arm om je heen leg.
Laat me bij je zijn als het
te veel wordt, zoveel jaren
vriendschap schept…
Elk halfjaar weer.
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 983 Vroeger bij mijn tandarts was het niet feest.
De ouderwetse boren en slangen kwamen er bij hem uit het plafond.
Grote griezels wat was het bij hem eng.
De man van de jaren zeventig met zijn dichte ramen.
En zonder een snoeprol op zijn behang
Met een Germaans kind op de poster al etend een rode appel.
Het was gruwel en martel.
Groene zeep en…
Zwanenzang*
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 3.529 Vervreemd van mij zelf kijk ik om me heen.
Veel van wat was, is niet meer. Teloorgang
is regel, het herstel een zwanenzang
zonder heilzaam licht dat mij ooit toescheen.
Bang houdt het waarom mij in het gevang,
mijn kloppend hart is immers niet van steen.
Hetgeen door verrot merg en been verdween,
jaagt mijn gedachten rusteloos op stang.…
beroer(te)?
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 998 Je was in de bloei van je leven,
je had heel veel te geven,
aan je zoon van zeven jaar,
je had toch alles voor elkaar?
Toen ineens een donderslag!
Je was verlamd, in één oogopslag,
verstomd en niet bij de tijd,
je was je verstand zelfs kwijt.
Al krabbelend ben je weer hersteld,
ook al was je nog uitgeteld.
Toen kwam al gauw de tweede klap…
Zij aan zij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 303 Er was geen man bij
Ik lag zij aan zij
met haar onder donzen dekens
We rookten sigaretjes
en deden aan schietgebedjes
Het was zoals jij bent
of zoals jij haar kent
Allebei bij de tijd
Strak in het lijf
Gek op gekkigheid
Haar benen waren wielen
Haar willen was haar kracht
Ik lag in de nacht
Voelde mij een kind zo klein
om zo dicht bij…
Status*
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 2.758 Een medische vierspan rukt in kwadraat
uiteen, hetgeen in een verleden tijd
voor één geheel stond. Nu staat in het krijt
wat is en chirurgisch verdwijnen gaat.
Koelbloedig kijkt men wat niet meer gedijt,
snijdt weg wat op het lijf geschreven staat.
De klok luidt voor wat zonder regelmaat
de harmonie tot op mijn bot kastijdt.
Tot in de kleinste…
ALS NARCISSUS
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.063 ALS ze me 's morgens luidruchtig begroeten,
terwijl ik een eenzame nacht heb doorwaakt
ALS hun mobieltje dan onverhoeds rinkelt
en ze gaan praten en laten me naakt
ALS zonder enige ondersteuning
van hoofd en nek ik rechtop word gezet
ALS ze mijn rolstoel onhandig bedienen,
of ze vermorsen mijn voeding op bed
ALS ze te vroeg het toilet…
Doodmoe
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.117 Ze roept me, haar ogen vechten
tegen de lang verwachte slaap.
Ik ben er, je hoeft niet op te staan.
Kom, dan schud ik de kussens even op
en breng je straks koffie en brood.
Oké, ook de verwarming wat hoger.
Tot zo.
Ze roept me weer, zegt
dat ze even niet weet wat ze vergeet
en staart naar het oude behang
alsof in het diepe blauw…
van de weg geraakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 315 ze weten zich ontheemd
iemand vergat de weg
terug te markeren...
regen maakt het bos grijs
en achter elke boom
een andere boom
vanwaar ze kwamen
dat willen ze niet weten
en het doel doet er niet toe
want wat is toekomst nog
wanneer je geen hand
voor ogen meer kunt zien…
"kwalitijd" voor mijn zieke vriend
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.149 De blik vooruit, niet al te ver, maar wel met passie, doelgericht
wat wensen plannen, en wat mensen, kleine beetjes, vederlicht
en toch door een oneindig groot verlangen, vol gewicht.
Is het reëel of erg onnozel om nog wat vooruit te denken?
ongepast of heel erg pijnlijk om daar aandacht aan te schenken?
Ik denk het niet, want toekomst…
Verdriet en pijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.036 Pijn, pijn, alsmaar pijn
Nooit even zonder zijn
Sterk blijven, gewoon blijven doen
Maar het is nu niet als toen
Feesten, lachen, plezier maken
Ik wil wel, maar mijn lijf begint te staken
Het gaat niet, al wil ik nog zo graag
En wat ik doe gaat even traag
Ik ben nu even niet als toen
Ik kan eigenlijk niks doen
Niet dansen want dan doet…
Verstoppertje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 331 nooit zal dit wennen
zeggen doktersogen
achter het bureau
het beeldscherm toont
wat de muis
niet wissen kan
op de gang
trekt een stoet cliniclowns
de stijf gesloten deur voorbij
de kalender aan de muur
die een toekomst
op papier plaveit
buiten roept een kind
buut vrij…
Gemekker
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 827 Het leven was voor hem vaak lijden.
Een pijntje hier, een steekje daar.
En ieder pijntje nam hij zwaar.
Hij was beslist niet te benijden.
Hij stierf, een lijk heeft niets te vrezen.
Zij dacht: het is voorgoed voorbij,
de lijdensweg. Die man van mij
is dood, maar ook totaal genezen.
Ze bleef er veel te vaak aan denken,
aan het gemekker…
Curriculum Vitae
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 335 Doornroosje
zoals ze reeds een poosje
is.
Laat de dageraad passeren
laat uit de veren
en
steeds mooi moe
haar steengroengrijze oogjes toe.
Gemis
van wat haar leven vertransporteert
door al dat slapen en gegeneerd
CVS-en.
Zingen enkel het refrein
zonder dat anderen
beseffen hoe ze bidt
en hoe ze smeekt
om haar prins te kussen
en…
Mijn spiegelbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 408 confronteert mij
met mijn vergankelijkheid
indringend kijk ik naar mezelf
niet wetend hoe fragiel ik
werkelijk ben
tot dat het lichaam schreeuwt
wijzen onderzoeken uit
dat kleurverschil
fataal kan zijn…