Netgedichten

netgedicht (nr. 42.485):

Status*

Een medische vierspan rukt in kwadraat
uiteen, hetgeen in een verleden tijd
voor één geheel stond. Nu staat in het krijt
wat is en chirurgisch verdwijnen gaat.

Koelbloedig kijkt men wat niet meer gedijt,
snijdt weg wat op het lijf geschreven staat.
De klok luidt voor wat zonder regelmaat
de harmonie tot op mijn bot kastijdt.

Tot in de kleinste details uitvergroot
blijft mijn status in mist gehuld. Het licht
ontnomen aan het verloren evenwicht
trekt klinische conclusies uit het lood.

Hoe waar is uw bedenkelijk gezicht:
voortleven zal ik, ook al ga ik dood.