Alle inzendingen over (L) liefde (L)

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

De rust in jouw ogen op mij opent mij Je ligt in mij als een lange l van liefde Het licht heeft je schoongelikt het bezingt je met het hooglied van onze jaren die alles overbruggen dat ons scheidt en in verschillen kleedt Voor ons is liefde nog een dik woord van verlangen, de l die zich opricht wanneer ik me uitkleed…

(L)(L)…

Zij zongen: ‘Ich wollt' meine Liebe’; Zij zongen van liefde's verdriet, Van liefde's vreugden en weelden, Zij zongen ook Fauré's lied: ‘Saluez! c'est l'amour qui passe! Saluez, saluez! c'est l'amour!’ En hij werd niet moede te zingen: ‘Saluez, saluez! c'est l'amour!’…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

door mij heen wordt intens gevoed door vrede, dankbaarheid is één lange ademtocht van reinheid zo puur brengt deze éne: “ White Rose” mijn lichaam en geest in balans een verbintenis in kracht van hemelse Liefde wat niet te beschrijven valt!…

Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

het was jouw warmte waarvoor ik ging natuurlijk lette ik op aantrekkelijkheid de lijnen van je lichaam het profiel van je gezicht was ook waarvoor ik viel maar die warmte voelde aan als een huis met l. label de l. van liefde jij vol duurzaamheden opgegroeid met puur respect voor de natuur jouw genen hadden al eeuwen…

--- * uniamoci amiamoci, l'unione e l'amore Laat ons samen komen en elkaar liefhebben; De eenheid en de liefde* uit het Italiaanse volkslied…

Een kopje koffie op bed, Vers gezet Een snelle zoen Stiekem Een aai over je bol Snel Een glimlach Dat soort dingen, kleurt je dag, Das liefde! Met een grote L…

Lammert [L] Jannetje [J] L: Jannetje mijn zoete bek! Ei lieve, blijf wat staan! J: Wat schort je, zeg, jij ouwe gek? Ik raad je, laat me gaan. L: Al ’t geld dat gij hier leggen ziet, Dat is voor u al ree. J: Weg kaalkop, ik en zoek u niet: Wat jij zoekt, zoek ik mee. L: Van landen, zanden, geld en goed Zo ben ik machtig rijk.…

Ik hoef gelukkig niet eens diep te graven in dozen met foto's, familiearchieven in mijn geheugen staan retrospectieven momenten en shots die een ander ooit zag van mij of van hen of elkaar van dichtbij verschillend in helderheid door sluitertijd op dia's of telelenszoom negatieven een jongen van zeventien staat in mijn geest…

O, Tas en Besi zijn een groot probleem voor stad en land en de periferie van nes en roodeschool tot krommenie van de sint pietersberg tot overheem van serooskerke tot rottumerplaat massaal negeren ze de schijf van vijf op het gevaar af dat als ik dit schrijf het uit de hand loopt - dan is het te laat O is te dik en Besi een gezwel zij zegt…

L-uisteren I-s V-aak I-ngewikkeld. N-ooit G-enoeg W-ijsheid E-motie L-iefde L-ust is T-evens, H-oe je het ook wendt E-n/of keert B-eslist E-n S-ubtiel T-egenstrijdig. Hoe R-aar E-n V-aak contrasterend E-igenlijk, dat N-are G-ezichten E-volueren... Living well is the best revenge; R.E.M.…

L'amour d'amour d'amour La tour Eiffel, la place Pigalle mon amour, je t'aime la vie. De liefde vindt je overal, in elke straat een melodie L'amour d'amour d'amour Parijs zo in het voorjaar, ik wil je kussen op zijn Frans. Ik wil met je dansen, met je zingen, samenzijn is een buitenkans.…

Penelope wacht weeft lussen van verdriet ontrafelt ze 's nachts als niemand het ziet om minnaars te weren van het olijfbomen bed dat haar koning voor hen beiden had klaargezet Penelope weeft om eer en troon te behouden hetgeen ook de goden als wenselijk beschouwden voor hem die volbrengt wat van Fortuna moet een slopende Odyssee…

Roodbonte koeien in 'n groene wei gele boterbloemen natuur maakt blij Dieprode klaprozen 'n blauwe lucht soms 'n witte wolk ik slaak 'n zucht Bruine wollige schapen paardebloemen heldergeel donzige eendjes 'n kleurrijk geheel Donkerpaarse distels verdwaalde madelief 'n kleurenpallet Holland ik heb je lief !…

ik draag nevel op vleugels zo vlieg ik door je heen kleur het heden in tot aan de horizon met het blauw dat jij creëert op de breuklijn van mijn ogen wis jij het verleden en met sterrengefluister spiegel je mijn wimpers naar het open zuiden waar het spelen met wolken en kralen in de wind mijn gesloten lippen verbazen om het kind dat…

geef me geen dagen van gebeden wanneer ik mijn waarheid op de brandstapel werp maar geef me een lichaam waarin ik kan wonen ongewijzigd gillen tegen de schrijvers en de makers van een dichtgemetselde eeuwigheid waar ik kan rouwen om de leugen steen per steen geworpen in woorden van het lot bewaak mijn huis en het eenzame…

ik kijk naar buiten, zoek het antwoord tussen de versteende kleuren die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen heimwee en dit beeld dat ik niet beschrijven kan vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid waarin de dood het licht laat opbranden soms roerloos wacht en wensen breekt in het niet willen schreien een boom…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

Strooi de as van sneeuwvlokken uit mijn winterhart als ik naar onbekende tijden reis, bedek de sporen van de golven van een gekortwiekte oceaan die mij ontwaken laat voordat zij op de kust van het heengaan slaan, en mijzelf voor de zwijnen werp, behangen met de paarlen die eerder werden voorgeschreven, leer mij nog te wensen wat…

ik groet je met mijn hoed en met mijn jas ik draag een kruis –je weet het niet je ziet het pas als ik mijn ogen in de jouwe zet en keurig net vouwt zich mijn jas mijn hoed verlicht zijn rand en zacht heel zacht vouwen mijn vingers rond jouw aangeraakte hand…

L am en kalf E et men N iet T ot ze E cht dood zijn…

( la différence s' appelle l' art ) er zijn kunstemakers die hun kunstje doen maar er zijn ook mensen die onopvallend iets willen bijdragen aan ons kunstbezit...…

Je te cherche à Paris depuis l'aube jusqu'à la nuit.…

naaktslakken zijn zo akelig naakt ze schuifelen slijmerige sliertjes het zijn onsmakelijke diertjes naaktslakken zijn zo akelig naakt behalve Karel en zijn ronde Kee voor hen geen slijm en geen bravoure  zij leven enkel voor l' amour  en neuzen naakt de liefde mee…

Dus zeg ik met mijn vingertoppen nu liefste tante, zoals ik je noemde, bedankt voor alles bedankt voor je liefde, JIJ vond die gewoon maar ik moest wennen aan een zo liefdevol persoon. Rust zacht en geniet van de vleugels.…