19371 resultaten.
't .....
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
534 't Zijn
is verworden
tot ik ben
of ik was
't Verdriet
is verworden
tot slikken
en 'n traan
't Accepteren
is verworden
tot 'n leegte
niet te vullen
Toekomst
is verworden
tot verwachting
en hopen ...…
Tweetaligheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
373 Je lijkt te spreken in twee talen
Ik wens hier maar één van te verstaan
Hieraan ontleen ik mijn bestaan
Tot je woorden mij zullen vermalen
Ik kan nog altijd vrijuit ademhalen
Voorlopig schaak je simultaan
Maar ooit zal ik de prijs betalen
En hieraan ten onder gaan
Ik proef je lach nog op mijn lippen
Je hoofd tegen mijn schouder aan
Het…
Op gewiekte vissen in Amerika
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.580 Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen,
En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…
Al spelevarend...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
196 kom, zet je,
en luister naar 't verhaal van Fram en Boos
die vrolijk bliezen op hun neptrompetje
mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje
hoewel ik het mij anders had gedroomd:
dat stille beeld uit oude prentenboeken
waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt
met chocolademelk en boterkoeken...…
't Spel?
hartenkreet
4.4 met 11 stemmen
2.004 't Spel wat óver is, is voorbij,
je kunt 't ook óverspel noemen.
't Spel gespeeld door jou en hem,
verdriet over liefde, die niet mag.
'k Had zo graag, 'k zou zo graag,
ach, 't mag gewoon niet!
'k Zeg je maar één ding, je moet
het met rúst laten.
Een héél gezin gaat naar de
knoppen, omdat jij en hij
verliefd zijn!…
't is maar even
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
675 ik blaas de kaars uit
weg alle schijn van de dag
even rust
de nacht is mij lief
de aarde draait wel door
om licht en donker
de mens ook
om zichzelf
ik blaas de kaars uit
even weg van alle schijn…
(t)rots
netgedicht
2.3 met 11 stemmen
906 ik ben jouw rots in de branding
zeg jij zo vaak
maar bij wie kan ik schuilen
bij wie kan ik huilen
als een kind
dat het volwassen zijn
soms zo moeilijk vindt
en toch
ik ben jouw rots in de branding
je fluistert
en je droogt mijn tranen…
Kil in mij........
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
451 't Is kil in mij
warmte verdwenen
Ik ril en zoek
wat zal ik vinden ?
't Is koud in mij
woorden zijn weg
Een angst sluipt naderbij
wat zoek ik?
't Is warm in mij
de kilte verdwenen
Woorden komen terug
heb ik het gevonden?…
't Afscheid .....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
648 Droom voorbij
jij vervaagt
tot een schim
in de verte
Langzaam ontwakend
een glimlach
in m'n hart
'n herinnering
Geleefd
en gevoeld
in woord
en gebaar
Gezien
en geroken
jouw huid
jouw haar
Jouw liefde
bracht geluk
verdriet
en pijn
't Afscheid
heftig
intens
maar volmaakt
Jij, alleen jij
bent degene die
ook m'…
't Leven ...
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen
1.627 't Kind
onwetend
zuiver
spontaan
't Meisje
hopen
en geloven
nog onbevangen
De vrouw
bereid
tot geven
en ontvangen
't Leven
eenmaal gegeven
geen weg terug ...…
't Einde .....
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
654 vertonen tonen
Geslaakte kreten
stilte verstomd
't einde ...
zuchtend verzuchten…
't regent...
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen
932 Ik verveel me, kijk naar buiten,
wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten.
Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren,
helaas kan ik slechts naar buiten gluren.
Maar morgen weer een dag...
in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…
‘t huilt
netgedicht
3.3 met 21 stemmen
416 het licht beroert
en hoe onvolgroeid was ik
het dromende kind
er werd gespeeld, gekneed, gevormd
onder de schaduw
van witte
onderkleren
het schreeuwt
het beeld in mij
verdwenen toen ik wilde huilen
om de pijn die ongetwijfeld komen zou
er was niets meer dan lichaam
en een volle, vuurvluchtende maan…
Gif(t)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
216 Wanneer gespleten tongen
woorden slaan
en lippen blauw
zelfs kou
kunnen laten bevriezen
zullen veren
gedoopt in
huid op huid
het dons altijd
kunnen verbloemen
al blijft de gift git
het blanke vel
leest naamloos…
Joeki T
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
369 krijg het beeld niet uit mijn geest
helder alsof het gisteren is gebeurd
bij elke herinnering brandt ‘t dieper in
de tragedie werd deel van mijzelf
voedt eeuwig kwellende weemoed
de tijdachtige afstand tussen ons groeit
het graf erodeert, bloemen verdwenen
ouderen sterven en jongeren vergeten
graf lijdt onder de tijd die ons scheidt…
De weergoden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
463 Ach, men klaagt hier beneden
immers altijd:
Met het weer, is 't niks gedaan!…
Kop
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
344 Ik zie hem steeds in groot formaat verschijnen
In alle praatprogramma's op TV
Ook in de krant krijg ik hem steeds maar mee
En telkens kruipt mijn hart in de gordijnen
Want een keer was genoeg, ik hoef sindsdien
De kop van deze creep nooit meer te zien.
De foto's van kinderpornograaf Robert M. zijn in de media alomtegenwoordig.…
‘t zachtblije
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
461 dat van je hand
dat van het woord in de zon
dat van je armen om dit alles
op een zomerdag
witte waterlelieknoppen
dat tussen vruchten en de vlinder
op een seringenboom
dat wat je streelt over mijn buik
in een zachte stroom
samen als dragers
van wat jij en ik verwachten
terwijl de tijd kronkelt in het licht
dat van je hand
intiem
zoals 't…
't Lot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
272 Beter is het,
’t lot
in eigen hand
te nemen,
dan een ander
over jouw lot
te
laten beschikken!…
Willoos water,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
319 Uit de cocon en vaak
verpoppen vlinders zich
in verwijzing naar het doel
als intrede van de winterslaap.
Ik waak in een berg
van witte watten, waar
de zon door straalt en de
frisse wind mij binnenhaalt.
Als een klimmer, die zwemt naar
de top, in de zoete weelde
bovenkomt, ik ontwaak, verstomd
die de diepe nacht met mij deelde.
Uit…
Het fraaie Toscane
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
341 Na de eentonige Po-vlakte -
talloze logistieke bedrijven -
de menselijke heuvels en dalen:
Toscane in hoogst eigen persoon!
Als de bus is voorgereden,
heten vlamcipressen ons
bijzonder welkom: 'Voeg u in
Het Landschap van de Italiaan.'
Opvallend veel appartementen
delen de golvende horizon.
Ooit vocht Hannibal hier tegen
plaatselijke…
Onderweg
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
318 niet dat ik haar zoek
of juist wel
het zal de lente zijn
die mij beroert
of verlang ik naar mijn huis
waar de duif koert
ik zie hem vaak in de ochtend
op het hekje
waar nu, zo neem ik waar,
iets gevlekt
in een prille struik loert
verlang ik naar jou
of juist niet
verzamel ik enkel stenen
om te stapelen
en sta ik op mijn…
Goede raad kost niets
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
240 Wanneer je 't hart laat spreken
kan 't nooit verkeerd zijn.
En als je niemand benadeelt
moet 't wel de juiste keuze zijn.…
Highview
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
142 Willie Nelson staat
bovenop het Witte Huis
een joint te roken...…
Foto op startscherm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
216 Op mijn startscherm een foto
waarop de einder
richting Katwijk, de bocht
Ervoor een hondenoppasser
met zeven honden
die lekker vrij lopen
daarachter wij, met z'n drie,
maar niet op de foto
Jij draagt die wollen pet
en hij denkt waar gaat dit naartoe
‘k Wist niet dat ik zo zou genieten
van dit uitzicht
toen ik hem nam,
‘t strand…
De groeiende economie
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
310 't rode van de morgenschijn…
Wat mensen doen... .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
340 Wat mensen doen,
met elkaar.
Wat mensen doen,
naar elkaar.
Wat mensen doen
zonder elkaar.
Wat mensen doen
voor elkaar...
wat mensen
elkaar aandoen.…
Krijg 't.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
266 De woorden " krijg 't " spookten
als metaforen door haar heen
alsof alle schoorstenen rookten
't voelde zo intens gemeen.
Viel weer in slaap, gelukkig wel
dromend van hemel, niet van hel
krijg 't spookte de hele dag
ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was.
Ze had het wat graag: weggeven.…
Misschien wel, of toch niet?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
178 Soms is een boodschap zo onduidelijk
dat je er geen elastiekje aan vast kunt maken
op zeker dat het springt!
Misschien gaat alles beter, zo niet staan we terug bij Af!
Waarschijnlijk gaat alles goed, maar: mocht het niet zo zijn:
gaan we terug naar start!…
‘K BEN TEGENWOORDIG OVERROMPELD (1869)
poëzie
3.4 met 33 stemmen
2.720 'k Ben tegenwoordig overrompeld
van menig kruis en hertverdriet,
en ‘t geen mij in de ellende dompelt,
is dat niet één mijn kruisen ziet.
Ik ga mijn vrienden al te rade
die ik nog peize vriend te zijn,
en ‘k vinde niet dan ongenade,
dan hertverdriet, dan hertepijn.…