Alle inzendingen over Aardse leven voorbij

aardse leven is voorbij voorgoed verboden terrein Jou hebben we leren kennen als een man met een hart van goud voor je vrouw, kinderen, familie en vrienden mensen waar je van houdt Ook wij houden veel van jou hebben respect hoe jij met je ziekte omgaat jou te moeten loslaten is het ergste wat bestaat Mooie herinneringen aan jou zullen…

Vanuit verschillende standpunten beschouwd, verschijnen zonbeschenen wegen die naar ons aller leven leiden. Dat ieders ware leven is.…

Kijk niet om naar geluk achter je kijk niet vooruit naar geluk op de loer kijk om je heen voel en ervaar het geluk in het moment: Nu.…

Alles gaat voorbij in dit leven En wat voorbij is komt nooit weer terug De tijd drijft ons voort en gaat zo vlug Het aardse leven duurt maar even. Uren, dagen, maanden vliegen voorbij En niemand die dit tegen kan houden Wij kunnen de tijd nooit vasthouden In deze, drukke,gejaagde maatschappij.…

Alles gaat voorbij in dit leven En wat voorbij is komt nooit weer terug De tijd drijft ons voort en gaat zo vlug Het aardse leven duurt maar even. Uren, dagen, maanden vliegen voorbij En niemand die dit tegen kan houden Wij kunnen de tijd nooit vasthouden In deze, drukke,gejaagde maatschappij.…

Liefde, passie, als vuurwerk met veel kruit Een prachtige, mooie, ontklede vrouw De Eva der Eva's waarop ik bouw Geen enkele willekeur waarop ik stuit Ondanks een ziekte dansen wij verheven Daar wij te vroeg het leven moeten geven…

zwaluwen doen hun ding volgens vogelregels ze weten wat hen te doen staat in de snelle vlucht een mensvogel zeldzaam in zijn soort vliegt als geen ander engelen daargelaten de hoogvlieger geschenk van god kent geen angst vliegt ver en verder door de blauwe lucht een gevallen engel verstrikt in aardse regels mist…

De wolken die voorbij gaan. De blauwe lucht strak gespannen. Doorbroken door een vogel. Soms zie ik de aarde. Soms zie ik een mens. Dan kijk ik om me heen. En zie vele leven zonder leven. Soms is de dag voorbij en dan…. Weet dat ik leef.…

Stilte in de bergen, ijle lucht. De zee is woest en zilte ogen vol vergane glorie voeden de kilte. Verdwenen alle hartstocht, de jaren gebonden aan onverbiddelijkheid, terwijl menigeen daar onder lijdt. De wolken grijs, grijzer en de mens wijs, maar in wezen toch niets wijzer. Terwijl een regenboog altijd blijft bestaan zullen kennis en…

Een concept Dat is het leven Een vage schets Nog uit te werken Met ruwe streken Zachte strepen Van dromen, doen en streven Als voorbeeld wordt het doorgegeven De dood maakt volledig Helpende handen Tussen hemel en aarde Definiëren het ontwerp Onschatbaar is de waarde Van het beeld nu: helder, vrij en scherp Als voorbeeld wordt…

Mijn herinneringen zijn foto's waar het leven overheen raast van wit naar donker nacht naar dag gevoelens alweer opgelost in zwart of verbleekt in de felle zon Kiekjes van de aarde stilgezet, toch vluchtig door het snelle tollen in de eeuwige hemel van de tijd van wit naar donker nacht naar dag naar voorbij, voorbij voorgoed voorbij…

gedichtje bij de sloot II Ik zit bij de sloot met een blocnote het geheim van het leven wordt me geopenbaard ik ben in de hemel en daar hoor ik thuis in dit aards paradijs het leven gaat als een wolk voorbij na de donderbui komt rust en zonneschijn dat is mijn geheim…

het leven heeft ijzeren knuisten de zon speelt en draait een koperen melodie over de aarde waar mens en dier vechten voor hun leven.…

Hij komt als een wervelwind, stormt en neemt in, in een zucht is het voorbij dan is er weer een ster aan het firmament en is een leven op aarde, voorgoed voorbij…

Ochtendvreugde lang voorbij, de middag was opwindend. De avond kalm soms verdrietig, het nachtelijk duister zal ons omsluiten, o mens, wat ben je nietig.…

Niets is zeker in het leven, die zekerheid kan niemand je geven. Je hoopt te kunnen afmaken waar je aan begon, en dat is leven op deze aarde in de regen en de zon. Jouw leven hier is nu voorbij, maar in gedachten ben je wel bij mij. Ik koester jouw plekje daar in de regen en de zon, en probeer af te maken waar jij ooit aan begon.…

We zijn als een stipje in de tijd, terwijl het leven verder glijdt.…

nog bedwingt, al moet ik zelf de hemel openscheuren, er zal een God zijn voorbij de nacht die leven heet, voorbij de kou die van de aarde rest, het bloed dat stilstaat, mijn dode ik.…

ik ben niet meer in mij maak me los van mijn lichaam bevrijd me van mijn dromen niemand zal me nog raken in mij aan mij tenzij het stof, het overschot de slaap van het leven niet in jou niet naast jou maar in monoloog met de aarde vergaan zal ik in zomers voorbij ver zal ik gaan van mensenstromen…

Het leven is in me opgestegen vanaf de aarde tot de hemel Maar het raakt mijn hart niet voorbij Hoekig wars van elk begrip of mededogen dit leven Misschien kan ik de doorgang forceren met stukjes van jou Want jij doet ook maar voort zie ik wel zodoende tot elke stribbeling zich ontheft in het ouder worden…

Voorbij donkere wolken gaan. Gedachten zien verdampen, tot zuivere levensenergie. Tot ware liefde. Voorbij zorgen, haat en pijn. Naar waar aards bewustzijn, ons aardse lichaam overleeft.…

Weg uit deze hel, het leven is een vloek. De pillen zijn genomen, de brief is geschreven. Ik voel dat het nadert, het einde van mijn leven. Al het gevoel, stroomt langzaam weg uit mij. De kettingen vallen af, steeds meer voel ik me vrij. Straks is al deze aardse misere en eeuwige pijn voorbij.…

Geen formulier had ze gemaakt, terwijl iedereen toch wist, zodra er geen kans op normaal leven is, dan wil ik niet meer! Al weken lag ze in het bed, toen de arts kwam zeggen, dat een ledemaat moest worden afgezet, dat was de druppel, dat was het laatste!…

Vaak weet je dat het goed zit met het geloof in dat leven, want dan zie je gewoon aan iemand geluidloos zegt men: ik geloof in God de Schepper van Hemel en aarde.…

Daar waar de wolken zweven en de kleine sterretjes schijnen Daar ergens zal jij verder leven verlost van je aardse pijnen En als ik je erg mis kijk ik eventjes omhoog en zie ik jouw sterretje stralen net voorbij de regenboog…

Heeft Hij ons om die reden in het Aards Paradijs gezet? Om ons te stalen ons te sterken wat van leven.... overleven maakt? Dat het mij met deze vragen in mijn hart raakt Als ik voorbij ga aan kerken.…

Wanneer je laatste jaar op aarde door jou geleefd wordt, besef je pas hoe waardevol het leven is, altijd te kort! Wanneer je laatste maand op aarde door jou geleefd wordt, schiet het leven je voorbij, nog steeds veel te kort.…

Probeert men te simpel leven op aard, vergeet niet wat men daar deed, maar gedaan zou moeten. Vormt daarmee de wentelwiek der lange strepen lucht en eert de eeuwtjes al, voorbij met ingehouden zucht. Gebruikt hetgeen beter met en voor gedachtes nooit gedacht, om hen te vormen zo voor en tegen zielenklacht.…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

In de stilte sliep een mens, moe van het aards bestaan Levend over zijn pijngrens kon hij ’t leven amper aan Grauwe wolken van smart hingen om zijn droevig lijf Door ’t leven niet verhard, huilde hij al een uur of vijf Donkere tijden, kil en stil gleden onhoorbaar voorbij Zonder onderling verschil vierde het eenzaam hoogtij In de stilte…