Alle inzendingen over Alleen met je gedach

Mijn gedachten zijn van mij soms laat ik ze los en zijn ze vrij Maar meestal moeten ze een plaatsje krijgen in m'n hoofd, want ze zijn eigen Soms zou ik ze willen schreeuwen of delen maar wat kan dat een ander schelen Daarom zijn mijn gedachten van mij soms verdrietig, maar ook vaak blij Met die gedachten ga ik maar slapen om in bed…

(Aura II) Door puur geluk en sterke genen in combina- tie met slechts die wil in gedach- te zowel als fysiek Samen zagen wij die Ionische Eilanden schitt'ren in de zon…

Zonder perspectief als regen zijwaarts valt met doorweekte vellen…

Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Een opgeruimde kast en kelder brengt ruimte in het hoofd en hart maakt gedachten helder geeft een nieuwe start Kijk naar het oude land met nieuwe ogen het landschap verandert van gezicht ogen die de kwaliteit verhogen alles verandert door het licht…

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

als moeder Gaia chaos wordt en wervelstormen baart die niet zijn in te tomen als wilde stromen raken in de nucleaire kern als gekerm de straten overmant en kinderen onbeschermd tussen vallend puin wezenloos bewegen laat mij dan meer oog dan lichaam zijn alziend goddelijk oog dat de gulzigheid van Gaia doorseint aan het alomvattend…

Nu ga je alleen op reis Naar het eeuwige paradijs Waarom er zijn nog zoveel vragen In Overschie werdt je begraven We hebben afscheid van je moeten nemen Maar we moeten verder in het heden Ik schreeuw je naam keer op keer Maar je lichaam wilde niet meer Voor altijd in de gedachten Maar niets zal het verdriet verzachten…

Als een kamerplant wacht ik op water Water wat jij mij geeft Zonder kan ik niet groeien Tenminste, ik heb dat idee Gewend aan wat ik krijg Hier doe ik het dus maar mee Want water heb ik nodig Maar regen, daar ben ik niet van Al is het maar voor even, wachten kan ik niet lang Als een kamerplant bij het raam Kijk ik naar beneden Zo…

Vandaag ging ik toch wel weer helemaal los vanochtend bedoel ik, 1ste Paasdag 20 april 2025 in de Westerkerk, Prinsengracht te Amsterdam niet alleen met gezang van mijn Cantorij maar ook met het schrijnende schreien niet dat de tranen over m'n wangen liepen maar echt droog hield ik het niet van binnen Maar dan in het stille gebed voor het…

ik weet... dat ik niet leef wel adem maar niets voel dat ik nergens nog om geef geen gedachten of een doel ik zoek... maar vind geen reden mijn hart voelt koud en fris ik kijk omhoog en naar beneden een teken dat ik je zo… mis het is nu al zo lang dat alleen zijn in het leven maar iets is wel van groot belang en dat is hopen en nooit…

Je eigen leven leiden,doen wat voor jou het beste lijkt genieten van iets, waar jij zelf het meeste voor gaat of het de pijn en verdriet daardoor ook sneller slijt een ding, weet dat je nooit alleen in 't leven staat!…

In mijn leven, is geen plaats meer voor een ander. Hoe vaak heb ik dat wel niet gezegd. Jij beheerst nog steeds mijn leven, het kan niet worden uitgelegd. Je hield er niet zo van. De woorden te hoogdravend, veel te net. Je lachte dan je scheve lachje, met ogen vol van pret. Je kreeg een stenen hartje, met een spreuk: “Vader is… de sterke…

Kriebels in de onderbuik en een on- verdroten passie slaan hun vleugels uit. Onderwijl leggen woorden het af tegen driften die nauwelijks zijn te vermijden. Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

Ik had het altijd, van ’s morgens tot ’s avonds. Nooit verloor ik het, maar nu dobber ik rond in slapeloze nachten. Ik verwerk woelwerk tot ik wakker word zonder doel. Vastgelopen in mijn emoties of is het verdriet? De kade waar ik veilig thuis kon komen, ben ik uit het oog verloren. Ik zie nog wel de vuurtoren, die mij de weg wijst,…

onderhuids terwijl de avond over het licht scheert het leven meeneemt zodra de traagste wijzers lonken naar het ratelend gewicht der waarden heftig aan het einde en van jarenlang vermeden alsof het dwingt tot schrapen nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling van werkelijkheid zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste…

Ik sta er moederziel alleen voor!…

Nu moet ik verder zonder jou. Mijn meisje waar ik zoveel van hou. Mijn spiegel, mijn troostende warme oceaan. Mijn gids, die overal met mij is heengegaan. Mijn licht, als ik bang was in het donker. Jouw liefde voor mij, het grootste wonder. Stilletjes zwaai ik naar je, schat tot later, dit is niet het eind! Want het zijn mijn tranen, het is…

Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten, ben jij mij gewoon allang vergeten. Loop voorbij aan het laatste terras, vlij me neer alleen met mijn gedachten ergens in het natte gras.…

Morgen kom jij weer terug, of later, of nooit -- nooit verlaat je mij.…

Men neme een paar liter tranentrekkers en een zakdoekje nog voor het bloeden hagelwitte voor achter het raam maar ik ga nu echt geen woorden noemen over dood en verderf, nee laat staan over uitzichtloosheid, die kompaan van stervende alleenzaamheid van stop contacten zonder stekkers over lijden gedoodverf ellende Dus engelbert, laat…

Zomerzon zal zelden zeewaarts zinken Zolang zij zenitzoekend zwerft in 't zwerk 'Zalig zij zus Zilvermaan,' zo zuchtte Zebedeus, zoon en zendeling Zwaarmoedig, zorgzaam, zeldzaam zielsverwant Zo zintuigzwevend zacht - een zonderling…

Mannen spelen met tanks, Kalasjnikovs, stens Of uzi's - zij zorgen er Zeker voor dat een groot Aantal onschuldige mensenlevens Onnodig op het spel wordt gezet - Maar geweld met woorden, Waarmee mensen elke dag Een beetje meer dood Worden gemaakt - het resultaat Van vilein taalgebruik Is hetzelfde: dood is dood, Wat is het verschil…

Voor ik 't vergeet, wil ik je zeggen, dat ik van je hou... jouw ogen en je stem en je gebaren. Wat er van jou maar te herinneren is... dat ik je mis. Voor ik 't vergeet wil ik je zeggen, dat ik je danken wil. Voor je liefde, je goedheid en je kracht en nog zoveel dingen meer wil ik je danken... keer op keer. Voordat de dagen komen, dat…

Bloemen krijg je aangeboden met goede bedoelingen Zij laten het na een week afweten in mijn hart hoop ik dat de vriendschap blijft.…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

van het bitter en het zoet van leven het schuim van geluk, de warmte van gist rijkdom die groeit, hoe je ook was of bent zoals bier in een vat rustig rusten moet leer jij van de dagen die komen mogen zo vormt de tijd met zorg en liefde jouw karakter ambachtelijk verder zoals een trappist, vol traditie en historie word jij door de jaren alleen…

Tranen glijden langs m’n wangen, een laagje zout bedekt mijn lippen. De druppels lijken wel te schitteren in het overwelmende zonlicht. De zachte wind streelt m’n huid. De kille leegte in m’n hart wordt opgevuld door de warme zonnestralen, die me lijken te doordringen, te begrijpen. Een niet te beschrijven gevoel dwingt me toe te geven…

De gedachten gaan hun gang, maar niet hun eigen gang zoals een grasmaaier die voor je uit gaat als je erachteraan loopt nu je niet kunt slapen wacht je: tot wat er in je hoofd gebeurt zijn eigen vlucht gaat nemen val je niet in slaap of je kunt niet in slaap vallen of: kun je je niet in slaap laten vallen wat is het je laat je voeten…

Er is genoeg licht De zon schijnt onaflatend maar alleen waar wij hem binnen laten Er is genoeg licht om ons terug te brengen tot mensen die uit verwondering elkaar weer kunnen vinden Er is genoeg licht, maar de gordijnen zijn nog dicht…