Alle inzendingen over Beterkkelijkheid syn

In een zonnestraal op ‘t bankje aan het water, waar hij als kind zwom en viste, kijkt hij naar mensen die onderweg zijn naar later; ouder en wijzer beseft hij, dat de mens niet meer doet dan deuken slaan in water. Zijn leven in welvaren, kan de mens bij een halve werkweek handhaven, rest van de week maakt hij…

Kiek Theun, doar leit ien vaarken op het daak ie liekt wol 'eppie in de sunneskien so in syn uppie, komp es Annechien ie slyt syn letste uur op syn gemaak Tracht magere Hein als deez big te ontsnappen dan blijft hij als Tantalus naar je happen…

Die nooyt musyck en wil maecken die slaet syn hant omden trompet ende can nu soo vals clancke braecken, die nooyt musyck en wil maecken. Hi sghettert als een bosen draecke, sine ghebuure si vlughten ontset. Die nooyt musyck en wil maecken die slaet syn hant omden trompet. Die sine ooren wil vernilen, die maecket sulck gruwsaem gheluyt.…

Noch núnderje ik yn it hûs fan eartiids foar him, dy't yn koele lekkens syn lichem nei my útskoot, it blomket blanke tederens. Ik sjoch mei kleare lust nei it skaad om syn mûle, de mulfinger folget linen dy't by oanreitsjen justjes ferdwine. De fierte gûnzet sêftsjes bijen, dêrnei sakket der in stiltme del. Hy glimket yn syn dream.…

en syne Moeder zijn geloofd met sprokkelhout komt nu den brand uit panne stijghen grootsche spreuken melodieus berijmd in de keuken dichttalent verblijdt gans het land…

Over de huizen - de kramen op de wind over de rivier sneeuwt ijl het carillon De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans .. Naar de horizon tuimelen de klanken de zwarte kartelige rand der strenge Veluwe over de groene golven van de Zuiderzee De Geuzen zyn ..…

de wyn giet kâld troch it iepen rút by de kollega del dy’t tinkt oan wat syn pake dwaan soe de wyn sliept fitraazje hinget stil de tinzen fan de oaren sille aansens by de pake wêze fan de kollega by de pake en wat dy yn ’e oarloch die de wyn sliept syn iepen mûle sliept fentilatordûns waait him op…

'k Wou jullie even hartelijk bedanken; nu jullie -numerieke talenten- in steeds groter getale langskomen heb ik na veel vijven en zessen en (syn)dromen positief gezien, dat er ook veel te vieren valt. Ik weet, 'k hoef jullie niet uit te nodigen voor mijn feest; ik zie vanzelf wel of jullie weer als ongenode gasten zijn langs geweest.…

de wrâld is trochskinend gehiel opfallend feralterearre fan keunstmittigheit ferfaske yn al syn ieren ofholpen fan falske sentimenten slupe litte neat te hjerren yn in nei fourtbringsel Vertaling: Transparant de wereld is transparant totaal treffend ontdaan van kunstmatigheden ververst in alle aderen afgeholpen van valse sentimenten…

Heylich en eerelijck syn gheweest Ons Minne, kusjes, boerteryen, Want haar gesuyverde goede Gheest Gheen dorperheyt* kan lijen. Haar heusheyt en ooc mijn Liefde groot, Ons Vrientschap daar beneven, Die sullen duuren tot de doodt, Ja mueg’lijck na ons leven.…

Dauid sijnde in een speloncke van Saul omringhet, bidt God voor syne behoudenisse, om synen lof inde ghemeynte groot te maken. 1. Een berichtsliedt Dauids, ende ghebet als hy inde speloncke was. 2. Ick roep tot God met heller stem, Al mijn gebeden gaen tot hem: 3.…

as in frou sa machtich yn syn ienfâld is har grutte sa ûnsjoch lykas in Rubens Ik seach har de skientme fan in soad en alle seine foarmen dat myn gefoelens stoarm har wylde hier meitsje my rûch en mei de spanning fan har blank sheet bliuwt myn tonge stean oan myn droege hoorn mei har djip glasje eagen…

Hij zoekt aarwoorden, koene duitse herder In tolkienring, langs 't zweymeltaeler gat Wie is de mol, wie breekt het namenijs Vanwaar de optrek van die pseudoniemen Gelijkluidende syn- en homoniemen Waarom geeft niemand hier z'n naam eens prijs?…

berg opgedraf met die krag van die ossewa Onder ons verrys die vlaktes van het eeu oue Suid-Afrika Ons roep halt en stap uit en vergaap ons vanop die klipmuur aan die mooi kaleidoskoop kleure soos 'n koning oor sy landgoed tuur Met Lottebie waarvan ek hou drink ek lekker soet vonkelwyn ons voel baie geseënd dat ons saâm gelukkig syn…

Sal hy nog met my lag, sal hy nog met my praat, Of my hand ooit in syne weer vat? Vanmôre was Japie 'n kind: Vanaand's hy volleerd! Ons het baie gestry om die waarheid, ou vrind: Weet jy nou wie van ons had verkeerd? Vanmôre was Japie - nee God, Hy is nog vir my!…

Daerom looft Godt zijn engelen seer crachtich, Die ghy voldoet zijn heylig' woordt almachtich: Soo stracx als ghy vernemet syne stemm'. 21. Laet prysen Godt all' syne sterck' heyrcrachten Die seer getrouw' hem op den dienst staen wachten End' stracx met vlijt uytrichten zijn ghebot. 22.…

Nou rinst eltse dei opnei, ferwyldere oer it sân, wy hearre dou syn namme roppen, lûd, sa't allinnich in mem dat kin, yn folstrekte iensumens, ach leave Rixt, ochearme, mem op it Amelân. Vertaling: Op Ameland hoor ik voortdurend het roepen van Rixt van Oerd, haar stem overstemt de branding, die tegen de dijk aanbeukt.…

mar sy trêdet om him hinne op syn slûchslim paradearjen lûk hjir fearren út it libben , hear fan hûs en hiem.…

- nei dat heldere lûd, moarns betiid: it wolbekinde lûd fan harren heit, dy’t op ‘e rânne fan it stek syn fêste publyk tasjongt, yn ús tún. Ik freegje my ôf: dy fjouwer lytse fûgels, soene dy nou, krekt as dou en ik, ja krekt sa harkjen nei dat heldere sjongen, nei dat boadskip fan alle tiden, dat sjongen fan dizze swarte rhapsode?…

Hy stelt myn siel gerust; end uyt genaden, Om syns naems wil voert my op- rechte paden. 4. Dies vreesd' ick niet, al moest ick daer beneden Int doncker dal van sdoodes schaedwe treden: Want du by my bist altoos Heer genadich. Dyn raed end staf vertroosten mij gestadich 5. Du salst voir my de tafelreede houwen.…

Maer ten sal soo der goddeloosen schaer Ghewis niet gaen: maer sullen all' te gaer Syn als een kaf dat stercke winden dryuen. 5. Dies geen god'loos' int oordeel staend' en blyuen Noch sondaers stout vertoonen haer aenschijn Onder de ghen' die vroom end' oprecht zijn. 6.…

Want syne gramschap wort verswonden End' gantz ghestilt in corter stonden. Maer zijn ghenade, gunst' end' danck Gheduert all' onse leuen lanck, Daer uyt gheschiet dat druck end' clacht' Des auonts t'onsent wel vernacht: Maer als de daeg'raet is gheresen Verthoont hem we'er een vrolijck wesen. 7.…