Alle inzendingen over Dichters graf waarui

Stilheid die mijn dorst zal stillen onder de donzen pluizen op het koele marmer heb ik het evenwicht met licht betaald, op een dichters graf waaruit de stilte ademt .…

't Graf van een moeder, op stengelen slank, Wiegelt drie leeljen als engelen blank, Wiegelt drie leeljen als bloemen van melk; Vlindertjes drinken uit elleke kelk. Maar uit de stille gewijde grond Waar een dichter zijn laatste wijkplaats vond, Rijzen de bloemen zo menigerlei Dat geen mij nog alle haar namen zei.…

STILLE ZATERDAG GEDACHTE Zomaar bloemen voor een dode zomaar op een willekeurig graf zomaar vallen al je noden zomaar, zomaar van je af Jan J. Krediet, vrijzinnig dichter uit Rotterdam.…

Eén bundel bracht hij uit tijdens zijn leven De eenzaamheidsgevoelens druipen af In zijn gedichten, hij rust nu in zijn graf Al zijn gedichten met veel gevoel geschreven, Een dichter was hij pur sang , niet overdreven Probeerde met zijn werk zijn eenzaamheid te vergeten…

valt er niets te denken voor de dichter die in zijn graf slaapt is er geen oorlog en armoede omdat zijn hart niet meer klopt maar we blijven herdenken want zonder herdenken bestaan er geen dichters.…

En nimmer was het dichter bij me en nimmer verder van mij af, het denken over de geheimen de gruwelijke van het graf. ------------------------------------------ uit: 'Wij hebben alles nog tegoed', 2001.…

Dichters zijn nog lang niet uitgedicht. Gisteren hebben we een vriend begraven. Bij zijn graf stonden we aan ons aller graf. De wind fluisterde door de kerkhofbomen: Wees dankbaar dat je leven mag. Nooit vindt ons leven in de dood een slot. Wat sterft is strijd in tegenstrijdigheden. Na de bede zijn de levenden vertrokken.…

Aan deze tafel blijf je tijdloos in leven: voor de dode dichter wordt naar je graf verwezen.…

muziek op de valreep nog een prijs voor het gehele oeuvre (feestelijk voltooide tijd) waarna er tussen 18.00 en 19.00 uur gelegenheid zal zijn om nostalgies terug te kijken Dan gooien wij het graf dicht en richten op een zerk met namen voor onze uitgebluste dichters die wij tot in lange dagen een dankbaar hart toedragen.…

en het kind herkende naast mijn onverwoorde graf…

Jim ik stapte in bij Port d'Orléans Alles was anders ik was ouder geworden met jouw woorden onder m'n schouders verbergen nog steeds vleugels in wording Le père Lachaise een zonnige dag tot de volgende regen valt Lieve Jimmi rust zacht…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

de doeleinden waarnaar ik streef liggen plotsklaps verduiveld ver weg omdat ik alléén nog leef tussen geluk en graf en dichter mij begeef bij de hemel en steeds verder van de aarde en wanhopig verlang naar een zwoele tedere mond en alles wat serieus was werd spel in een tijdverdrijf van oneindig groot en bleekjes werd het leven aan de…

en muziek op de valreep nog een prijs voor het gehele oeuvre (feestelijk voltooide tijd) waarna er tussen 18.00 uur en 19.00 uur gelegenheid zal zijn om nostalgies terug te kijken Dan gooien wij het graf dicht en richten op een zerk met namen voor onze uitgebluste dichters die wij tot in lange dagen een dankbaar hart toedragen…

Censuur kan leiden tot moorden, dat hoort als waarschuwing op je graf.…

Toen de geleerde diep onder het gras Een graf ontdekt had bij Jerusalem Was het meteen al duidelijk voor hem Dat dit de rustplaats van Herodes was. Dat leidde hij als bijbelkenner af Uit het nabije kindermassagraf.…

licht weegt zwaar op mij sluit mijn ogen en ben gewichtloos jouw graf doemt op maar de pijn raakt mij niet ik weet mij dichter… lucht is pure liefde waarop ik leef en zweef alle energie die je liet weet mij te doordringen maar jouw pijn raakt mij niet er is geen zeer meer vervlogen angels share achtervolgend leven valt niets raakt ons…

denk, graaf en fantaseer dicht, schrijf, droom en corrigeer En dat allemaal tegelijk tot ik er haast onder bezwijk!…

Is het kunst als ik wegloop maar toch blijf waar ik ben. Is het kunst als ik vragen stel maar geen antwoorden wil horen. Is het kunst als ik een lege kamer overhoop kan halen. Is het kunst als ik nee zeg en ja bedoel. Is het kunst als ik een mooie vrouw beschrijf alleen maar met wat ik voel. Is het kunst waarvan men zegt…

soaps op t.v. nee daar krijgt hij nooit genoeg van er gaat geen dag voorbij of hij zit lekker voor de buis soaps op t.v. zijn voor hem meer dan een hobby geen voetbal of verjaardagsfeesten hij blijft liever thuis soapjunkie soapjunkie hij blijft liever thuis niet voor maar in de buis want dit is pas echt z'n leven waar hij altijd…

voor alles wat ik niet gedaan heb geen steen van het ijzeren gordijn gebeukt geen grenzen doorbroken geen armen rijk gemaakt voor alles wat ik niet gedaan heb betuig ik spijt het spijt me en daar ga je altijd weer die zin geen land verdedigd of hulp geboden bij overstroming nog geen steentje bijgedragen het spijt me en daar ga je altijd…

ik lig in zon, luisterend naar de muziek die me wegdraagt hoog en zweevend. Dan een schaduw die de warmte ontneemt terwijl het zo genieten was. Mijn gedachten gaan naar jou ik luister weer naar de muziek lig in de zon en ik voel me hoog, zwevend, draaierig en licht.…

Ging met mijn vriendin mee naar haar vaders graf Na vijftien jaar nog steeds een enorm gemis Wat heeft ze allemaal niet moeten missen Het graf was niet zijn doel Zo had hij het voor haar niet bedoeld Zag het verdriet dat haar ogen vulden met tranen Keek in het rond hoeveel vaders hier niet lagen Alles zo koud als marmer De rillingen glijden…

Staand bij je graf denk ik na over het mysterie van de dood jouw leven was nog niet af herinneringen komen boven als ik de film afdraai in m'n hoofd van jouw sterven vullen tranen m'n ogen die even m'n zijn verdooft staand bij je graf de bomen kaal voor de zevende keer tijd vliegt voorbij maar het gemis is er telkens weer want je…

Wacht op mij Had je dat gedaan Dan was ik er geweest En had jij niet aan mijn graf gestaan…

in de schaduw van ouderdom probeerde hij zich overeind te houden maar zijn hoofdrol was gespeeld in de tongval van poëzie zwegen zijn woorden en bleven hangen in het archief van zijn brein zijn schrijven zal natrillen in verscholen beroering van zijn graf waar poëzie zal regenen in samen gewaaide dauwdruppels in een oneindig verlangen…

op je graf plaats ik een pompoen met waxinelichtje ik drink met jou op leven en dood scheiding is nu ijl ik neem een slok de andere giet ik uit op de aarde…

we rijden langs het huis waar eens mijn ouders woonden het bos is uitgedund de bloemen zijn verdwenen het voelt daar kaal en koud alles is wit gemaakt van binnen en van buiten als een gepleisterd graf zelfs de auto voor de deur is wit, met zwarte bekleding…

eeuwen oud, bomen omzomen het graf de dood heeft mij mijn leven ontnomen voor straf geen woorden vuil daar lig ik dan ongerijmd…

De klok telt ons leven af Kunnen we ontsnappen aan het graf in een wereld zónder tijd?…