Alle inzendingen over Een zeemeeuw vloog

Zeemeeuwen vlogen door de nacht gezonken in een golvend dromen sprak ik jouw naam in stilte en je vloekte niet, in het donker ademde jij gooide jij mijn hart in gedachten weer terug in zee.…

Zilveren zeemeeuwen vlogen vluchtig door de naakte nacht gezonken in een golvend dromen sprak ik jouw naam uit in stilte alsof je even dichtbij me was in de luwte van mijn liefdeshart en je vloekte niet in het donker ademde jij gooide jij mijn gebroken hart opgenomen in het grote geheel in gedachten weer terug in zee.…

De donder sloeg een gat in de lucht zeemeeuwen vlogen naar de nacht gezonken in een golvend dromen sprak ik jouw naam in stilte en je vloekte niet, bij het behang waar ik een skelet had weggetekend liepen de dagen als zombies langs het strand, beminde ik je tussen de bliksems uitte ik in het donker ademde jij hartslag gooide jij mijn hart…

onverwacht in mij vond ik jou en luchten vol licht ik wil de dag achterna dichtbij de kust zomaar wat dromen over geluk het wordt later ver van de stad en op het strand vegen witte wolken de stilte bij elkaar golven groeten ook een kind met een zoen in haar wijde haar net op dat moment verdwijnt het zicht en ik besef dat…

Gisteren vloog de zeemeeuw verzilverd door zonnestralen hoog tegen de blauwe lucht Nu ligt zijn geniale verenpak ontvleesd door soortgenoten in de berm langs de weg Donzige veren bewegen springerig in de wind, dansen in de echo van zijn laatste vlucht…

Sierlijke vogel duikt door schuimende golven een vis is zijn buit.…

Eens verdwenen in een beeld waar ik in poëzie van hou We bleven staan op zwart basalt waar we de golfbrekers hoorden En we dwaalden met ons ogen voorbij zingend vliegertouw Tot waar de zee geen zee meer was maar slechts een dwaallicht van het noorden Als de zeemeeuw die het wist waar oceaan beginnen zou…

De zeemeeuw is zorgeloos op surfplanken van vleugels doorklieft het kliauwend lucht…

een ballonnetje opgelaten losjes in de hand aan een dun touwtje glipte door mijn vingers om het vaster te omknellen met overleg te vieren naarmate wind of wat ook er aan trok terwijl het knotje afwikkelde sneden met elke ruk vezels in hunne afdruk hevige striemen tot diepe wrok toen een lichte bries opstak en onder zo maar een koutje…

Als een zomerse bij die geniet van de heldere vrije open ruimtes achter het raam vloog ik. De stad heette Kali Daarin de verdorven mensen.Hier vloog geen tamme houtduif noch kroop er een Lieveheersbeestje met een gelukzalige stip. Hier wachtte niemand op mij. Ik vloog over legobouwsteentjes.…

zoek de beweging die vleugels zijn er om te zweven zoek de ruimte en ga leven en je vloog.....…

Piloot of brandweerman wilde ik worden Of voetballer die elke wedstrijd scoort Van Pokemon had je nog nooit gehoord Op straat noteerden we de nummerborden Wie speelt nog machinistje op de trein Als je ook Vlogger op Youtube kan zijn.…

. ------------------------------------ uit: 'Zeemeeuw in boomvork', 1994.…

Oud hout vroeger boom Nu vorm je voor schelpjes algen en wieren de zeemeeuw en andere dieren een toevlucht een schaduwplek voor een worm…

toen de zeearend boven het wad zweefde toen de kiekendief naar de grond zwenkte toen de vink naar de graanstrook fladderde en de sperwer vanuit het bos tevoorschijn schoot toen de zeearend te pletter tegen de wieken vloog en de kiekendief laag zwevend een kikker greep en de vink zijn vinkenslag liet horen en de sperwer met gekromde klauwen…

Blankenberge, je kan er de wind ontmoeten, de zon, het strand, de duinen en de fiere rijzige zeemeeuw.…

Daar zit ze dan, gans alleen niemand, nog geen zeemeeuw om haar heen 'k vraag me af, of bij de oceaan ook zeemeeuwen hun slagje slaan? Daar zit ze, in gepeins verzonken golven komen rap naderbij, da's niet zo vreemd want nog even en 't is toch echt: hoogtij.…

Een thuishaven zijn, voor wie weet, de zeemeeuw, die gelukkig mee wil deinen op het ritme van mijn zee.…

Ineens voelden ze iets van luchtweerstand En onder hen ontstond de duisternis Er klonk al snel gejaagd gefluister: 'is De kerstman soms wat roekeloos geland?' Tevreden sprak de sterrenwichelaar: De donk're dagen zijn wel vroeg dit jaar…

Weer voor het niets geplaatst de verschrikking daarvan maakt het moeilijk te geloven dat alles beter gaat De zon schijnt mateloos de bloemen geuren rijk Naast mij ploft een zeemeeuw neer dood, kreeg een hartaanval daarboven…

misschien dat het iets betekent daar, gehecht in vaste grond waar zandstappen ooit zandhappen was en een stoel gebruikt werd om op te zitten aanschuiven mocht ik en terwijl zeemeeuwen mijn letters oppikten dacht ik zwijgen praat zoveel makkelijker ...…

dat het iets betekende daar gehecht in vaste grond waar zandstappen ooit zandhappen was en een stoel gebruikt werd om op te zitten aanschuiven mocht en terwijl zeemeeuwen de laatste letters oppikken denkt zij zwijgen praat soms zoveel makkelijker…

zijn tijd gekomen ontstijgt een meeuw de kust om boven voorgoed de ogen te sluiten nabij de branding nog een enkele vaalwitte veer eensklaps verstard de spieren zeilt hij nog talmend door voluit gestrekt de stille vleugels onopgemerkt zal hij achter de horizon het kalme water raken uit “De Zee en Ommelanden”…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Vanavond kwam hij niet meer vurige hemel krijsende zeemeeuwen bloedende wonden aan velerlei gevoelens ten prooi voorwaarts gestuwd altijd en overal weer het zelfde mysterieus zijn de gekleurde vogels gouden hemel verre horizonten en jouw blik die boekdelen sprak…

De wind jaagt onbarmhartig Langs de scherpe rotspunten Van het gebergte hier vlak Onder mij, dat mij zo vaak Naar het leven heeft gestaan - Maar nu heb ik de rotsen Achter mij gelaten, ben ik Zo vrij als de wind die Mij omgeeft, naast mij De zeemeeuw met vrolijke Oranje snavel en fonkelende Oogjes die mij in zijn Altijd durende…

wijn in de singel in de ondergaande zon ook de volle maan nog nooit zoveel pijn met de aandacht verdragen zoete herinnering ik klim de trap op een menigte zeemeeuwen er is brood gestrooid vergeet je angsten kom op met je gekkigheden ik heb je nodig kuiltjes waar nodig en een stem die verhoort die angst voor liefde…

Volg de vrije vlucht Die Hanny vandaag zo Tastbaar mooi beschreef; Ben die zeemeeuw die met Gestrekte vleugels van tien Hoog naar beneden zweeft - Ik die geen vogel maar mens ben Bij wie de vleugels niet zijn aangeboren Wil in mijn droom in vrije val naar beneden Waarna al mijn vluchtige toekomstdromen In tienduizenden bijna onzichtbare…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…