Alle inzendingen over Eigendunk

dag hans zeg ik en zie mijzelf in de etalageruit je oogt niet slecht, mijn jongen, voor jouw leeftijd sta je nog betrekkelijk recht en zie nog goed jouw strakke huid dag hans zeg ik en kijk nog dieper in mijn ogen duw haast mijn neus tegen het raam zeg ouwe viezerik kan je het wel zien ga naar binnen en koop die blaadjes over…

er zijn zo van die mensen die mij niet mogen het aantal neemt door de jaren heen alleen maar toe heb ze mogelijk in hun verwachtingen bedrogen worden van mijn aanwezigheid ondraaglijk moe of zal het zo zijn dat ik nu pas, door de jaren gelouterd, de schone schijn doorbreek van zelfgenoegzaamheid waar de ziel schellen verdrijft…

er waait een nieuwe wind hij stinkt naar eigendunk overschatting van eigen kunnen verwerping van derde mening verguizing welk een vergissing…

zij vond mij een god en ik geloofde haar schiep een wereld om haar heen een koning, een keizer en ik beloofde haar de aarde als geen één.. .. maar mijn eigendunk beroofde haar van ’t leven naar het scheen…

wat zijn wij toch waanzinnig pathetisch in ons onmetelijk zwoegen koppig blijven we de kei van eigendunk een berg op duwen de goden lachen om het futiel herhalen van menselijk onvermogen…

Trump is met fikse eigendunk behept En nog veel meer, hij hoort in het gevang Of een kliniek, het liefst behoorlijk lang Uitzinnig heeft hij om zich heen gemept Hij waant zich vleesgeworden Uncle Sam Niet langer twitteraar, maar pure spam!…

met bommenwerpers zijn we meer in de wolken dan de ooievaars over de holten het verwachten van vrijheid stank van eigendunk toekomst op een cent balancerend op de rand van de pretendent ik ben als schokland een eiland op het droge dode zeevisser een bommenwerper terugkerend van een missie weer op gedoken…

ik voelde hoe jouw vingers mij raakten en in contact een ander mens van mij maakten leeg had ik mij voorbereid blokkades geëffend en de wegen geschoond van eigendunk en dwarsheid overweldigend was jij binnen gekomen nog virtuozer dan ooit in mijn stoutste dromen jij had het format dat mij doorhad…

aan de zelfkant van nu twee koppen koffie schenken in een vacuüm van rust één met- één zonder wolkje eigendunk als afdronk zonder gêne en de wereld schuift voorbij ze raast zo hier en daar vierwielig snel van A naar B of op de raderen van twee in beweging gezette benen ach het loopt zoals het lopen moet we blijven zoet de voortgang…

Jouw huis kan mijn huis ons huis, een fijn huis zijn ik houd van jou als jij niet méér wilt zijn dan ik en méér wilt zijn dan je bent, geen jongen maar een man die durft mij te zien zoals ík mij zie dan zie je méér van de werkelijkheid dan je denkt te zien met je eigendunk Kijk goed, kijk beter, ik ben geen mindere man, ik ben méér…

Sonnetvorm, sonnetvorm, alweer een sonnetvorm kwam ik daar maar vaker een goeie van tegen helaas is dat een genoegen zeer zelden aangelegen ‘t zijn zandtaartjes, windhaantjes, glazen zonder storm Sonnetvorm, oh net vorm, ik kan er niet meer tegen te vaak blijk je bagger, da`s modder zonder kluit het slijk van de aarde pust hormonen in je uit…

Ik kan veel ik kan winkelend publiek laten lopen ze zelfs laten marcheren - door stompende muziek in hun buik te programmeren ik kan boodschappen leggen in hun winkelwagentje dat dakloos na sluitingstijd op straat is geparkeerd en ik kan roofvogels uit de stad amuseren met poezemuizen nagemaakt van spelen verfomfaaid - gewapende scholieren hun…

Een mantel met glanzende kleuren zweeft overal rond windt zich telkens om iemand heen wil haar dragers verrassen geeft blije gevoelens om God en beter leven schept vaak diepe gedachten over menselijke aard en het samenwerken van hemel en aarde kan soms huichelende bedekking voor kwade zin zijn men onderscheide steeds oprechtheid en…

ik heb de lucht met koude wind omlaag gehaald donkere wolken regen gegeven om zich uit te leven waar transparant ooit uitzicht bood is alles dik beslagen zweet eigendunk in ongewenste smaken door vele lagen eelt uit de achterkamertijd waar haat en nijd elkaar constant fileren passie en tranen in onderbuiks chanteren gerechtigheid…

Als oud sekssymbool met veel eigendunk verzuipt zij dan in alcohol, zingt nog de blues met te veel soul als ze weer rond het middelpunt van de aardbol doolt. Neen, voor mij geen roem na zonneschijn komt regen je verwelkt als een bloem en daar kan ik niet tegen.…

Toon van eigendunk, voor het gemak vergeten, herken het geluid. Alles valt tot een, dat ene keert tot alles, voordat het verscheen. Overtollig woord, ingepakt of uitgekleed als koude waarheid. Dualiteit sterkt integere bloedsomloop tot individualiteit. Stilten in de taal in brede zin, daar put ik adempauzes uit.…

De dieren lijken te weten wat ze willen Ze hebben geen honger naar eigendunk te stillen De mens zucht naar kennis en wil zijn ego gestreeld Maar de man uit Königsberg zegt We kunnen niet precies weten Slechts dat wat we met onze subjectieve waarneming meten We hebben de lat te hoog gelegd Een ander hamert erop los: humanisme is niet gewenst…

Het pure vervalt van nature in hapbare brokken eigendunk. Ik ben wijzer en tast zoveel hoger dan bergen van opgeklopte trots. Vermaard is de trouw als kern van mijn wezen. Vleugels beschermen een ieder die mij is toegewijd. Zet je schrap en volg me, vind rust in 't gestage vullen.…

al fout bij het hanteren van lego ik bouwde kastelen en droomde van een prinses onbewust wilde ik de wereld vormgeven dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven soms schuurt iets aan mijn ego als mijn tevredenheid na jaren soms slaapt en oud zeer of macht of overmacht of eigendunk…

tolerante reservaat vol grachtenpanden uit de tijd van slavernij lachen, gieren, brullen heroïne, hoeren en hondendrollen bussen vol toeristen nee, naar 020 gaan we voor onze lol en dan die humor, zo scherp het niveau van kut op het schoolbord vlak voor de meester binnenkomt, vieze woordjes opzoeken in het woordenboek de poenerige eigendunk…

Nu de kramp langzaam oplost in de tijd en onverschillig lijkt Verschijnt in mij het besef dat zij voor mij reeds opging in het leven met rouw Plots besef ik dat het verlies enkel aan mij vrat, maar dat is te veel eigendunk Ik begrijp nu, dat voorafgaande het heengaan, zij veel meer aan haar leiden leidt .…

sinds de Ontdekking van de Hemel in vier delen het begin van het begin het einde van het begin het begin van het einde het einde van het einde is Zeus' Huis der Goden de Olympus weer bewoond de alchemische schepper Mulisch van De wijn is drinkbaar dankzij het glas de Ontdekking van Gisteren Homerisch Wenkend voor de Jongste Dag met het…

Op ‘t terras van ‘n internetcafé in een dorp waar de samenleving broeit, men zich wentelt in eigendunk en inteelt, bedenk ik dat internet de breekijzer is naar een open wereld. Het is verkiezingstijd, de partij op de poster zag het licht, heeft nu de antwoorden op vragen die ze kort ervoor als regeringspartij niet had.…

Vandaag is het een glorierijke dag Ik zeg de M goodbye van Zee de Fee En ook die boze Fee zeg ik tabé Maar pleng geen tranen om haar valse lach Haar Zeepaard doet nu dienst als Sint z'n knol Waarna de Fee diens schimmel zelf verschoont En zich vervolgens duizendmaal beloont In dwangbuisrijm, als boze toverkol Als ongeborene koos Fee…

“Sinds de waarde van geloof gezakt is zagen wij geen noodzaak… U begrijpt wel, nu is eigendunk veel waardevoller en dat helpt uitstekend tegen kwalen, twijfel en verdriet lossen op, angsten worden omgezet in zelfvertrouwen.” “Dat dacht ik al, mijn interessen worden nergens gewaardeerd, laat staan verhandeld.…