Alle inzendingen over Geboorteplaats

Mijn geboorteplaats is een bed, ik weet wel waar -- ergens op aarde.…

mijn geboorteplaats is overladen door plekken die mij ontnomen zijn eens werden ze door dromen beschut alleen mijn benen kunnen mij nog vertellen wat mij ontlopen is als wandelaar puf ik…….. zoals ik door het bukken van mijn hoofd aan de regen denk te ontkomen, zal ik vergeten wat mij is ontfutselt…

het dorp waar ik kort na de oorlog geboren ben is niet meer wat het ooit was, verloor van jaar tot jaar zijn vertrouwde glans oude huizen lijken nu droefgeestig gestemd alsof zij moeizaam leunend tegen elkaar naar lang vervlogen tijden te hunkeren staan naar geluiden van rinkelende flessen op de kar van de melkboer achter zijn stapvoets…

je droeg ze zelden zondags misschien Bij de klok van kwart voor tien de kerk een kwartierke lopen Een hoofddoek om je kapsel te bewaren bij wind uit zee Die herinnering neem ik mee wandelend -zoveel jaren later- door mijn geboorteplaats.…

Wat jammer nu dat vaderdag geweest is Eindelijk wat anders dan die dassen We hadden pa zo fijn kunnen verrassen Met potjes bij de vaderdagse feestdis Een Varssevelds present van molm en stront Een godsgeschenk van Guus’ geboortegrond…

schijnen niemand meer te raken communicatie is hier anderszins het is een reeds begrijpen stralingslicht geeft boodschap weer de lading wordt verkregen gevoelens als bij een reûnie een weerzien, een adieu de eeuwen door wachtend op het halt der tijden de aardse terugkomst met een bliksemschicht de inslag was te zien dit was dus de geboorteplaats…

De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was ’t de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van de daken, polsstokken…

Als ik gebeld word, spreek ik in de hoorn Mijn moedertaal uit voorzorg zeer correct. Als men mijn afkomst aan mijn spraak ontdekt Dan is dat immers in mijn oog een doorn. Maar raadt men toch waar of ik ben geboor'n En wijt men dit dan aan het dialect Dan wordt men woede dadelijk gewekt En die kan groot zijn, mijn Martinitoorn. -----------…

op een mooie plek voor de arena in zijn geboorteplaats Nimes hebben ze hem "Christian Monteouquiol" uit eerbetoon in beeld vereeuwigd Lejo van Kuijeren…

altijd was er dat wispelturige lokje springerig midden op je voorhoofd wilde nooit op haar plaats blijven zitten bij iedere staccato sprong zij uit de band moest dan met een correctieve veeg weer terug naar haar geboorteplaats als jij je betrapt voelde was er altijd dat bijna schuldige lachje over een gewoonte waar jouw muziiek…

Hij had met zijn geboorteplaats geen band Vond het milieu benauwend en bekrompen Maar ’s zomers waren er de waterpompen Een uitkomst na een dagje aan het strand Het lessen van zijn dorst, schuren van zand Het wassen van zijn kleine kindervoeten Die dingen konden al het zilt verzoeten Waardoor hij veel te vaak werd overmand Beschonken als…

Was de geboorteplaats van Nemo Wellicht het dorpje Nergena? En zijn er werklijk geen sopranen In 't schone plaatsje Altena? ------------------------------ uit: 'Redeloze rijmen', 1952.…

Bagdad, oh mijn mooie geboorteplaats, je gaf mij leven zonder al te veel haast. Ik bid elke dag voor je, tranen rollen over mijn gezicht, ik kan er niet meer tegen ik doe mijn ogen dicht. Waar is je leider die jou lijden schonk, hij verstopte zich als en lafaard diep onder de grond.…

Bagdad, oh mijn mooie geboorteplaats, je gaf mij leven zonder al te veel haast. Ik bid elke dag voor je, tranen rollen over mijn gezicht, ik kan er niet meer tegen ik doe mijn ogen dicht. Waar is je leider die jou lijden schonk, hij verstopte zich als en lafaard diep onder de grond.…

Bagdad, oh mijn mooie geboorteplaats, je gaf mij leven zonder al te veel haast. Ik bid elke dag voor je, tranen rollen over mijn gezicht, ik kan er niet meer tegen ik doe mijn ogen dicht. Waar is je leider die jou lijden schonk, hij verstopte zich als en lafaard diep onder de grond.…

Mijn voorgevoel zei me: ga door je " oude" straat, en zo toog ik richting mijn geboorteplaats. Moest even zoeken, er stonden flats, het parkje van voorheen was weg. De kerk in het midden houdend met mijn rug er naar toe, dacht ik nu moet ik vooruit, maar weet niet hoe?…

Al sinds de kat van honk is in Den Haag Houdt niemand die daar zit de boel Bij1 Sylvana heeft op tijd het schip verlaten Het zinkt, maar hoe dat kwam is steeds de vraag Zij is een zeer welopgevoede dame Zij zit in 't Amsterdamse parlement Zij komt uit voor haar mening - Suriname? Haar huid heeft Congolees bloed en pigment En daarenboven…

het is niet dat ik je veracht mijn stad waar ik toch ook het daglicht zag de stegen, molens, hogeschool die mij lijdend, schetsen zag ik wil verder, veel verder dan mijn ronde neus kan zien, veel verder dan het licht en heel misschien kan ik er ook mee spelen in duisternis en schaduw van de grote stad Leiden gegroet, laat mij niet lijden…

Alleen maar een adres, de data van haar kort bestaan, geboorteplaats en plaats van uitwissing. Waarom raakt ze me zo? Toeval? Dan toch het toeval van een lot in mijn buurt, een lot dat mij ontging door het toeval van mijn geboorte. Mijn Mirjam is ondernemend.…