Alle inzendingen over Gepasseerd

Eén voor één breng ik ze om mijn gedichten van gisteren en toen beslagen spiegels van een geschonden blazoen een blik in de diepte van het waarom Ik wil die echo’s niet meer horen verlang naar de stilte van de komende nacht stap over de horden die het verleden bracht weerkaats het geluid van gebroken en verloren Langs de regels wandelen…

zij loopt in een nieuwe broek vol gaten terwijl hij op gepaste afstand passeert op sloffen die scheef neerkomen bij iedere stap zijn jas is smerig en zijn broek houdt hij met één hand vast omdat ’ie anders afzakt…

Je zag de titel Je las de inhoudspagina Maar daarna al mijn boek Dicht gedaan Hoe kan ik met je praten Als je mij blokkeert Hoe kan ik zeggen Dat je met een vrolijke persoon praat Met heel veel kleur en positiviteit En dat ik echt besta Maar die revue is al gepasseerd Net als velen weten dat ‘ghosting’ Het nieuwe tijdsperk is Ook het verliefd…

Het gepasseerde uur is voorgoed ongeplukt is zij verschrompelt van het niet naar jou toe vallen op felle sterkte stort het in herhaling om zonlicht te breken storm is de tegenwind de kijkende pijn voorbij…

Als u de zeventig bent gepasseerd en u ligt op de grond op apegapen, doen wij geen moeite om u op te rapen, want er wordt niet meer gereanimeerd. Maar als u dan per se wilt blijven leven, gelieve dit wel even door te geven.…

Het leek een goldrush voor de USA Nu zijn de schaatsers boos en ontevreden Ze worden gepasseerd en weggereden Waar ligt het aan, ze hebben geen idee Bij elke start weer luidkeels uitgezwaaid En daarna door ons in het pak genaaid.…

Als machinist wist hij dat dát niet kon, Dat heet daar dan een gepasseerd station.…

Want wat eenmaal is gepasseerd, zo heeft diezelfde tijd ons geleerd, komt niet meer terug, al zouden we dat soms wel hopen.…

thema is wachten, dichterbij dan men verwacht, lacht men zacht om wat de dichter oreert op het perron gepasseerd station eindbestemming waart alom, de tranen brengen ons dichter bij elkaar en dat doet mij zo ongelooflijk goed…

Terwijl hij hier beneden werd geëerd, heeft Coen behendig Petrus gepasseerd.…

Hij is gezien bij Sleen en bij De Lutte De wolf lijkt nu de grens echt gepasseerd De ecoloog is zeer geïnteresseerd De boer is het hartgrondig eens met Rutte: Maak hem aan gene zijde maar van kant Dan doet hij hier geen kwaad in eigen land…

Hyves is nu door De Telegraaf gekocht Het network leek door Facebook haast verdrongen Het einde virtueel welhaast voldongen We hadden niet meer door wat Hyves vermocht Zo blijkt weer hoe potentie ongekend is Als iets een schijnbaar gepasseerde trend is…

ik hoor ze nog de weggewaaide woorden kies mij want mijn partij staat voor jou stemmingmakerij blijkt achteraf valse akkoorden links en rechts het rode potlood gepasseerd kwam men overeen dit is goed en gemeen maar ik ben wel mijn stem kwijt…

Winter is mij gepasseerd zonder blik waardig te gunnen aan mijn verlangen naar de warme zomer Ik stond alleen, verlangde naar de warmte van samen maar de stilte was enkel wat ik krijgen kon Waar was je toch in die lange nachten vol van verdriet en simp'le eenzaamheid Ik wachtte op je lach die als een zachte kaars kon branden…

zijn ze) brand ze niet aan mij, ik ben niet meer van toen wat mij verder droeg heb jij gemist, mijn trein vertrok al lang geleden en jij – jij wacht daar nog altijd op mij de plek waar je aldoor staat brokkelt af rond je voeten spoedig zal dat de vorm zijn waarbinnen je leeft alles en niets is vergeven, vergeten of wat dan ook leeg perron, gepasseerd…

zacht kwam je lach ineens uit de foto diepten je ogen een mysterieuze blik die ik nog niet kende uit het vlakke gezicht ik draaide me af van het volle licht maar je ogen volgden mij met hun magie in vergrootte donkere pupillen ik bleef staren wachtte of jij mij nog iets zou openbaren maar het moment suprême was voorbij in gepasseerde…

loop weer verloren in eigen land achterwaarts kijkend of rotonde lopend naar voren of zit ik achter slot en grendel waar niemand mij kent en ook ik mezelf niet begrijp raak ik daar ooit aan gewend het lijkt doelloos vissen met aas zonder hengel en een onbekende mijn gedachten ment het is dolen in gewelven, overvol of door…

slechts een zucht nog en de zwakke geur van kinderharen in de zon met zachte ogen mijnerzijds onder milde ontroering weggelachen naar een land waar geen rancune woont -zeg niet nooit- zeiden ze en ik geloofde want ik weet dat ooit mijn schoenen achterblijven op de mat van open deuren…

Bij aankomst op HS begon het al ... De hal bleek nog een vrijplaats, maar buiten hingen gewatteerde dekens uit, klaar om me in te kunnen sluiten. Het kantoor voor het station had de mist herschapen in hotel `Terminus`, de gasten- en geestenburcht waar vader en ik vroeger wachtten op de bus. Als je zo de stad betreedt waar je tot dan je jaren…

voorbij 't denken jou gepasseerd raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur ik verblind daarmee de tijd open wonden helend nog te komen tranen veeg ik uit jouw ziel ik ben op weg voorbij aangekomen in het vleesgeworden woord…

een gedicht schrijven over het verlopen van de tijd is nog zó eenvoudig niet er ging immers zoveel voorbij dus wanneer ik de tijd en de dingen die mij zijn gepasseerd in het kort zou moeten samenvatten zou ik ze willen vangen in de zin; "er is zoveel aan mij voorbij gegaan dat ik de tel ben kwijtgeraakt"…

De cijfers lijken eindelijk te dalen Toch lopen wij voorlopig nog gevaar Al liggen de vaccins nu bijna klaar Niet iedereen kan snel zo’n prik gaan halen Goddank ben ik de zestig gepasseerd Dus ik word straks meteen gevaccineerd…

Langzaam Druk ik Op delete en verwijder Alles Wat verleden Tijd is Het heden Doet me denken aan alles gepasseerd denken doet pijn Stop ermee Maar Automatisch Worden die Gedachten Men hoofd Ingezogen. Misschien Houdt Het allemaal Morgen op. Moet ik Dan blij zijn? Alles Gedaan, Allemaal Voor niets ……

of gepasseerd Och ja, ik was het vergeten…

Een vrouw die haar kind niet meer kan zogen, een jonge moeder, het verdriet al gepasseerd, die mij voor hulp haar kind nog aanreikt in een laatst wat moedeloos gebaar. Het kind met donkere starende ogen, een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd, dat al stervend nog naar mij kijkt, als zegt het:” Och laat me maar ”. ------------…

In het dal van het verlangen naar de zon reizen we stroomopwaarts het station Utopia reeds gepasseerd boven ons pakken de wolken zich donker samen elke bocht toont een nieuwe horizon en achter elke heuvel schijnt een ander licht het wonder van verandering is overal…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Dodelijke gedachten Zijn het die me Beheersen in de Uren die ik slaap, Ben mezelf niet bewust Van het leven om me heen En weet al helemaal niet Meer of ik nog leef Of reeds de grens naar het Eeuwig durend donker Gepasseerd ben - 'k Leef in een woning Die niet meer is dan Een kaartenhuisje Overeind gehouden door De broze…

Wat moet ik ermee, nu ik de tachtig ben gepasseerd? Kieper ik alles in het gele vat? Weliswaar met pijn in het hart?…

gestaag golfde energie middelpuntvliedend uit jouw bron het vibrerend rood raakte alles als het licht van de ondergaande zon er waren geen obstakels in de vloed van kracht die jij ons bracht warmte kende eindelijk universele verbondenheid het alleen staan was uit een gepasseerd station omdat reizen sindsdien met de rode…