Alle inzendingen over Keerzijde

hoor haar belcanto de keerzijde van het lied heeft tekst noch noten…

In dit licht heb je wat je hart begeert, mijn hart verteert in niets, in chaos wat niets om het lijf heeft, het iets z’n plek inneemt ik blijf je volgen in die context, verteert het weinig tot het niets, waaruit aan het alles uiteindelijk niets ontbreekt.…

Iedereen heeft een keerzijde hij een zij zij een hij en dat geldt ook voor alles!…

Aan de keerzijde van de medaille bevindt zich de held…

de idealist wenste alleen medailles zonder keerzijde…

ongelezen wit onbeschreven maagdelijk op de keerzijde…

Hare eenzaamheid Ze zegt en schrijft dat ze lelijk is maar wil horen dat ze mooi is ze zegt dat ze nooit over andere mensen praat maar als je goed luistert doet ze niet anders ze zegt haar eigen leven te leiden maar als je goed kijkt leeft ze dat hoe anderen het willen ze zegt eenzaam te zijn maar als ze goed om zich heen zou…

Ze deelt papavers met de sterren van haar natuur, ze draagt een gewichtloze last van weelde in een aanspreekbare figuur, die ze met me steelt en weer vrijliet in persoonlijkheid, er is geen keerzijde aan dit bijzondere amulet.…

dan dekt het hemelse oranje alle miserie toe, wie kaal is krijgt een pruik getooid met franje die op en af te zetten gelang de stand helden meanderen door de straten, mineur wordt weggewerkt door de kleur in het brood van spelen,de nacht onbeslagen de keerzijde van de medaille kiest tot de serpentines zijn versleten, blijft het…

De keerzijde van zeer getalenteerd zijn is doorgaans ook zeer onmogelijk zijn…

de treurnis van de fotograaf die genoegen moet nemen met de keerzijde van de zebra en die dan uiteindelijk toch maar een plaatje schiet…

je draait mee zoals het leven van de zon draait schakeringen van begin en einde einde en begin omgekleurd van held tot lafaard in een belegerd zelfgevoel wegkijkend van de onmacht tegen de overmacht ik grijp nutteloos naar het oneindige en concurreer met het angstaanjagende ik streef nutteloos naar het onbereikbare en vecht met de draad…

Niets kan me nog weerhouden om voor eeuwig van je te houden om voor altijd bij je te zijn alleen met jou is het leven pas fijn Herinneringen van weleer de liefde bedrijven, keer op keer Wandelend in de Zon daar waar onze liefde ooit begon De keerzijde is de realiteit van alle dag zonder liefde blijft dit een hard gelag Terend op slechts…

Een stripdanseres uit Almere Wou laatst langs een filmset flaneren Ze had geen geluk Het was er zo druk Ze kon er haar kont haast niet keren…

Zelfs aan de kleurenfoto’s die hij neemt van mensen is herhaaldelijk te zien dat hij hun minder mooie kant belicht. Zo mist hij keer op keer het mooiste. Maar kijk hoe hij vandaag de negatieven in de haard verbrandt. Op zijn gezicht ontwikkelt zich een zachte glans van licht! Terwijl ik kleur zie ik opeens zijn allermooiste kant…

In serene rust, Lig ik daar, Uitgeblust. Zonder kledij, Na te sidderen, Van een wilde vrijpartij. De rust herstelt, Na een periode van lust, Liggen we daar alleen in het veld. Denken aan het feit, Was dit het waard, Heb ik alweer spijt. Verleid door het testosteron, Zo gevoelloos, Zo dom. Op zoek naar ware pracht…

Dagen van wanhoop, maar ook van geluk. Bomen in volle bloei, toch zijn er vele takken stuk. Door wind geknakt of soms geheel weg- gerukt. Hemel blauw dan weer grijs en wat is wijsheid nog wanneer men lijdt? Iedere dag een nieuw begin en een nieuw eind. Zon en maan wisselen elkaar af, licht en donker bestieren het bestaan. Een komen…

Aan de blauwe zomerhemel tekenen zich grauwgrijze wolken af binnenkort worden zij zwart en valt de regen weer hard op de verdroogde grond en verkwikt de bloemen weer regen is soms gezond alles heeft een keerzijde de zon, de regen somber, vrolijk en zo verkeert alles en iedereen wel eens in een droevige staat totdat het in blijdschap…

Van wat ik zag vandaag niet alles was een streling voor mijn ogen. En ik, onmachtig iets te doen. Van wat ik hoorde, ook vandaag het wel gestemde schoot te kort. En ik, gebrekkig in mijn woorden. Van al waarover men niet sprak, te veel waarover werd gezwegen. En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken. Vandaag zag ik mijn zwakke kant…

Bekrompen zielen loven de Heer geestdriftig, doen Onze Vader anderzijds vaak onrecht aan door hun enghartig denken.…

ze buigen niet voor de leugen verzoenen zich eerder met wat waar is hoe helder is deze dag terwijl hij de keerzijde laat zien van het zilverblad in de ferme najaarsbries zodat ik het weet waar weet…

Ik heb de keerzijde van de maan gezien het was eigenlijk niet ver, uitnodigend verlicht, het was het fijnste land met het verste fruit, ik heb sindsdien zoiets niet meer meegemaakt, maar de film versnelde, onttrok zich aan mijn gezicht, ik telde het laatste kwartier en voorkwam dat deze rijpe vrucht nog verder van mij af ging staan…

je weet weer schaduw te waarderen niet als keerzijde van licht dat donker geeft maar in accentueren voelt de kleur dat zij echt leeft alleen op het randje van bestaan en dood geeft zij zichzelf bloot…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig. Ook al zouden zij anders wensen...…

Ik ben alleen op deze wereldbol ik ben toevallig op aarde en neem een rol in tussen andere mensen op mijn manier: vaak alsof het echt zo scheen dat mijn wil tot kracht er niet toe doet. Ik voel al zo lang dat ik niet voldoe: niks presteer en blijf ik desalniettemin me inspannen voor mijn medemens die ook een wens koestert om samenzijn…

Een waterspiegeloppervlak Met daarop de keerzijde van het dubbeltje Rijmde mijn gedicht maar zoals wij toen... Het tijdelijke is versteend door de tijd, en het eeuwig ermee verbonden eeuwige... Blijft voor altijd een ongrijpbare schaduw op een vloeibare tranenspiegel...…

aan de maanzijde leggen bomen zich te rusten op de stenen van het weggetje langs de zomen waar de weegbree is verdwenen aan de zonzijde liggen bidders lakenlang de luim gestrekt ingekuild als ridders hun reptielenhuid bevlekt aan de keerzijde slaapt een kind dat niets van dromen weet van warmte en bemind tot het zijn naam vergeet…

Schijnwerpers lichttorens vuurwerk het laatst kwam de akrobaat Wielrijder mensen O-monden Medalje-keerzijde over middernacht heen rillen soldaten (van de ruiterij…

Ik word wakker tussen flessen en papier Mijn jas is besprenkeld met dikke druppels druppels bier Het voelt benauwd hoe al die mensen me passeren op de stoep en mij aankijken tegelijkertijd Ik kijk omhoog mijn wekker staat daar eenzaam in de lucht Ik wil niet op maar snoozen is geen optie, dus met een zucht sta ik op Mijn vale deken glijdt…

er is geen keerzijde van de medaille zij is de leegte in mijn gedachtegoed de ommezijde komt mij niet eerlijker over mijn beeldvorming beschreven in het nu is de realiteit van de dag waarom zal ik dan keren mijn toekomst staat open waarom dan de ontmaagding van die andere zijde gedane zaken nemen toch geen keer mijn dingen zijn grijpbaar…