inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.507):

Schaduwzijde

aan de maanzijde leggen bomen
zich te rusten op de stenen
van het weggetje langs de zomen
waar de weegbree is verdwenen

aan de zonzijde liggen bidders
lakenlang de luim gestrekt
ingekuild als ridders
hun reptielenhuid bevlekt

aan de keerzijde slaapt een kind
dat niets van dromen weet
van warmte en bemind
tot het zijn naam vergeet

Schrijver: Hanny, 19 maart 2010


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 841

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

pama, 15 jaar geleden
De schaduwzijde is vaak niet te overzien, mooi gedicht.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Onze schaduwzijde is groot, mooi gedicht.
Joke Bot, 15 jaar geleden
op een bijzondere manier verwoord, raak!
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Mooi de verschillende zijdes tot een geheel samen gebracht Hanny.
De laatste strofe aandoenlijk
pama, 15 jaar geleden
Hier straalt veel warmte uit, mooi integer geschreven Hanny.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
een bittere keerzijde prachtig in beeld gezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)