Netgedichten

netgedicht (nr. 26.100):

Achterkant

Ik heb de keerzijde
van de maan gezien
het was eigenlijk niet
ver, uitnodigend verlicht,
het was het fijnste land
met het verste fruit,
ik heb sindsdien zoiets
niet meer meegemaakt,
maar de film versnelde,
onttrok zich aan mijn gezicht,
ik telde het laatste kwartier
en voorkwam dat deze
rijpe vrucht nog verder
van mij af ging staan,
het polaroid werd vaag
en na elke wenteling
ontstond de vraag,
is die droom slechts
een afdruk van een
schaduw van een vlucht
naar afgedraaide dromen,
vanuit de achterkant van
de waarheid van vandaag?