Alle inzendingen over Klachten over te lij

op de luchthaven wordt voor ons gewaakt speciale afspraken zijn daarbij gemaakt Surinamers die ambten mee naar binnen dragen mogen passeren zonder onderzoek of vragen de controles lijken daarmee opgeschoven een minister werd snel toch even uitgekleed onbekookt gecheckt op niemand wie't weet hij moest er als persoon aan geloven Lygia Kraag…

Ik vaar met mijn schuit op wilde en kalme stromen al vaart een ieder mij voorbij te loever of te lij Ik hoop er ook te komen…

Door soms maar zo in woede te ontsteken Creëerde hij een sfeer van blinde angst Maar empathie duurt doorgaans toch het langst Dat hij dat niet goed wist is wel gebleken Hoe moet het ministerie verdergaan? (Mathijs van Nieuwkerk zoekt nog steeds een baan)…

Een dakloze in Hongarije liet z’n hond geen honger lijen maar toen ie zelf aan eten toe was ging het beestje door de goulash.…

Een meisje staart over het water Lijkt gelukkig Van binnen alleen Niemand die het ziet Een harde wind Vertekend gezicht Golven van verdriet…

Dus ik mag lijen dat -Hel-en-verdoemenis- Pa eens een keertje Zijn ogen gebruikt.…

verborgen uit aandacht een varken, in lappen gegeten de aarde verzwolgen een opgeheven vinger vleeseten doet volgen edoch, men moet niet vergeten de lust lacht naar mensen die drinken, dansen welk gelijk wil men krijgen overleven, soms denk ik dat u het ook niet meer weet…

Niet te lang wachten, Bij dringende klachten, In uw bovenkamer. Dan nog even zeuren, En het gaat gebeuren.…

ZIE ze rennen naar het bontvriendelijk buitenland landgenoten dit klopt weer van geen kant wij dierenliefhebbers/sters streden hard tegen bont vergeten zeker bent u/jij hoe lelijk het op jouw jas stond nu nog steeds trots op die bontkraag gemaakt door dierenbeulen doorzettend deze dramajas te dragen DIKKEFOEI toch…

Laura bezeilde 's werelds getij achttien maanden tussen loef en lij maar vlucht naar een land aan de and're kant voor de Hollandse regelneverij.…

B lij zijn is niet . e cht fout of .. d om, maar ..... r oept ..... o m ... e en hard . f eit, als de d ood of een pils.…

Nu moet ik nog in 't eenzaam dwalen!... ô Noodlot! al te wreed! Ik kan, gedrukt door zo veel leed, Maar nauwlijks adem halen! Mijn vriend zit aan de zij Van zijne Elize stil en vrij, En kust en streelt haar zonder vrezen; En ik mag naauw mijn Fillis zien! Haar slechts ter sluik een kusje biên! Kan dit mijn smart genezen? Ben ik dus niet…

Wanneer ik zeg: “De soep is wat te zout” ontsteekt zij in een storm van onbehagen en ook moet ik het zeer beslist niet wagen te reppen van te heet of juist te koud. Zij reageert alsof ze werd geslagen en ik krijg bars en bitter toegesnauwd dat ik mijn grote mond maar beter houd en niet zoveel moet zeveren en zagen. Vaak is het slikken,…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

Niets dwazer dan om levenden één klacht. Voor korte tijd zijn wij genoden, Dan wordt het nacht. -------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Bij de dood van C.F.L. De Zomer stroomt van de glanzende lovers, En staat op als een bruid uit de zingende velden, Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver, De morgendauw druipt van de struiken, Als van onze wangen de tranen - Want hij is gestorven! Het koren ruist, als de klagende branding, Die opstijgt uit ons hart tot de kusten…

er was eens een varken in drachten dat de slager wilde gaan slachten het beest zei toen dat zou ik niet doen want over mijn vlees komen klachten…

'k Dacht dat ik eens zijn bruid zou wezen, ik heb zijn naam in droom zo vaak gelezen, waaronder dan de mijne stond; ik was zijn vrouw - zodat ik nauw begrijpen kan, dat hij nu is een vreemde man die kust een andre mond. Ik heb de kaarten opgenomen, wat hij verbood, maar in mijn nood wil 'k weten of hij terug zal komen - zij zeggen niet…

Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

'Nou Een Vandaag, ik ben totaal van streek Die nare Mark wou mij intimideren Hij zei: "Ik ga jou lekker decimeren" En schreeuwde: "Niémand laat mij in de steek" Hij gooide met de deur, toen moest ik schrikken.' 'Ach Geertje toch kom hier, nou niet meer snikken.' ---------------------------------------------------------- Geert Wilders…

Klagen zagen Is mijn teneur Zal niet bijdrage Tot een goed humeur…

'n Gouden hartje heeft mijn hond, Ieder mag hem dolgraag lij'en, Tussenbeide kan hij vleien, Hij kan lachen, hij kan schreien, Ieder mag hem dolgraag lij'en, 'n Gouden hartje heeft mijn hond.…

Mijn ingewanden uiten klacht op klacht. Met de beste wensen voor 2015…

De roep van de meeuw om zijns gelijke scheert vroeg over het water zijn kop geheven op de wind zijn roep onbeantwoord alles stil en toch zo veel later vlijt zich het water langs het schip aan lij als hij neerstrijkt op de mast voel ik zijn vrijheid dan sta ik op de boeg en haal het anker voor de tros we gaan weer los…

schrijnend klinkt het klagen jammert echo's in het dal treurnis blijft het vragen druppelt tranen neer en zal na eindeloos weerkaatst te zijn nog galmen voor een laatste maal een beetje talmen nog zingen nog eenmaal gehoor doordringen en tot slot weg sterven in wezen verdoofd door onwil om te luisteren naar het leed dat het verwoordt…

Hoe zult gij hier kunnen rusten? Al de onnut gespaarde lusten Stromen nog met zacht geruis Door uw ongerepte leden, Die nu met hun heerlijkheden Zijn besloten in dees kluis. Altijd hebt gij u onthouden Aan onmachtigen; ach, de oude Koning, die gij bijstand bood, Had geen kracht meer in zijn lenden Om op jeugds reeds lang ontwende Wijs…

“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt” Georg Trakl, Klage Slaap en dood, uw zwarte zeilen ruisen en vermalen worden 's nachts in het hoofd woorden tot korrels, letters tot gruis en buiten stormt het Niets, stom als beloofd: koud en stil wordt het leven weg geroofd.   Lijven rijten open op de tanden van…

ik zeilde onbezonnen langs 't riet en mijn voogdij terwijl Rottum zich torende toen het tij bij volle maan het water roerde aan de lij in 't gebed lag mijn Wad op dieptes ongehoord terwijl de hele vloot mij najoeg tot in den dood ik was de voogd van het kwadrant waarin het Wad mijn jeugd had gedoogd…

Laat als een warme gids zijn sporen na, het aantal klachten komen uit de complexe feestzalen.…