Alle inzendingen over Kromgetrokken.

Van de week, ik was in't ziekenhuis zei de specialist, u bent kromgetrokken, ik verzeker u in ernst, dat is niet pluis daarvan komen gewis heel grote brokken. Wij gieten u meteen geheel in het gips u begrijpt wel dat dit zal moeten, ook al ziet u nu een klein beetje pips u heeft zich krom gewerkt en moet boeten.…

in de stroming van mijn geest drijven kromgetrokken rijmen geel verkleurde woorden zinnen die verslijmen aan de wanden van mijn schedel plakken stroperig mijn gedachten ... ... ik ben er even tussenuit u moet een tijdje niets verwachten…

een kromgetrokken sjoelbak op de achtertafel alle schijven in de één ik ruik de bastognekoeken nog zijn klokje op het nachtkastje hoef ik niet - mijn tijd komt nog wel maar dat de tuin slechts drie stappen lang blijkt…

de kromgetrokken man verdween meer in zichzelf de dunne hand omknelde de wandelstok hij liet ons het uitzicht op de haven na en het asgrauwe bankje mist iemand zijn verdwijning de stille aanwezigheid op het asgrauwe bankje met uitzicht op de haven?…

de hete adem van de zon drukt op de kale aarde in deze desolate vlakte waar het bijna altijd waait sta je stil bij de bomen kromgetrokken door de wind hoe lang duurt het vraag je voordat de rups verandert in een vlinder…

Nog zit ik hier met kromgetrokken tenen.…

Vlinders in je buik, een waas voor je ogen, kippevel op je huid, kromgetrokken tenen. Extra roffels van je hart, hoofd gevuld met watten, oren die gloeien, bibberende benen, lippen rood van het zoenen. Een ding is maar belangrijk nu. Je bent verliefd wel sodeju!…

Onrustig aanwezig In het benauwde klam De gevlogen mus wist Een verbrande vlinderpop Een kromgetrokken rups Krijgt geen vleugels Geen kleur geen leven Pijn geweld angst Marcheren meedogenloos door Onrustig voelbaar Scherpe ongemakkelijke vibraties Een mens kent zijn machtslust niet.…

Met kromgetrokken tenen en in- getrokken klauw, hou ik van jou.…

Eeuwenoude gebinten, Kromgetrokken door de tijd, Dragen het dak dat Mens en machine beschut Tegen storm, water en sneeuw; In alle eenvoud bieden zij Bescherming tegen aanvallen Van buitenaf - En nu wappert aan de noordkant illegaal Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl, Binnen een paar weken al Goor geworden nieuwigheid, Duurzaamheid…

we plukten paardenbloemen, braken er de knoppen af en legden ze langszij de stelen trokken we in smalle repen en weekten ze tot kromgetrokken kleine krullen, ongelijk maar wondermooi een handvol kralen spiegelde geluk aaneen gehaakt door kleine vingers vormden ze voor moeders dag het mooiste wenscadeau zo ging het toen als dank een…

haren kraakten web brak verbleekte hangende kruinen van zee-anemonen oprukkende grijstonen in tranen in kastanjehulzen mijn kromgetrokken handen tussen je krachteloze tanden het slotaccoord van onze inspanning klonk als een verloren kroniek de bergen lagen geestesziek en comateus als lakens in ons verlaten bed we zaten aan weerszijden…

Reik mij uw eêlte, kromgetrokken handen, Verbruind, vervuild in arbeid zonder lust; Verwrongen in gebeden zonder rust Bij altaars waar gekochte lichten branden, En laat mijn blik van wetend mede-lijden De tempel van uw mensenziel doorwijden.…

Tevergeefs is het stenen slepen, stutten bouwen, beelden ketenen, het zondagskind blijft hier, evenals de kromgetrokken dromen en het Duvels bier. Achter de horizon slaat een vlag de gongslag van de wind. Wie weet wat ik vind in vers steen: een oude wandelstok, een nieuw been.…

Betreft het een door de tijd gevallen beeld vergeeld en kromgetrokken onwennigheid, dan wel 'n herinnering uit de allervroegste jaren uit een ooit vertrouwd toevluchtsoord bij gevaren. Is het een slotsom, regel voor dit huidige leven mag het toekomstgericht ons inzichten aangeven.…

met mijn voeten in de aarde en mijn armen wijd gespreid voel ik mij een boom van waarde een monument in eeuwigheid met de vogels op mijn handen en hun jongen op mijn kruin groeit er mos tussen mijn tanden ben ik het middelpunt van jouw tuin met mijn vingers kromgetrokken trotseer ik regen, wind en storm blijf ik sterk en onverschrokken…

Omdat zij zo lelijk is met een scheve mond grote benige handen haar afgebroken tanden Zo plat als een liniaal scheef kromgetrokken en de hobby heeft om met agenten te knokken Die haar regelmatig op haar stompe klei neus slaan om overeind krabbelend toch weer door te gaan Bokkend en briesend als een dolle uitgemolken koe stormt zij…

Met haar kromgetrokken hand strijkt ze even door haar zilverwitte haar en prevelt "zonder hem voelt het huis niet warm, Zonder hem voelt mijn hart zo arm." Ook de hond zakt zuchtend naast haar luie schommelstoel en geniet mee van oma's liefdesgevoel.…

Ze lieten hem in vrede en op den duur droogde hij boven het vuur takken kromgetrokken tot wandelstokken die je kon kopen. Harm wordt vriendelijk te oud voor het zwerversleven de mensen geven hem dekens, kleren, eten, tabak ook een beter onderdak een huisje van steen daar stookt hij onbezwaard het vuur op in de haard.…