Alle inzendingen over Magische inhalatie

De bladeren verkleuren En vallen naar benee Ze nemen wat ontgroeid is Als pakjes met zich mee Dat gaat heel diep de grond in Alwaar het transformeert Als Koningin de Winter Het witte land regeert Als Koning Lente klaar is Straks met zijn winterslaap Dan duikt hij in de aarde Om met een laatste gaap De afval van de blaadjes…

Dat magische oehoe geroep het raakt me telkens weer. In die aller diepste stilte van de winter nachten hier, is het zo vreselijk indringend en ook haast irreel beangstigend en toch ook mooi. Het klaagt, vind ik, het huilt. Ik weet, het nodigt uit, verschrikt het kleine wild of roept : “dit is van mij”.…

want ik had alles precies nageplozen en opgetekend ik liep een eeuw achter maar dat kon niemand iets verdommen laat staan dat ze er iets van begrepen toen ik in een antiquariaat mijzelf vergaapte aan een krabbel van Verlaine die daar ingelijst te koop werd aangeboden maar natuurlijk veel te duur voor mij en daarom inhaleerde ik op magische…

na het broeden op de toendra van Alaska vlieg je naar het wad voor la Grande Bouffe je maag overvol gevuld met overheerlijke fruits de mer sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput…

In bed: de laatste inhalatie. De brand, door 't peukje aangestoken, verzorgde vroeg al hun crematie. Zo zijn ze toch gestopt met roken.…

Op een magische manier, voel ik nu je handen, voel ik ook je lippen, die bij de mijne aanbelanden. Op een magische manier, voel ik wat je zegt, lijkt alles wat je schrijft, wonderbaarlijk levensecht. Op die magische manier, die alleen jij kent, lijkt het nu voor even, of jij echt bij me bent.…

zoals de hemel zielen verzamelt aai ik doornen tot kleine stekeligheden, voor wie me kent was mijn schrijven de inhalatie het vermogen dat nu onbekend mijn krachten remt het toetsen van mijn vaardigheden is als smog aanwezig in de latente geest die alle scherpte heeft verbannen in de schranderheid zoals het eens was geweest moge ik…

jij hebt dat magische van zwemkampioenen zij klieven door het water dat zich sluit om hun huid met een rust en in ontzag over zoveel mystieke kracht waar zij passeren sluiten golven in verbazing het oppervlak dat alleen nog in diepte verplaatste kolken laat zien waar jij binnenkomt is die bewondering ook te bespeuren in…

purperblauwe gedachten zwenkten met hem mee toen hij onverhoeds in de Lethe tuimelde de bodem bezaaid met glinsterende blauwe stenen zijn ogen lichtten op hij hapte naar adem boven de rivier een vlucht van duiven in de koepelblauwe lucht iemand vroeg: heb jij onlangs de man gezien je weet wel die met dat witte…

Warmer dan de middagzon Koeler dan de airco in een hittegolf Kleurrijker dan de regenboog Alles is meer met jou Leven met jou is altijd meer Blauw wordt blauwer Diep wordt dieper Leven wordt lichter Liefde wordt hemels Aards bestaat niet meer In het diepe blauw van jouw ogen Ik zweef en laat me meenemen In de magische…

Dan kijken we niet langer maar we zien, tijdens Magische Momenten, de zinvolle zin van ons bestaan.…

Dat werkelijkheidsbeeld verscheen, Toen een tyfoon de Filipijnen raakte Maar de magische fantasie Besloot om af te haken.…

would be of quasi maar intens diep van binnen Een kindje, een meisje van amper drie jaar zat in de winkel ik keek toen naar haar liep haar voorbij ze zat wat opzij ik liep even door draaide me om keken elkaar aan precies tegelijk zag twee gitzwarte ogen zich boren in de mijne de mijne in haar Een paar sekonden dat magisch…

Wat is dit voor een magisch spel? Waren zij daar werkelijk al? Of was ik er even niet? En waar ben ik nu dan wel? Wat moet ik beginnen? Angstig voor het licht, schuil ik tussen het riet. Niemand die mij ziet, maar het wordt stil van binnen. Ik sla mijn besmeurde handen voor mijn gezicht.. Dan raak ik het water aan.…

Eenzaam zitten zij te turen in hun glazen bol. Nog altijd in de toekomst gluren. Heksen geloven in hun rol. 's Nachts gaan zij uit vliegen. Witte wieven ziet men bij volle maan. Op heuse bezemstelen het luchtruim doorklieven om naar hun heksenkringen te gaan. Heksen staan voor hete vuren. Overdag brouwen zij dranken in hun grot. Een…

Hij is onzeker en kan niet toveren, maar -- wel magisch denken.…

zilverwitte berk diepgeworteld zijn krachten magische mythe…

Het magische zwaard laat zich niet lostrekken door -- aandacht voor de steen.…

Uit zijn hoge hoed Tovert de schepper een paar Magische benen.…

Haar lijf magisch... Haar stem bezwerend... Haar karakter...ontgoochelend.…

Want het is mysterieus en magisch. Magisch wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm midden december. Het begint als een vaag iets en verandert langzaam in samengestelde vorm. …en het mysterie.…

oker dalende zon in Afrikaanse woestijn giraffen zoeken de horizon magisch…

Zit er nog leven in dat esperanto dat vat vol braille in gebarentaal zegt niets, een blik zegt meer dan duizend woorden al zijn het altvocalen van bel canto die spreekbuis voor een nieuwe wereldtaal is als synthese een ver ideaal want zelfs verbaal blijft het orakeltaal Wat ooit begon als hiërogliefentaal in Babel, primitief…

Veerkracht Een dosis nieuwsgierigheid belangstelling voor het zijn; leergierig naar het ego laat zien wie je bent het magische element het nu…

Door magische sferen Zal ik verkeren In een trance Vol expressie Waarin het vuur Der passie Zal branden Uit liefde Voor het ongerepte…

als een echte boomknuffelaar vindt hij zijn rust Rust in zijn hoofd rust in zijn lijf het leven is al druk genoeg als alles snoeihard bij je binnenkomt Mijn 'auti' en het magische bos zijn een fijne combi!…

magisch woord voor elk begin een heerlijk gevoel diep binnenin hoopvol voor een verlangend hart er is geen einde zonder start!…

van mijn leven het is geweldig het is magisch het is wat ik ben ik hou van mijn leven met en voor mensen die ik vieren mag in mijn hart en hoofd ik hou van mijn leven in het hier en nu met dankbare herinnering aan wie eeuwig zijn…

de verten lonken in fragiele gedachten gevangen dimensies in magisch bewegen een nieuwe blik die stilte roept en vrede schenkt…

strak dreunen slagen van de hardhouten tijd het donkert boven de toren waar weerlicht zich spreidt het bronzen getingel van carillon en klok komt vrijwel niet aan bod waar uren splitsen met veel kabaal als zij na laden onverwacht aarden dit grote magisch realistische doek doet het goed in de kunst waar de kippenvelfactor…