Alle inzendingen over Magnolia

zo vol zakdoekjes je bent vast snipverkouden magnoliaboom…

Stil staat de magnolia te wachten tot er wat zonnestralen trachten door de wolken heen te breken en kleur en licht doen bloeien. Stil staat de magnolia te dromen tot er wat lieve mensen komen, die door hun glimlach lente worden en vrede en hoop doen bloeien.…

De magnolia beschermt haar nieuwe knoppen met een winterjas.…

onderhuids roze verstopt in magnolia belooft nog veel meer…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

April druppeltjes hangend aan magnolia fris lenteparfum…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

magnolia bloeit in buurman's tuin - hoe rose mijn Japanse kers!…

Hangend aan een tak voordat het groen blad ontvouwt Magnolia bloesems.…

Zij, magnolia die een schaduw over me werpt en de distels aan haar grillige wortels sterven. Terwijl de kraaien landen op de stangen van het sterfbed lik ik haar suikerlippen luister naar het gegons van genot zie de klamme blozende bloem. Stuipend lach ik me kapot.…

boven op de heuvel bij gebrek aan zee een lege fles in het zand Magnolia vouw ik mijn brief tot een vliegtuigje wachtend op de wind om mijn woorden mee te nemen…

Magnolia Vanochtend rook ik haar, op haar mooist, zo sensueel. Hoe ik geheel, haar takken speels gespreid, de pot benijd die haar omarmen mag. De hele nacht, de hele dag.…

nu nadagen naken, koud onzeker tastend naar een vlaag van warme wind zie ik een kind, het speelt met zand en water waar het slechts zijn handen vindt herinnerend aan later daar zal hij op wasdom stuiten doorgeleefd in zijn ballon rood, geel, goud de dag is oud nog voor zijn ogen sluiten…

Roerloos staat de magnolia vogels vliegen over hoe ook mijn hart slaat rustig, onrustig, de dagen gaan door...…

magnolia en oleander wees schrander en verander nooit van naam bid om blauwe luchten als u bloeit…

van de magnolia wij steeds te kort genieten kunnen…

zij staat er wat verloren bij wat naakter dan voorheen nu een verschoten krans van fletse bloesem op het gras haar zienderogen omringt meewarig kijk ik toe hoe haar lentepracht zo snel verwaait en zij als boom weer gewoon door het leven gaat, doch ieder jaar opnieuw ontluiken zal, mijn kleiner bestaan haast tijdloos overleeft…

Dat is de devote magnolia voorzichtig in uw handen geleid van koninklijke tulpenboom de prinselijke tederheid.…

ontluiken En geurt welriekend als japanse kers Waarheen, zingt de magnolia stellata Het ave verum corpus, sotto voce Met bloed en zweet en tranen ons ontloken Waarvoor, magnolia soulangeana…

openen zich de bloemen van de magnolia Ze zijn door zon van hun bolster ........ontdaan Het zegel van lente als door een hand -onzichtbaar-verbroken Witte sterren tegen 'n schuchter blauwe lucht ....zonder maan.…

Hete nazomer: dicht loof verbergt nog een bloem van de magnolia. In al zijn pracht rust de pauw tevreden op een mesthoop.…

na het eerste blije komt weemoedigheid om het snelle vallen van lentebloesem magnolia ligt verspreid aan de voet van een boom het schuimwit van de krent verwaaid door westenwind fruitbomen tooien zich nu met wit en zachtroze…

De pretoogjes van de sterren en de geur van magnolia. De hartstochtelijke kussen van een Italiaanse vrouw. Toen ik in de verte ook nog eens ´Un bel di´ van Puccini hoorde waren al mijn zinnen ècht begoocheld!…

Je bent als wind O lief, een zacht briesje geurige magnolia Waait over palmen en zee het gewonde hart verwarmd innig dicht bij Je bent zonsopgang en zonsondergang volledig tijdloos aan mijn zij…

Het blad kleurt 't blad valt de zon z'n kracht verloren Alleen wind blaast van de hoogste toren: 'loslaten' De Magnolia wil al praten over: een nieuwe lente Geef haar eens ongelijk.…

Noch had ik interesse in de geur van de magnolia of de aardbeiensmaak van je lipgloss. Vreemd dan dat ik me dit alles kan herinneren, maar niet meer weet hoe je eruit zag.…

Als sterren tegen een lenteblauwe hemel Gewemel tussen takken neem ik waar De bloemen verkopen er hun zachte huid Wit,witter,witst deze sterren die de morgen overleven En ach wie raakt er niet betoverd door de Magnolia Stellata?…

volle dwarrelwind deerlijk gehavend hemeltergend en allermeest onverwacht groenblijvend wandelen zijn herinneringen door parken weldoordacht ja, zelfs bij nacht uiten zich op beschutte plek als lange rijen laanbomen aangeplant en vederlicht ademt lentelucht heel dicht en sterk bedwelmend blijft zijn draagkracht hier magnolia…

er komt geen rust geen magnolia die geurt geen klanken die kunnen strelen alleen de tijd zal de wonden helen…

De lome warmte al zo vroeg in 't jaar De kriebels in de buik, het nieuwe leven De bloeiende magnolia, heel even Ik fluit en tokkel wat op mijn gitaar Het was een week vol dolce far niente Al ging zij snel voorbij, die zomerlente…