Alle inzendingen over Mulisch/droom /euforie

( met dank aan de inspirerende droom van Riny ) zag in het park de oude schrijver Mulisch hij liep stevig gearmd en op het oog zeer geamuseerd te keuvelen met een nog piepjonge verpleegster hoewel ik weet dat je goden nooit moet storen was dit rendez vous echt niet te vermijden...…

Waarom uw blik mijn blik niet boeit? Waarom uw lach mijn lach niet wekt? Waarom niet heel mijn hart ontgloeit bij 't schittren van de reinste schatten dat elk gemoed naar 't uwe trekt? Eens zwom mijn ziel, als uwe ziel, in wondre wonne en zonneschijn; maar 't leven kwam, de sluier viel, die 't al met toverwaas omschemert, en naakt bleef…

Jouw ogen straalden die euforie kan ik koesteren voor jaren een virtuele bril heb ik niet nodig om een dergelijke realistische droom te ervaren. Ik kuste jouw gezicht voordat de schittering van de dag werd ingezet mijn gedachten stonden op dat beeld verdween maar het gevoel werd intens.…

hou niet zo van Mulisch' mythologische gezemel Maar gun hem wel de mooiste plek in de hemel…

Mijn vraag, heer Mulisch, is misschien wat raar Ik wil uw afscheid zeker niet bederven Maar kunt u alstublieft dit weekend sterven Want mijn sonnetje is al jaren klaar Waarin ik u zo fier en nobel prijs En veel geluk wens op ontdekkingsreis…

Een Bellini Geen mysterie Inspiratie Motivatie voor aaneenge- regen woorden geresulteerd in veel romans Literaire geheugens die Mulisch altijd conserveren verduurzamen in eeuwigheid…

de woorden gezonden over golven van zand verwaaien zeewaarts in stormen van nachtelijk geweld zinken zij weg de dageraad met wazige vingers schrijft zinnen van opgediepte letters uitgeademd in liefdevol gezang vleugeldragend de hartenklop grasduinend in gevoel raakt me verblijd overspoeld in euforie zwemmend in oceaan van geluk…

zijn opgewektheid heerst in het huis van plezier na de opstanding…

Zijn werk is van een andere planeet, Zoveel heeft hij zijn lezersvolk te bieden; Vandaar dat voortaan een planetoïde Ver in de Melkweg Harry Mulisch heet. Het is terecht om hem zo te belonen Als hij tenminste zelf daar ook gaat wonen.…

Kijk naar Mulisch en het feit, Dat je pas verkoopt als je overlijdt.…

Nieuw gegoten naar Gelang Harry Mulisch 1927 - 2010…

Ik was bij Harry Mulisch op bezoek, Hij was niet thuis, maar bleef de kamer vullen, Door heel de atmosfeer en al z’n spullen, Tien jaar geleden viel voor hem het doek. Maar een gedachte die tot vreugde strekt, Is dat hij nu de hemel heeft ontdekt.…

Al maanden is hij aan het hemelen spreekt Joyce en Proust en Nabokov en Brecht de and’re grote meesters zogezegd Waarover hemelheren zemelen? Gevijven zijn ze hardop aan ’t verlangen om dáár dan de Nobelprijs te ontvangen…

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

Couperus, Hermans, Mulisch, Wolkers, Reve, Nabókov, Kafka, Hesse, Hölderlin, De Russen, Plato, Shakespeare en Celine, Ik heb wat afgelezen in m’n leven. Dat was wel fijn, maar nu betreur ik het; Ik las ze vóórdat ik werd vastgezet.…

Ik een man van kracht en macht, heb alles gedaan wat ik niet laten kon heb het pad van mijn dromen altijd gelopen heb alles gedaan om met euforie het einde te bereiken Nu is mijn reis bijna op z'n eind Eeuwig lopend over het pad Door alle vertragingen en obstakels van mijn vijanden ben ik eeuwig onderweg Ik een man van kracht en macht,…

Zoals koorts ook goudkoorts kan heten van wanhoop tot euforie is dat wat het oplevert.…

Door niets belemmerd En toch geremd - Mijn eigen ik - De euforie beteugeld En mijn verdriet getemd…

ik wel dromen…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

Hoogachtend, Mulisch.…

Was poëzie van Harry al niet veel soeps na Frida bij Pauw staat de naam Mulisch echt voor de Campbell Soup cans van Andy Warhol Het gaat niet om inhoud maar om kleine witte wurmen vermicelli bij iemand thuis die ik niet wens te kennen…

Weer heeft de Hemel Hem ontdekt Harry heeft nog veel te zeggen en ook heel wat uit te leggen Gewoon Zijn volgende traject Eén minder op de Club van Heren Nog een lange afvalrace Tussen Marcel-Reinbert-Cees Wie zal hem als laatste smeren?…

De droom was echt, euforie zonder grens… Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren, terwijl de realiteit het zal verscheuren Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…

De droom was echt, euforie zonder grens… Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren, terwijl de realiteit het zal verscheuren Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…

Hij is net vijfenzeventig geworden En roept met arrogant hautaine blik: "De Tweede Wereldoorlog, dat ben ik!" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

Iedereen kent het gevoel: er niet bijhoren -- anders zijn, een gast.…

"Het vrije woord is hier in het geding", Zegt Harry Mulisch die in zijn schrifturen Ooit dweepte met de linkse dictaturen En nu de status zoekt van vluchteling. Wellicht dat Fidels heilstaat hem weer wenkt, Waar iedereen mag zeggen wat hij denkt.…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…

overstemmende euforie Een verslaving nalatend zonder enige stagnatie…