Alle inzendingen over NOORWEGEN BOOTTOCHT STEIL

Zacht heidepaars siert elke rots tussen vloedlijn en hoge bergtop…

Noorwegen is avontuur. Noorwegen is natuur. Noorwegen is muziek. Muziek van Grieg.…

Een deftige dame uit Londen verloor bij een boottocht twee ponden Ze riep: "OOHHH, James!" "Spring quick in the Thames!" en ook haar butler werd niet meer teruggevonden.…

Van Noorwegen kom je in Jutland: zuidelijke nacht?…

Vroeger in Europa besliste de politiek Nu in Europa sust de politiek en als de onrust dreigt toe te nemen krijgen 500 miljoen Europeanen om die rede van Noorwegen De Nobelprijs voor de vrede!…

marteling hield maar niet op verwenste haar, en niet alleen in stilte wat ik maar steeds niet kon bevatten: dat lijden nodig was om mooi te zijn en meer nog dat ik dan mijn moeder daar eeuwig dankbaar voor zou zijn als puber had ik het al gauw bekeken de lijdensweg was toen ten eind kort haar, als bij de andere meiden hoewel, ik heb de steilen…

Lom en Luster daartussen. de smalle weg hoog op, de kille ongenaakbaarheid in de breekbare ademlucht van de koude bergen. zomer en herfst daartussen. witte kleden op hun rug, gehuld in frêle sluiers en afhangend kant van vallend water, staan onwrikbaar de hoge bergen. de weg krult zich intussen vergenoegd met aan zijn zij het…

Bootjes, vissers, fjorden, zicht op eindeloos kabbelend water, waar meeuwen als heer en meester visjes vangen, van de ochtend tot de avond, met hun krijsende doordringende gezangen. Terwijl wij in de stilte zitten, brood delen met de zwanen, aan de overkant houten huisjes op de radio noorse klanken, iemand vraagt of we geloven in Odin!…

(een stukje Noorwegen) noem het de hang naar ginds een vleugje folklore of onbestemd verlangen kortom een blik op 't kompas wijst ons de weg naar het hoge noorden waar mensen wonen die dromen van het zuiden…

Het waardige verdriet van zoveel Noren In al die  bloemenmarsen uitgedrukt Maakt dat zijn helse daad toch is mislukt Want overal op straat kun je daar horen 'In ons land is er plaats voor iedereen', In zo'n land wil ik wonen, nu meteen!…

. ----- Er is veel debat over de invloed van het gedachtengoed van Geert Wilders op de dader van het bloedbad in Noorwegen. Job Cohen wijst op de kracht die het woord kan hebben.…

al was het voor zijn suites voor een boottocht op de Theems stroomafwaarts.. richting zee uit “De Zee en Ommelanden” (tweede reeks) © Eli Stater…

Grootste Kunstenaar van Noorwegen. Zonder snobisme Beïnvloedde enorm De Moderne Kunst In 't bijzonder 't Expressionisme…

bij het herontdekken van de stilte in noorwegen kwam ik nader tot mezelf maar dacht je dat ik hem nog herkende...? verrast door de tijd ontmoette ik een vreemde die zich echter in no time ontpopte tot een vanouds bekende ik heb alsnog een foto gemaakt in sepia van mezelf in die ander wellicht uit een hang naar weleer…

steil boven de cassave akker explodereert de zon ziel en lichaam scheuren uiteen in doornige entiteiten striemende pijn overwoekert haar geschonden lichaam tergend traag kruipen de minuten tegen een steile helling tijd heelt geen wonden…

steile hellingen ingesneeuwde emoties bedolven harten…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

langs meren en door wouden gaan dan begrijp je hoe oneindig dit landschap moet zijn wind streelt teder de toppen van de bomen een stroompje valeriaant me rustig en terwijl het maar niet donker wordt benadrukt de koekoek achter mijn rug dat de zon niet zal ondergaan…

(bij een literaire kennismaking met Noorse auteurs) 'voor een volk getekend door lange winters die niet onopgemerkt aan hen zijn voorbijgegaan' in de verhalen van Noorse schrijvers proef ik melancholie zwaartekracht maar ook wreedheid huivering en pijn soms iets van tederheid en dan opeens als je het niet verwacht…

Een werkgever bij de Skandinaven komt met rare regels aandraven. Dames die momentaan vaak toiletwaarts gaan worden gemerkt als galeislaven ...…

Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen.…

Van een brood per man per jaar van een arm hongerend volk kan land’s elite in luxe leven het onrecht van ‘allen voor één’ slechts één brood meer honger En de kliek die vult z’n zakken We leven in ‘n slaveneconomie dat is nooit anders geweest alleen woorden veranderen de slaaf van de graaiende elite heet nu werknemer, hij mag kiezen…

Zo steil is de woestijn zelden terwijl aan de neergang de oase kleeft en daar waar het licht het landschap raakt wordt het vastgeklonken door gewassen zonder vrees Onvindbaar voor smalle briesjes of brede stormen wast - nog onzichtbaar - de toekomst de aarde kiert en dreigt zonder inhoud zoals dood lava doet de horizon reist hier…

ondergedompeld in een rode vuurzee is de verslagenheid daar waar logica ver te zoeken lijkt onschuldige zielen die aan het begin stonden om de wereld te verkennen hun horizon te verruimen zich te laven aan het leven werd nors verstoord door meedogenloze kogels…

steil naar beneden de daghap à la minute klaar terwijl je wacht…

Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet meer stuk want iedereen is op zoek naar geluk. Toch is het geluk niet te vinden als men zich beperkt tot tranen geluk zit in het hart verstopt en niet in meren of oceanen.…

Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet meer stuk want iedereen is op zoek naar geluk. Toch is het geluk niet te vinden als men zich beperkt tot tranen geluk zit in het hart verstopt en niet in meren of oceanen.…

Hij rijdt tegen haar aan aan de zijde van de watertoren tegen de reling van de Wilhelminabrug zij hijgt tegen de klippen op hele steile klippen de eerste keer ontzaglijk steil ook in hoogte met haar armen om zijn rug geslagen kreunt zij de vrees weg waagt ze de sprong in het diepe denk er nog wel eens aan terug aan die zwoele avond in…

zag het landschap in vaste lijnen bergen in hun vaag verschijnen beliep de paden diep in dalen beklom hun steile eindigheid verloor de horizon verdwaalde snel in onherbergzaamheid was mijn oriëntatie kwijt in een wereld die niet aan mijn voeten lag probeerde op mijn schreden terug te keren accepteerde de vertrouwensbreuk…

Halverwege de trappen, over het water, een Hema rookworst spreekt de stem op je stuur een omweg uit, naar de lege plek in het park voor jou Van Kopland voor Cees Kant.…