Alle inzendingen over Nieuwe-Tonge

het moet gezegd en de waarheid duidt dat de Heer daar toch ook is geland en hetzelfde soort licht verspreidt spijtig genoeg heeft in Oude Tonge het water ooit duivels en genadeloos toegeslagen, en nog heden ten dage houdt het harten aldaar immer broos van Nieuwe Tonge weet ik enkel de blazoenering van het wapen in deftige woorden luidt…

Nooit heb ik echter meer één psalm gezongen, na jouw afscheidszoen in die ene nacht in het godsvruchtige dorp Nieuwe-Tonge.…

mijn mond vol woorden kauwend op taal met een schoon gedicht op de tong dat rondjes draait door mijn keelholte en wonderwaaierd naar buiten en jij toehoorder, span je tromvliezen en luister naar de trillingen van de ijle woorden vanaf mijn lippen op weg naar jouw gedachten baar ze innig buitelend in een tastend raken van een stoïcijnse…

Wie ooit begon over 't bijten op je tong, heeft echt nooit begrepen dat er echt mensen zijn, zoals ik die op het puntje van de tong bijten. Dat men tegenwoordig niet meer frank en vrij kan praten over wat je meemaakt, overkomt en bezig houdt.…

Verzwegen werd sindsdien het woord Meer gelezen dan gehoord Hoe was het land van herkomst Waar hun leven werd gesmoord Tot daar tong tong "merdeka" sloeg En Insulinde viel? Twee vaderlanden in hun borst, Maar één echt in hun ziel…

Oud en nieuw Wenen verzakte wijn Gespleten tongen Spuwen droge vlammen Als pekel tegen dorst Geblust met benzine Wat anders…

de nieuwe dag weerrimpelt mijn gezicht niets is meer in evenwicht de geest is jong de kop is oud uitgestoken tong ter zelfbehoud en dan scheer ik mij weg…

Onze tongen zongen, over de liefde tussen lief meisje en leuke jongen. 2 tongen, jij een tong, ik een tong, 2 tongen. Lief meisje, leuke jongen. Tongen ratelen in de mond, strooien lieve woorden in het rond. Onze tongen dansen, op en neer, soms kort, soms lang, keer op keer.…

' Nee, want ze was haar tong verloren.…

Vanuit mist, intense stilte Duikt het weer op, hunkerend Is het er nog altijd Nadat jij dat van jou tot stilstand Bracht, was daar goddank de dichter Die het mijne in leven wilde houden Het bonzen, bonzen liet in lichterlaaie Zonder hem had het mijn bloed al lang Niet meer rondgepompt Daarom, hulde aan hem, mijn bezielde Defibrillator…

Nadat de burgemeester van Maastricht Publiekelijk een jongen zat te bekken, Lijkt iedereen de zaak te willen rekken, Tot ergernis van Neerlands roddelnicht. Die aandacht vindt hij maar een beetje raar: Het lijkt waarachtig bijna ‘Boulevard’!…

Mijn tong is mijn liefste kameraad. Ik wil niet dat hij over de tong gaat, want hij is mijn onverschrokken steun, mijn fiere held en trouwe toeverlaat.…

Versta je me nog als ik lispel, versta je me nog als ik mijn tong tussen mijn tanden hangen laat en bijt, geen gezicht dat alle andere overbodig maakt, geen woord dat aan zichzelf genoeg heeft, het zijn er vele, juist degene die over niets gaan: niemand kan in taal alleen bestaan. ------------------------------ uit: 'Waar we wonen', 2013…

je hebt ze ergens zij die vanzelf zonder moeite spreken in tongen zij gebruikte mij om er aan te beginnen zelf zou ik er nooit aan zijn begonnen ik ben leergierig maar raakte niet zoals het blijkbaar hoort buiten zinnen ik vond het gewoonweg uiterst goor en smerig en heb haar daarmee dus ook niet voor mij weten te winnen…

ooit was daar toch opa’s stem hoe zacht hij denken stimuleerde waardeerde dat een kleine uk zich uitte met het recht te zijn het uitgesproken kind in mij herinnert aan die stimulans een onbeschroomde tong rondt een nieuwe kans…

de ballen in jouw boom wil ik zijn van die rode glanzende of de poedersuiker op jouw oliebollen klef en zoet maar het liefst ben ik de belletjes in de champagne waarmee je klinkt op een goed nieuw jaar en dat je dan even aan me denkt als ik over je tong dans…

Archaïsche woorden zinderden door de klas wanneer u ons het dictee voorlas, met felle tong, het tandgeknars. Voor kinderen van een nieuw gelag, van Leeuweriken en reçuutjes Een keur aan cedilles, een verlate gast reeds verjaard was de taal uit uw boekenkast.…

een nieuwe tijd zo jong dat ‘k groot smelt op haar tong wat een genot haar aan te kijken hoe het voelt zacht strelend ook haar hand en waar zij bloeit op rand van ’t bed Rijndelta in beweging en vissen beven golven op de borst.…

aarden wil ik in dit jonge land van koeien en klei de rode regen vergeten stollend op koude kinderlijven leer mij spreken met uw tong talen naar nieuwe klanken lees mijn droeve lied en de poëzie van K’naan maar snijd, nee snijd mij niet…

Vers nieuws is waar die graasdieren op leven Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog Ze houden dat heel gulzig in het oog Hun tongen roeren zich om niet te sneven Maar alle kuddes grazen in één wei En van dat herkauwen wordt niemand blij…

Oké, die Wouter Bos is nog wat jong En niet zo'n zwaargewicht als Nieuwenhoven Maar populair, bekend en daarenboven Heel mediageniek en rad van tong Als je op dat soort kwaliteiten mikt Is zelfs een Emile Ratelband geschikt! (over de kwaliteiten van de nieuwe partijleiders van PvdA en LN)…

Woorden maken blind Gordijnen dicht deuren gesloten Om zinnen en een enkel woord verkeerd verstaan Werd een houding ingenomen een standpunt bepaald Frustraties bleven hangen er werd gezwegen verdrongen en gegist Alles lijkt niet wat het is en niet meer hoe het was Vervlogen is de onbevangenheid van de kindergeest Die blijven…

die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

Spreken in tongen, mensen sluiten zich aaneen. Hand in hand rond de toren van Babel houden zij zich op de been. Zij spreken hun woorden in duizenden talen. Hun geest eensgezind, kent overal dezelfde idealen. Talen over tongen, tongen in talen. De wereld rond kan een geest soms verdwalen.…

Maanlicht wil het in haar mond verbergen: tong die vuur wordt, aarde, water en dan tong. Het wil zich van zichzelf in haar ontdoen vandaag, haar wulpse wolken tot een regen open strelen. het wil het land zijn waar zij druppelt, lacht en valt.…

scherp zijn de tongen lijdend is haar geest niemand kan verwoorden waarom het is geweest dat de kracht van elke leugen de waarheid steeds versloeg en de zwakte van de leugenaar om nieuwe leugens vroeg die zwart gekleurde jaren vergrijzen haar bestaan … ze had beter moeten weten maar zou het anders zijn gegaan?…

De tong van een hond is ruwer dan de rappe tong van z’n baas, maar voelt veel zachter aan.…

zijn nieuwe vriend is een pastoor en moet je nu eens horen de vrome man heeft linkeroor en tong laten doorboren ik vind dat dat beslist niet mag een priester wandelt kuis die draagt blijmoedig elke dag zijn katholieke kruis als hij nu echt een stigma wil bij wijze van hommage dan graag in kleur op elke bil een kruisbeeldtatoeage…

Aangenaam geloof met gevoel van geborgenheid is als zacht smeltend roomijs dat langs tong door keel glijdt O het geeft genot aan geest en ziel maar vraagt ook zelftucht onontbeerlijk is het spreken der vorsende Godloochenaars die uit hun monden harde hagelkorrels doen vallen op oud en nieuw euvel van alle gelovigen.…

De nieuwe oogst is binnen. Panamese vogels zingen. Genietend luister ik. Met mijn neus. Met mijn oog. Met de tong. Het is een heel oud liedje, dat steeds opnieuw begint. Een oeroud sprookje is het, dat ik vandaag weer proef. Lang geleden al begon. Birdsong is de smaak. De smaak van koffie. Smaak van geluk.…