Alle inzendingen over Obsessie

Terwijl ik dicht bij jou ben en zachtjes met je praat Dringt zich ineens het idee op, waardoor het niet meer gaat Ik wil zo graag weer samen leven, luisteren naar een lied Maar de gedachte houdt het tegen, genieten kan ik niet Ik probeer het idee te bestrijden, de gedachte tegen te gaan Maar hoe meer ik vecht ertegen, hoe meer het door blijft…

ineens voelde ik het het was er al heel lang het was alleen niet bevatbaar geweest of ik was niet bevattelijk haar vorm zwevend boven het licht was ik tienduizend ezels die zich aan dezelfde steen stootten zij was een gewoonte geworden ik en mijn verborgen zadelpijn niemand op een roestende fiets kan uit twee verschillende werelden komen…

Ik zie dichtbij je op de plaatjes de foto's genomen van jou Je vult de lege stilte's met je leuke praatjes Ik zou je willen zeggen dat ik echt van je hou Maar niet op een manier die ze in de liefde bedoelen Ik zou het uren volhouden alleen maar praten met jou En dat jij mij uit zou leggen hoe je het zo mooi maakt op papier…

Iets kleins dat groot wordt: je ziet een schroefje liggen – dat ergens ontbreekt.…

De liefde die ik voor jou voel is geen obsessie maar een fascinatie simpelweg gevoed door jouw stijl, jouw gratie.…

Terwijl de één zich focust op de dingen die niet kunnen en daar soms zo van baalt dat het een obsessie wordt geniet de ander van alles wat best nog wel kan of probeert gewoon eens heel wat anders…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

Wees mijn obsessie een leven lang in een avontuur waar variatie fantasie en dromen wachten die alle illusies te boven gaan en met een levenslange luciditeit over een waarachtige liefde schijnt.…

Zo'n obsessie is me Volkomen onbekend als fetisjisme Er zijn veel ondersoorten geiligheid Zeer gangbaar als komkommernieuwtje heden Het is welhaast onopgemerkt vergleden…

Als ik nou 's zou vergeten dat ik om je geef Als ik nou 's zou vergeten dat ik door jou leef Als ik nou 's zou vergeten dat je belangrijk bent Misschien zou ik dan ook vergeten dat je me helemaal niet kent...…

daar is ze in het verschiet en ze is alles wat je ziet veel te lang heb je aan de poort gestaan veel te lang ben je vreemd gegaan en dan is er niets dan die tollende irissen die me naar peilloze diepten doen vissen een duiker die naar adem snakt een oester die de zee inhapt een woordeloze aandrang en tijdeloos in de tang na haar is er…

Tussen harde omslagen liggen Mozarts sonaten. Ik sla ze op en kijk in een heelal met zwarte gaten. Nu zou ik willen spelen, branden, verdampen tot muziek. Hoe ook mijn energie de toetsen ranselt: Mozart, je naam is nacht, geen licht komt gloren. Mozart, je maan is zwart en stil. Niets hoegenaamd komt mij ter…

ik zie je in de HEMA het is net half tien lig nog steeds op schema jij hebt me niet gezien ik zoek er naar een broek drie kaarsen en een pop neem snel wat boterkoek want zuurtjes die zijn op jij staat bij kassa vier voel me volstrekt verloren het duurt wel een kwartier voor ik je stem kan horen wil niet dat jij mij spot ik volg je…

In heldere eidetische dromen waar ik gebeurtenissen oproep waarvan het beleven voelt als werkelijkheid - verzeil ik in dimensies waarin tijd en afstand door verbeelding geslecht mij inleef in Vincent zijn strijd - arriveer in Arles waar ik hem de hand reik maar zoals elke keer in een gevaarlijke tremor steken blijf - mij…

in het dichte riet verscholen, de schaduwen van jou en mij, ik lig hier kijk in je holle ogen, roerloos ben je, onbewogen achter ons het water, beweeglijk fris onder ons het zwart van vlees ik vrees de ochtend nog het meest, de zon die schaduwen langer maakt de tijd die wegkruipt naar het licht, ik nu met mijn ogen dicht jouw beeld…

mijn hart danst van verlangen in het ritme van onzekerheid het jaagt mijn warme bloed in al mijn verliefde cellen gedachte aan dit erotisch festijn vult de nachten met dromen droomt de nacht die gaat komen laadt mijn passie met hartstocht vage contouren van zilverdraad in een web gevangen geraakt glij ik langs de ragfijne banen naar de…

Het werd een obsessie - een grote. Hij voelt zich nu prima in orde. Verand'ring van naam was z'n kans. Officieel is z'n aansduiding thans Jan-Jaap van de Kloten geworden.…

In de pit van het zwart voltrekt het niets dat het wordt zich volkomen, uitgeklaard, ontdaan van de obsessie met elk iets dat het niet is, en stilte openbaart zich in het eindeloze, onvervaard. In ’t git van het wit verhardt het gebrek zich tot een kauwen op de lege bek: niets wordt zo materie, materiaal.…

De staat bespaart geeft minder uit het volk spaart geeft veel minder uit Zo sparren we met elkaar zo sparen we elkaar Voor wat, voor wie "waartoe leidt die weg die wij moeten gaan...?"…

breidel jouw pen geen kunstgevoel maar leef in de uiting van wat moet ontstaan raak er de hand die schepping weerstaat het lot achterna bekroning zucht bedwing dan obsessie weerstaanbare drang tast naar de grenzen van eigenheid waar letters gebeiteld als zegeschreeuw het dichten tot kunst hebben verweven…

Ik wil verdwijnen, Er is agressie, Er is obsessie, Geen discretie. Ik ga er voor, Ik ga doen, Ik ga rechtdoor, Ik ga de deur naar ergens anders open doen.…

Dierbaar met een vurige obsessie deelt zij haar bezielde gemis gekend in verontschuldiging. Een verlangen dat identiek schijnt met gevoelens in donkere dagen door een vurige omarming.…

tijd beweegt zich met ontelbaar mooie momenten naar eeuwigdurende verwerkelijking heb ik beseft toen ik tot de ochtend ben blijven kijken naar vol liefde trillende sterren om dan met obsessie toe te neigen naar het dansend licht dat zich in ochtend rood naar boven drift met kloppend hart sneller dan gedacht tot bloei kon komen…

Vanuit de ivoren kooi heb ik de nacht verwerkt, die ik heb verloren in het kaatsend licht, de grijze lucht bewerkt tot harde staal, het leven in de geest verscherpt zich tot inzicht en preekt een ongeschreven taal, beelden worden helder, die ik niet pareren kan met woorden en zoek ik naar een gedicht die met die obsessie breekt.…

heeft gemerkt, de schroom beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het donker wordt, de aandacht voor de geest, spreekt zich uit in het stille zwijgen, zodat gedroomde beelden zich in helderheid tot zinnen laten rijgen, wat niet te repareren is met louter woorden, zoek ik de maat van een herkenbaar gelaat, die met deze obsessie…

Een obsessie ja, dat geef ik eerlijk toe maar.... God streek zijn penseel voor jou over het állermooiste linnen. Ik zal je nooit vergeten. Ik zou ook niet weten hoe!…

ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht By airmail naar het felle licht van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht * Obsessie…

Toch weet ik dat er nooit een einde aan komt, mijn obsessie voor jou. Jij, Jij daar in de gang. Starend, zo eenzaam en alleen. Jij bent mijn alles, Jij bent mijn niets.…

De obsessie Van melancholische fantasieën Loopt uit mijn hand Het blijft een leugen Want de realiteit is bij nader inzien gestrand Met kinderlijke gedachten Weggestopt op vochtige zolders Mijn misplaatste gevoel Gefuseerd als engelen met steen Een beeld om aan vast te klampen En afhaken is geen doel Letterlijke woorden Hebben mij het…

het heelal in jouw hoofd is de bron van mijn gedachten oneindigheid in denken beëindiging van leven stuurt rusteloosheid naar waanzin…