Alle inzendingen over Olympus

O Olympus droom van extatische vervoering roes van mythos een wereld zoals die was O Olympus aangetaste eenheid door een bewogen logos van vervallen rust en evenwicht O Olympus een tragedie is geboren…

Mama is mooi, en de garage met mijn eigen naam erop die ik nog niet kan lezen ook mijn fiets op Koninginnedag de bloemslingers op de auto's na een dagje aan zee met alle neefjes en nichtjes alles wat ik maak en weer afbreek, hijskranen gebouwen en tekeningen Mama zegt: jij woont op de Olympus omdat je zo bijzonder bent en alles mooi…

Breng de Olympische Spelen, naar Uw Olympus. Breng Uw Olympiade terug, naar Uw oude bron. Eindig de competitie, tussen landen en culturen. Laat onze beste sporters, echte wereldburgers zijn. Geef het oude Griekenland, een nieuwe kans. Breng onze Zomerspelen, naar de Olympus. O machtige Bach, O componist van deze wereld.…

Je kunt het man, je zit daar vol ambitie op de Olympus in je machtspositie. Je bent geen Paus meer maar de Oppergod. Tweeduizendvijftig: Frans wordt achtentachtig Ruim één biljoen verknald: Godallemachtig…

Als de blauwe boot over een vlakke groene zee in blauwgroen water staart en alle ogen van de witte huizen azuur luiken vist de kademuur eeuwen lang verhalen de boom zo sappig in blad grillig zijn handen uitstrekt hoor je een lach op Olympus.…

ik mijn hoofd vast toen het door de hemel gespleten werd en zij, met krijgslied en de lans in haar hand zoals werkelijkheid, sprong in het leven, en keek mij aan, helder, wijs, en zei: - mijn lieve ouder, in die tempel zijn wij allemaal geweest, verliefd op verliefdheid, lief gehad - de lucht was schoon en ik, ik zat op de top van Olympus…

met tintelende ziel beklom hij haastig de Olympus met kloppend hart zocht hij het begin van een antwoord met tuimelend hoofd viel hij ontredderd in de diepte met onvaste hand schakelde hij heen en weer in de tijd met open ogen ontdekte hij de leegte en de afstand tot in het merg van zijn botten verlangde hij naar huis…

sinds de Ontdekking van de Hemel in vier delen het begin van het begin het einde van het begin het begin van het einde het einde van het einde is Zeus' Huis der Goden de Olympus weer bewoond de alchemische schepper Mulisch van De wijn is drinkbaar dankzij het glas de Ontdekking van Gisteren Homerisch Wenkend voor de Jongste Dag met het…

ik strakte in het dorische zuilen droeg sterk het uitgaan van je dak jij spande bogen in het helleense licht wist arcadisch je verschuilen voelde speelse decadentie toonde schoonheid die potentie om orakel vroeg in Delphi in de schuine falanx haalden we het paard van Troje binnen nu gaan we Olympus weer beklimmen…

Prometheus een jonge rebel rammelt aan de randen van de aarde een god met een missie schuwt de waan van de dag niet deze rebel with a cause denkt vooruit hij rooft het vuur het licht van de kennis uit de hemel voor de mensheid de Olympus schudt op zijn grondvesten de vertoornde Zeus vuurt vanuit zijn verheven woonplaats…

Dus waan ik mij telkens op de Olympus, blijkt er iets in hemelsnaam gedaan...! Je schrijft het op en staat versteld. Je hebt de hemel omlaaggebeld. Al stond je op aardse voeten. Nu staat het op een site vermeld. 'Dank, redactie, voor uw tolerantie. Dichters zullen hier tóch iets mee moeten.'…

De oorlog was begonnen door ruzie die klein begint maar van geen ophouden weet en eerzucht, koppigheid, wrok de vernielzucht van mannen Ver van het strijdgewoel vergaderen de grote landen op de ronde top van de Olympus ze drinken nectar en kijken weg in de verte hoe het verder moet De rijke steden doen zielig…

Rechts doemt de Olympus op in de vage verte ligt Athene. Godinnenstranden liggen braak voor viriele golven heldenschuim. Of ik iets wil drinken – ja wijn van ranken die van aarde trillen donkerrood het bloed verhitten waar liefde lustoffers plengt.…

’t Is nacht, de opperste beschaving spreekt Hij blikt omhoog en ziet Olympus’ goden Hij boreaalt zichzelf, poneert een ode aan Ego die zijn warme passie preekt Een Leider die voor ons Zijn Licht ontsteekt!…

nog altijd zuigt de klei terwijl mijn hoofd in wolken steekt ik de goden herbeleef in griekse en romeinse sagen dacht losjes de olympus te bestijgen zeus in het voorbijgaan even klein te krijgen heb het niet gehaald gefaald ben ik toen woordloos afgedaald wilde uit de as van feniks nog herrijzen tafelde in later eeuwen met wat…

– En dan klapt Anky dravend uit de school: ‘De hele wereld kust jouw paardenvoetjes, en ik ben Amazone trippel A’s, de ringen van Olympus staan symbool!’…

Olympus, waar De Spelen ’t eerst floreerden of Boekel, waar de kleiduif goed gedijt, tenminste: tot de schutter hem bestrijdt, want dan behoort het tot ‘geëxplodeerden’ En als zo’n duif van vlees was – niet van klei – dan kon je d’r nog duivensoep van maken, maar kleisoep dat veroorzaakt louter braken, dat klinkt bepaald niet als een lekkernij…

Die voor U staat, behoort tot de elite De ring en de arena zijn ons huis De ringen van Olympus staan symbool Voor alle mooie mensen op dees’ aard Of je een baardje hebt of hebt gebaard We hebben power en we hebben soul De olie op het lijf weerkaatst de zon Vandaag staat er weer heel wat op het spel De vlam die flakkert, fluistert poëzie…

Olympus, waar De Spelen ’t eerst floreerden Waar Herakles een wedstrijd arrangeerde Een beetje net als nu, maar dan wat korter Uit alle landen komen de atleten Van West tot Oost en ook van Zuid tot Noord Waar elke taal ter wereld wordt gehoord Terwijl de helden zwijgen, zwoegen, zweten Een festival van pax en broederschap De eerste zal de…

Vanaf Olympus' hoogten kan hij dromen Als hij zich neerwaarts spoedt in verenkleed Of dierenvel voelt hij zich nooit ontheemd Dan zijn fata morgana's nimmer vreemd En kan hij bij de verste schonen komen Zo viel zijn lustig oog op de godin Der jacht of maan in verre weidse oorden Vaak ongezien, dat geen hen zag of hoorde En heimelijk…

Ik ontmoet ze ook hieronder aan de voet van Olympus. Zeus regeert met ferme hand, Hera bewaard mijn huis en haard, Hermes mijn handel en wandel. Luisterend naar Apollo’s lier drink ik met Dionysos van Nyx tot Eos. Ik vrij met de zegen van Aphrodite, teder betreed ik haar heiligdom in elke vrouw die ik bemin.…

ontsnapt aan het eind der dingen geeft elk mens een eigen doodskleed aan maakt van ieder een schip op weg naar immer grootser zingen van stijl en vorm in stof uiteengeslagen licht met meer antwoorden en meer vragen een muur te zijn en de klank verdragen van klacht en onbehagen om eens vrij van alle dictatuur te zijn het vuur naar een nieuwe Olympus…

Records zijn er om te breken Tot je stralend wereldrecord Voortaan vooraan Als een lonkende gouden wortel jezelf smachtend voortjaagt Tot, ga er maar aan staan Ondanks de immer grondige training Elk jaar je geroemde snelheid afbot Oefening baart nu frustratie Tot je vruchteloos alles geeft als het nieuwe talent demarreert en je pas op de Olympus…

Diep in de nacht vertrokken dienares van ongekend verlangen, naar sluimerende wensen onvermoed, daalde je godengoed omgeven door Parnassusstof; op zak alleen een enkeltje Olympus-aarde en doos waarin je een geheim bewaarde. Jij godsgeschenk voor monomannen, als drager van de eeuwige hartstochtelijke gloed.…

Ik ken die streek, ik heb er vakantie vierend gezwommen en de ruïnes van Olympus bewonderd bij ruim veertig graden Celsius. Dit ene beeld zegt alles over de absolute zinloosheid van al die dwaze strijders, die samen de totale destructie willen bewerkstelligen. Armageddon.…

De Olympus was helaas verdeeld tussen Zeus zijn zegen en Heras vloek. Giganten vielen aan, de goden beefden: zo’n dreiging was nog nooit vertoond. Het was Herakles die hen versloeg, die Heras eer en deugd beschermde; goddelijke lof viel hem ten deel. Vijanden had Herakles ook, de centauren haatten hem nog wel het meest.…

Onderstaand snelsonnetten vormen, zonder verdere afbreuk en zonder rollercoaster van dalende spiralen, een dubbele reactie op het hier eerder gepubliceerde sneldicht 'Hoop'... ________________________________ DOPE Is haar humor zwart, negativistisch En is haar Lof der Zotheid defaitistisch Zij grenst aan niets, haar flirt is nihilistisch…

einde betekende van haar maagdelijkheid en kinderlijke vrijheid de godenstrijd met die voortdurende haat en nijd over en weer daar kregen de mensen keer op keer ’t heen en weer van en ‘besuf’ mocht vader Zaus als enige overblijven met ’n paar flinke updates al bleef de data nog net zo ondoorgrondelijk als ’t gedonder dat voorheen van de Olympus…