Alle inzendingen over Onechtheid

Een stukje onechtheid? Kom er niet achter Wat nu werkelijk bedoeld wordt Zeg dan toch gewoon wat Je zeggen wil Draai er niet om heen Duidelijkheid is echt…

Waarom anders gedragen Omdat het meer bekoort Degene die het normaalst overkomt Is vaak het zwaarst gestoord Het is mij opgevallen Ik heb het zelf ontdekt Dat ik, toen ik mezelf was Door niemand werd genekt Wat heeft het nou voor nut Om mij anders voor te doen Mezelf beter te verkopen Alsof je omkomt in de poen Een sigaar uit eigen doos…

Onechte wereld van het scherm, daarin leef je -- als een Don Quichot.…

Elke dag kijk ik naar het landschap, zo onecht -- als je er nooit komt.…

Wie heeft dat kunnen bedenken Om dat recht te schenken, Zijn de andere kinderen dan onecht? Maar voor de gein, Je moet wel eerst geboren zijn.…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

Waarheid in vergankelijkheid bestaat onvervlochten als een leugen die onecht schijnt, buiten het recht omstreden vervalsheid die ooit het echt zijn getrouw blijft in natuurlijke zuiverheid.…

ik vecht tegen onecht. Net zoals ik dobber van hier naar ginds en van hier haar ergens anders en .. toch hou ik me vast aan wat ik geloof hoop en bemin. En dat ... dat ... dat is mij genoeg…

grond van mijn hart watert, klatert oprecht tranenregen valt in smart droefheid voelt onecht ik voel gemiste kans ontspring de dans ik val op mijn smoel…

ik heb het maanlicht in een zwarte doek gewikkeld en op een plek neergelegd waar het ongestoord kan schitteren om het te vinden moet je door vele donkere kamers gaan chemische processen - en daarna in de dampende vroegte staan men zegt mij dat dit licht in wezen onecht is, slechts een reflectie van het werkelijke licht maar werkelijkheid…

ergens moet iemand heb gedacht dat zij had gewacht op de pijn het onechte zijn ergens moet iemand toch weten dat ze wil vergeten hoeveel pijn is aangedaan ergens ver weg is er iets misgegaan ergens verder in haar leven is het haar geven zal ze echt bestaan ergens ver hier vandaan…

Dat leidt tot ongenoegen en ontwenning Zulk nieuws biedt ongezien heel wat herkenning Ik werd daarvan vast ook je-ne-sais-quoi Men spreekt bij die profielen van onechtheid Maar écht en diep doorvoeld is de gehechtheid…

ik ontsloot mezelf tot naar buiten gericht, om de lege koelkast met boodschappen te vullen, onderweg telde ik de mussen die in aantal schijnen af te nemen tussen de bedrijven en straten door tot iets ongrijpbaars of onecht ik droomde tegen mezelf en ontwaakte uit een ogenblik…

Het lijkt de werkelijkheid, onecht product van paringsdans tussen fake en feit, make-up en rimpels, trend en traditie op Urk of Marken. De IJdeltuit komt voor in parken en tuinen, op verre haciënda’s en catwalks, in toiletruimtes, kleedkamers en uitgaanscentra. Veelvuldig is hij gesignaleerd in politieke kringen en TV-studio’s.…

Je deed alsof Maar was zo onecht Ik kan niet wachten Op de waarheid Het heeft mij veel te lang geduurd Jouw onoprechtheid Jouw toneel Veel meer kan ik echt niet hebben Ik vind Je moet maar beter blijven Waar en wie je werk’lijk bent ’t Valt mij zwaar mij te herinneren Wie jij eerder bent geweest Vreemd Hoe een mens zo kan veranderen Vreemd…

Ik droom van een lady Chatterly, die zich uitstrekt op mijn bed, waarna ik rozenblaadjes op haar volle borsten laat dwarrelen. Ik droom van een nieuwe Julia, die voor mij wil sterven, zoals ik voor haar. Ik droom van een onweerstaanbare Cleopatra, die me dronken maakt. Ik droom van een Delilah, die mij niet verraadt aan de Filistijnen…

Ben jij er al die jaren niet geweest was jij een schim die lachte die zorgde voor een geweldig feest mij liet dansen in gedachte? al ben jij in al jouw eenvoud schijnbaar een meervoudig wezen ja mijn vermoedens zijn stout maar jij hebt geen tegendeel bewezen je zwijgt nu in alle staten anders was je altijd zo goed gebekt iemand had je…

het klopt dat je naar films kijkt en soms een beetje huilt wat ook wel erg is: huilen bij een film terwijl het niet echt is zit je op de bank te huilen bij onechte film jouw werkelijke tranen waarom huil ik nou is wat je denkt als het nog denken is tenminste…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

welig tiert de leugen om bestwil de kleine waarheid die nog geen pijn hoeft te doen omdat dan alleen de werkelijkheid mogelijk iets minder mooi lijkt uit te pakken het licht diffuse verrondt de scherpte van het beeld pas als zij elkaar gaan versterken en in de waarheid het onechte gaan merken met de bekende blikken dat…

woensdagnacht Wist niet meer wat te doen Nadat ik erachter kwam Het streepje dat bleek groen Ik word nu opeens mam Wat gaat er nu gebeuren Waarvoor moet ik nu kiezen Ook jij zult dit afkeuren Maar ik wil mezelf niet verliezen Ik heb een keus gemaakt Het boeit niet wat je zegt Voor mij is die volmaakt Alles uit jouw mond is zo onecht…

ik droom het blauw van de jacarandaboom oogverblindend mooi in zomertooi zie ik het blauw van de geurende bloemen dan kan ik alleen de jacarandaboom benoemen ik zie de intense kleuren bijna onnatuurlijk zo het lijkt figuurlijk zo het blijkt abstract als nep, een onecht geheel prachtige bloemen en het zijn er veel apocalyptisch…

Ik moet het zelf wel zijn die dagenlang doodgeboren gillend opgesloten zit in de onechte wereld van huis en tuin waar jij de stoelen klaarzet in het gras en de zon schijnt maar geen warmte geeft in de parallelle werkelijkheid van het pilletje onder mijn tong dat een spook van me maakt zonder lichaam om te doden enkel met uitgewerkte…

Boven de smetteloos gebleekte kleren staat haar gezicht als onecht jong, verheven in de macht van hoger sferen voert zij gedachteloos de opgedragen rituelen. Het klimmen van de jaren laat geen sporen, hoogstens de harde echo van haar blik en de metalen weerklank van haar stap.…

Onechte zoons, zoals men blijft beweren zijn, zegt hij, zeker niet door hem verwekt, maar goed, verdient hij daardoor ook respect? "Noblesse oblige" geldt juist voor deze heren! Over een dochter in Parijs wordt niet gerept, daarmee voelt hij zich kennelijk niet behept!…

In liefde opgedragen aan Anton Onder mijn huid Zit je, dicht onder Mijn huid, snaak Met mongoolse ronde Oogjes, kwetsbare Kleine vingertjes Die zo vaak ons Aan het lachen Hebben gebracht Jij die niet onecht Kunt zijn, en nog nooit Iemand heeft bedrogen Want je bent honderd Procent jezelf, en vanaf de Dag dat je geboren…

Onecht. Slaafse woorden dienden. Mijn ziel ging stuk.…

Het stuiterde van links naar rechts, en had iets spookachtig onechts. Zo'n breekbaar ei, of was 't gekookt? Wat had men ermee uitgespookt? En plotsklaps lag het zomaar stil, roerloos, zoals elk ei dat wil. De rust was er weer teruggekeerd, en echt, het smaakte niet verkeerd.…

Ik besta niet Zeg ik hen Heel serieus, heel duidelijk, Onecht verdriet. Bij beelden stilstaan Stenen gezichten aanraken Met passie, met ongeloof, Vleugels uitslaan. De mensen staren Wijzen naar mij Uit gewoonte, uit afschuw, Uitgerold garen. Genaaid in zwart Geregen in naden Van steen, van kleurloos, Zielloos hart.…

er is altijd dat vage voor een mens alleen bijna niet te dragen gevoel dat alles onecht is ik zie maar kan er nooit bij komen de horizon is vaak een obstakel voor mijn dromen filosofeer over de diepte van bestaan daal dan af in een steeds nauwer wordende spiraal waar angst de sfeer bepaalt in een totaal verloren zijn door existentiële…