Alle inzendingen over Ongemerkt

Hij kon het zich niet heugen was het kwijt, kon 't nergens vinden vergat de tijd. Liep verloren, gebogen en triest aangifte gedaan bij de politie maar ook die wist niets. Alles afgezocht, althans dat dacht hij tot ie in de pantalon van gisteren keek, daar zat zij. Compleet met sleutel, pasje en rijbewijs alleen zijn geheugen nog: want DAT…

ongemerkt in de ochtendstond van het universum waarin ik verblijf weerspiegelt zacht in het vooruitzicht van mijn innerlijk jouw huid geworteld in mijn lichaam steeds dieper de stilte in de mij verleende tijd…

afgetekend in de ruimte doorzichtig als mijn haag onthult hij rustig wachten op leven van de koude grond haast onbespied komt 't licht in dit seizoen aan randen van de dag naar binnen boven het stoppelveld hoor ik de late ganzen hoe tegenstrijdig merk ik nu de levenskracht, verzamelen van moed door tijd terug te nemen om daarna bijna ongemerkt…

Ongemerkt ben je Uit het zicht Verdwenen, Door mijn vingers Gegleden zonder me Ook maar een tel aan te raken - Nu woon ik In de lege ruimte Die je achterliet: Ramen en deuren Hou ik gesloten, Doe ze alleen nog open Als jij onverwachts Weer verschijnt…

Het prille groen bekoort ieder voorjaar de liefhebbers van beuken en eiken. Wie zullen met bewondering kijken naar het kleine loof, nauwelijks zichtbaar? Eenzame blaadjes boren zich traag en zwaar tussen stenen door, om lucht te bereiken, die mild belonend over hen zal strijken. Hun nietige kracht is onweerstaanbaar. Dit schier verborgen…

Dat je je voorneemt om zes uur wakker te worden, en om twee uur wakker wordt, om drie uur, ziet dat het nog lang niet zes uur is, opeens acht uur nee negen. Je nieuwe mensen nieuw ziet doen, niet weten en wel willen weten, als weten dat nog niet vergeten in weten zit dat zit, de dis verteert van is en zal toch zeker. Dat rimpels in het…

Afhankelijk zijn, nee, nee, in geen geval. Toch hebben we meesters zonder tal. Dat weten we veelal niet, omdat je ze niet ziet. Ze blijven op de achtergrond, houden ons stiekem gezond. Toch zou het beter voor ons zijn te beseffen dat ze er zijn. Ons hartje klopt van vroeg tot laat. Houdt over ons de wacht, want... zolang het met de adem…

Men heeft mijn naam genoemd en hem ongemerkt vergeten, Mijn naam - zo te zien niet meer dan een waas die opdroogt in de hete adem van anderen En die onzichtbaar aan de einder verdwijnt - Men heeft mijn naam genoemd en hem ongemerkt vergeten.…

Ongemerkt gestorven Te lang al Dwaal ik over Het kerkhof van Vergeten namen En ontdek in 't Voorbijgaan mijn eigen Naam - en 't stelt Mij gerust want Mijn eigen sterven Was ongemerkt Aan mij voorbijgegaan…

De schone dame had de spiegel ongemerkt omgedraaid en schrok...…

dagen worden langer het gaat ongemerkt ineens valt het op heerlijk…

dagen worden langer het gaat ongemerkt ineens valt het op heerlijk…

dagen worden langer het gebeurt ongemerkt ineens valt het op heerlijk…

Het gedicht Wordt niet Om het gedicht Geschreven Maar om Terug te Vinden wat Men ongemerkt Verloren was.…

Tweehonderd jaar geleden Ben ik geboren Of was het honderd misschien - De tel ben ik allang verloren Opgevoed met het Gedachtegoed van Rond 1860 of zo Van recentere datum Heb ik qua gedachten Niets meer overgehouden Dan alleen liefde Liefde alleen Die is van alle tijd En ik, ikzelf, heb ongezien En ongemerkt geleefd,…

Zo gaat tijd voorbij ongemerkt bijt het hele mensen weg en straks ook mij…

Uit frivoliteit om zijn jamsessie die hem vandaag hogelijk beviel bezong de merel zijn enthousiasme ongemerkt met consumptie…

En als ik je zie merk jij dan dat ik even een paar seconden in deze tijd geheel gewenst stop met leven. En als ik je aanraak merk je dan dat ik bang even opkijk om te zien of je ook merkt dat ik naar je verlang.…

sensaties Die binnenkomen door mijn neus, Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel Die lonkend op mij wacht, Leef maximaal in het hier en nu En jij vertelt me wat ik allemaal mis: Ga je schamen, jij, die wel kijkt Maar de helft nog niet ziet van wat Ik voel en hoor, Gun het jou even goed, Mens aan wie nu nog zoveel dingen Ongemerkt…

hij glijdt weg bijna ongemerkt zonder sporen van herinnering geen besef van dan alleen nu telt heel even…

verstokte ouderdom sust ongemerkt in slaap in de armen van de dood geruisloze overgang naar een nieuwe energie in een nieuwe omgeving…

Buiten straalt de lentezon, woedt corona ongemerkt.…

Mijn cello had een zonnesteek Snaar D van dood Slap over de kam ontstemd geknakt levenloos En ik, ik liep ongemerkt steeds in de zon…

als de morgen nog ver is en de nacht fris dan glijd ik ongemerkt in de wolken weg alwaar ik onbeschrijflijke avonturen beleef tot de nacht belegen is en de ochtend gloort…

jouw armen zijn als takken van bomen die ongemerkt tot mij komen eerst zullen ze mij met fluwelen bladeren liefelijk strelen om mij dan als takken met dorens harteloos te kelen…

in 'n mist van tranen zoekt zij naar een begin waar is de tijd van rust en liefdevol samen zijn verdoofdheid maakt zich meester van haar zodat ze ongemerkt verdwaalt…

nog is het zomer leven zondoorstoofd maar ongemerkt korten al de dagen het leven is al halverwege straks keert het in naar oogst en witte tijd verstillend wachtend op het lengen van de dagen…

Waar woorden soms ongemerkt In het onderbewustzijn blijven Rondzingen tot het moment dat Ze te voorschijn worden geroepen Is het de muziek die ze Aanspreekt, recht in het hart, En die het onzichtbare tastbaar maakt…

Weemoed Door de gordijnen heen zie je het vage licht van een neergaande zon weemoedige eenzaamheid drapeert zich als een deken over je heen om al die jaren die vervlogen zijn in een ongemerkt beleven…

In Nederland zou je nu ongemerkt Pensioenen met de helft kunnen verlagen Of allemaal een boerka kunnen dragen Of Twitteren terwijl je overwerkt Er is maar een ding dat ons volk nog boeit; Hoeveel het ijs bij Balk is aangegroeid.…