voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 55.951):

Ongemerkt

Ongemerkt ben je
Uit het zicht

Verdwenen,

Door mijn vingers
Gegleden zonder me

Ook maar een tel aan te raken -

Nu woon ik
In de lege ruimte

Die je achterliet:

Ramen en deuren
Hou ik gesloten,

Doe ze alleen nog open
Als jij onverwachts

Weer verschijnt

Schrijver: Bert Weggemans, 12 juni 2015

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.2 met 6 stemmen

197

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

, 10 jaar geleden

Sneu, maar mooi.

Leonardo, 10 jaar geleden

Autobiografisch of fictie? Een spannend gedichtje.
Kan het zeer waarderen.

Micah, 10 jaar geleden

Het verlangen... Je blijft er naar verlangen. Mooi.

Bert Weggemans, 10 jaar geleden

Dank je wel voor je lieve reactie, An, ben er blij mee. Dit keer een gedicht dat niet over mijzelf gaat, het is ontsproten aan het 'brein'.

An Terlouw, 10 jaar geleden

Bert, prachtig gedaan. De lezer zal zich (net als ik) afvragen of je nu echt zelf alleen bent achtergebleven.

Geef je reactie op deze inzending: