Alle inzendingen over Ontstemd

Ik lust jou niet, zei ik tegen het glas wat in jou zit, komt niet in mijn buik Ooit was ik met jou best in mijn sas, maar nu word ik ziek als ik jou ruik Ik wil je niet, verklaarde ik oprecht die rommel van jou hou je zelf maar Volgens mij ben jij hartstikke slecht reeds als ik je proef voel ik mij naar Ik hoef jou niet, dat zei ik met klem…

Eerst zeuren om een vreemdelingenwet Daarna een warm en christelijk appèl - Men steunt natuurlijk de minister wel - En dan worden gevoelens uitgezet Maar als het toch nog uit de hand mocht lopen Dan doen ze straks hun lege kerk wel open…

Krijgt u nou democratische gedachten wanneer u strakjes in het stemhok staat na een campagne vol verwijt en haat? Of mag ik dat niet meer van u verwachten? Kies dan maar niet, verzoek ik u met klem: Democratie verdraagt geen valse stem.…

Het koor der dieren klonk heel ongewoon tot ongenoegen van de dirigent. Zo riep-ie naar een bariton: 'Je bent niet goed bij stem: je valt steeds uit de toon!' Hij noemde 't stemvee, wat-ie dirigeerde. De meeste dieren hadden goede longen, terwijl ze zuiver a capella zongen. Het was een ezel, die hij corrigeerde. Het notenbalken moest beslist…

de eerste viool wil je graag spelen maar met steeds meer valse noten op je zang raak je bij mij de gevoelige snaar niet meer…

In juni volgt opnieuw een stembusgang En dus is de partijstrijd al ontbrand En wordt er niet bestuurd meer in ons land, Maar geldt alleen nog het partijbelang. Want ieder hoopt op winst voor zijn partij. Het zij zo. Maar wat wint het land daarbij?…

Mijn vrouw stemt Marianne met haar dieren Voor haar is dat een uitgemaakte zaak Ik aarzel, zweef en twijfel al te vaak Kies dieren, zegt ze,...zit niet zo te mieren Door haar ‘gepoes' voel ik me zeer geremd En door haar stemadvies raak ik ontstemd…

Zelfs op die feestelijke Nieuwjaarsdag, Waarop violen en trompetten klinken, Men glazen vult om op het jaar te drinken, Kreeg ik te maken met een tegenslag. Want in de zaal zat een bepaald persoon: Mark Rutte zorgde voor de valse toon.…

Mijn cello had een zonnesteek Snaar D van dood Slap over de kam ontstemd geknakt levenloos En ik, ik liep ongemerkt steeds in de zon…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

mijn god, men relt en maakt weer veel kabaal de genderongelijkheid, wat een sof en ook het thema is banale stof zo roepen de ontstemden allemaal Is het de kift waardoor men nu de moeder de vrouw laat lezen als een kijvend loeder…

De circusdirecteur, ontstemd, verstrekte snelverband, maar zei: 'Je hebt 'm goed getemd; hij eet al uit je hand.'…

De circusdirecteur, ontstemd, verstrekte snelverband, maar zei: 'Je hebt 'm goed getemd; hij eet al uit je hand.'…

Hoe kan je de corona-aanpak steunen? Ontlast jezelf, maar doe het zonder stank, En raak niet aangeschoten door de drank, Bedrijf de geilste seks, maar zonder kreunen. En ook voor deze regel zul je buigen: Als er een doelpunt valt, beslist NIET JUICHEN!…

Wie dan verliest raakt zeker zeer ontstemd Waarbij in feite de partij verliest Om waar te nemen kan men Wiegel bellen Hij is de grote meester in (ver)tellen…

“Hoe wij in deze film naar voren komen, Dat heeft ons diep geraakt en zwaar ontstemd, Die rolprent zet ons ronduit in ons hemd, We voelen ons niet serieus genomen. Dus stop ermee! We pikken dit niet meer! En anders zwaait er wat!”__Een teddybeer.…

Wees niet ontstemd, Want dan sta je wel twee keer in je hemd.…

Is Groot-Brittannië inderdaad verpacht aan Euro-skeptici die stemming maakten en die met valse stem hun taak verzaakten, wat het ontstemde land tot wanhoop bracht? Als volksraadpleging leidt tot zo’n premier nou, dan kan the UK nog jaren May.…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

de buitenlucht wordt niet meer ontstemd op gedruis van gefeeste woorden die allemaal hetzelfde klonken aan de lichtende horizon klinkt weer rust om alaaf liedjes met verende loomte als vogels die uitrusten op hun trek komt het realistische weer tot zijn eigen gewoon puur natuur…

Toen men in de EU die uitspraak zag: “Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”, Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen, Een boete van liefst 1 miljoen per dag! En komt het land daarna nóg niet bij zinnen, Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…

in een diep verlangen naar het leven ving ik met mijn ogen dicht de vlinders die jij zond krulden vingers fluisterwoordjes en heel even voelde ik dat ik je werkelijk verstond tot mijn handen open braken daar de stilte zweeg, ontstemd 'k had in angst ze kwijt te raken alles vleugel lam geklemd…

Naar de voorttikkende klok kijk ik alsof ik cyrillisch schrift zie merkt mijn vrouw poëtisch op met meer talenten in haar dan ze vaak zelf erkent bij de middagmaaltijd zegt dat ze als ik al lang en breed, dood en begraven ben journalisten vertellen kan hoe mijn gedichten ontstonden in afwezigheid, glycemisch ontstemd met brie op mijn wangen…

ik heb teveel gehamerd op de snaren van je hart de klankkast kneep te vaak de hoge noten maar in de wirwar van geluid haalde ik die er niet uit mijn melodie moest klinken al streek ik tegen haren in jij brak het laatste vals akkoord ontstemde de muziek vol zachtheid is nu ons touché de resonans danst in de klankkast…

Zelfs de piano raakte ontstemd van zoveel stilte en bouwde een spanning op die alleen maar kon eindigen met een valse noot. ...tenzij snel een lichte toets gevonden werd.…

vallende wind striemt de gehavende vreemde vogel gehoekte vleugels zoeken balans in de wolkenjachtige lucht natuurkracht geselt zijn lichaam met dof geroffel zwiept hij rond stuurloos zwalkt hij richting aarde het karkas breekt als een eierschaal ontstemd loop ik naar wat overbleef van mijn vlieger die geen hoogte kreeg…

je snelt mijn gevoel voorbij zo ongeremd maak je mij ontstemd en terwijl ik daar sta en staar naar het zoveelste wegwuifgebaar: je rug keert zich steeds verder van me af ik sta besta en ik zeg: ontzeg mij niet wat je bij me achterliet want dan is het net zo weg als jij kom hier kom terug en keer je rug naar wat komen ging kijk hoe…

Ik dacht aan jouw hart dat als verloren de nacht ontstemde terwijl wij passievol de vluchtende vogels hadden geteld jouw stem, de toets van de piano die ik niet mocht aanraken, slechts het terug stuiterende licht ontfermde zich over mijn ziel en nu, nu de tijd de kerst al kleedt in gedaantes van herinneringen die ik niet kan vergeten,…

zij streek muziek maar snaren ontstemden de noten klankkast en strijkstok kraakten ongelezen bladmuziek vaak hebben wij van haar weergaloos subtiele touche genoten maar nu was er geen moment suprême in droevige dissonant geen plezier een symfonie van verfrommeld papier zij heeft zich hernomen in een gepassioneerde prelude…

geulenrijk gezout, de oorsprong beeldt zich uit in kwadranten fauvistisch opgetekend door de sponning van het raster rantsoeneren, het gelijk stevent af op theater en marktkramen, de ontstemden eten honing en ik kalk mijn fantasieën op de draagmuren van de polder in mindering gebracht zijn kwelders de horigen, het begraasde land van eeuwig…