Alle inzendingen over Onzichtbare Liefde

In duisternis, is hoop onzichtbaar, liefde koud..... Omdat niemand, niemand meer ziet!…

Maar de natuur gaat zijn grillige gang vier kleintjes zijn er nog, 'k ben bang voor die onzichtbare moordenaar onder water want na veel moeder-gesnater verdween een kleintje onder 't oppervlak kwam niet meer boven, hoorde geen gesmak dus vreten niet alleen vogels die kleintjes op nee, de onzichtbare moordenaar in 't ruime sop.…

Het visuele aspect van liefde is eigenlijk net zo belangrijk als het innerlijke: Zo heeft de natuur het bedoeld en dat is zoals leven voelt. In balans is het altijd al geweest en zo zal het altijd blijven, Dat gaan we ondervinden aan den lijven...…

geef je over aan de liefde die onzichtbare kracht niet te doorgronden niet te overwinnen geef je over aan de liefde…

Wanneer je vroeger viel mijn kind, droogde ik je tranen, waste je geschaafde knietjes af en plakte een pleister op de wonde. Wanneer je op school gepest werd mijn kind, luisterde ik en gaf advies, hoe je het beste om kon gaan met mensen die je na bleven staan. Wanneer je vroeger liefdesverdriet had, mijn kind, luisterde ik aandachtig…

Coronavaccin maakt dus corona-immuun wordt corona dood…

Letters dansen als 'n Ballerina de eenzame nacht voorbij en mijn enige toeschouwer hoewel onzichtbaar, dat ben jij.. Ik beroer de lucht van huid en fluister met mijn vingertoppen in jouw oren, overal "Liefste, ik zal nooit meer stoppen.."…

In de verte zag ik een ster turend en glurend in de veronderstelling dat er iemand vanuit die andere kant ook naar jou kijkt Ondersteboven valt ze achterover als maanmannetje haar een lieflijke blik toewierp Zichtbaar anders dan je gewend bent iemand die je als enige kan zien Onzichtbaar blijft voor een ander Misschien?…

ook zij moet de was buiten hangen te drogen, als elk ander maar wel met stoffen tralies voor ogen, van top tot teen omhuld in vrijheid en dat zal haar gade nimmer slaan ze draagt haar sexy lingeriesetje alleen maar tijdens haar maandelijkse feestje verborgen vrijheid is hem niet aangedaan…

wij zoeken vrijheid plaatsen glas, waar niets moet zijn uitzicht, zon en licht het vogeltje gevangen ligt, het nekje gebroken…

zo gewend ben ik aan stilte onzichtbaar in een wereld overvol soms raak ik iemand zomaar aan en vraag, toe zie mij zie mij, als het mens dat ik wil zijn maar altijd weer vervolgen ze hun weg…

Nu is alles stil en donker om je heen bij het afscheid van jouw leven toch ben je niet alleen want jij bent onzichtbaar bij ons gebleven.…

Hier ben ik, Ik kijk naar mijn scherm, Maar zie alleen de beelden in mijn hoofd, Kan alleen schematische liefde ontdekken, Want in gevoel ben ik verdoofd.…

In de menigte los ik op en besta ik niet Gek wordend van mijn gedachtes creëer ik mijn eigen verdriet Tegenstrijdige gevoelens altijd in gevecht met elkaar Want de een wil opvallend zijn maar de ander is nog lang niet klaar om zichtbaar te zijn…

Mijn handen in de hemel Mijn stem in de bomen Mijn hart gebroken als een puzzel Mijn emoties Veranderd in lege gedachten, Want mijn leven was één groot zwart gat Zonovergoten mooie stralen Veranderden in donkere grauwe druppels Die mijn hart vulden met ellendigheid…

Door afstand steeds gescheiden zelfs nu ik zo vlakbij je sta weet ik je te ver weg om ooit die kloof met woorden nog te kunnen overbruggen. Geluid sterft in mijn hoofd geen stem durft nog te schreeuwen waar de stilte te veel woorden draagt om de ruimte door te dragen: ze vallen zoemend weg. Bewustzijn duurt slechts even zo lang het oog…

de zon teerde in speelde haar laatste stralen in schaarse sporen van verleden tijd aarde abrupt in gebaar van gaan oog in oog staan met het onzichtbare overal zingt het oordovend in laatste onzuivere tonen in de oorsprong van dit alles is de aarde in een grote gedachte waarin de tijd de schepping ontmanteld…

Er worden buiten ons zonnestelsel raketten gebouwd die binnenkort onze planeet zullen bereiken het gelijk van halve waarheden terwijl de stoere mannen van nu na gedane arbeid in hun lederen ligstoel virtuele borsten kneden en sinds E.T. geen wapenfeiten uit de kosmos meer verwachten dus nog een stapje verder gaan en zelfs in vreemde…

Gedachten, onzichtbaar voor de buitenwereld altijd aanwezig in onze binnenwereld gedachten waar je ook bent ze zijn bekend gedachten somber of zoet ze bepalen je gemoed gedachten ze slapen nooit gedachten ze blijven onzichtbaar maar spreek je ze uit wanneer het leven is voltooid?…

zij staart mij aan in feite belet zij mij te kijken naar haar ontklede lijf waar de voeten zich ook nog als het ware in helder water verbergen hoor ik van achter haar veelzeggende blik; zie mij niet en probeer mij niet te verklaren in haar pose ontwaart zich enige zwaarte van de ziel voor mij waarneembaar doorheen haar naakte vel daardoor…

in een achterbuurt in een slum van Cape Town in een grot van de woestijn waar je woont daar ben je voorbereid op tegenslagen daar liggen herinneringen aan je onzichtbaarheid opgeslagen…

toen de nacht hem in haar armen sloot gonsde zijn ziel van woekerende kleuren als een lichtstraal stapte hij door het raam strekte zijn armen naar alle zijden uit hij zag de breedte van het wolkenpad al vroeg herinnerde hij zich de diepte van alles de onzichtbaarheid…

Kunst is liefde in een streven naar de hoogste waarheid de woorden voorbij het onzichtbare zichtbaar emoties gevangen in toverkracht...…

Vurig bloeit de avondroos onder de pijnbomen haar liefde verboden verloren hart in de maskerade van het onzichtbare wie ben jij toch fluistert de wind zo eenzaam…

Jouw liefde is ze een leugen? Je vertrouwde stem, is het de wind die fluistert in mijn oren? Je armen om me heen, zijn het die van de onzichtbare? Je tranen vloeiend op mijn lippen, zijn het enkel regendruppels? Jouw liefde ze is echt en ik heb jou gevonden...…

Een herinnering aan liefde of een verlangen naar hoe liefde zou kunnen zijn, volledige berusting dat de onzichtbare minnaar slaapt misschien niet wakker wordt maar het droomlied van de liefde zal blijven klinken, dan toont zich toch het bloesemgordijn met daarachter de prachtige betovering een totale bewustwording van de omgeving het…

Wat onzichtbaar is kun je zien, in de ogen van haar die je lief is Wat je niet kan aanraken, is te voelen aan haar hartslag Wie ben ik?…

onzichtbare gedachten fluisteren liefde om stil ter ziele het water te zuiveren voel me krachtig zonder reden misschien heb ik slechts een licht gezien…

Het leven zou een heel stuk leuker wezen Zonder die cijfers van het CPB Je zit er toch de hele dag weer mee Twee handen op je knip, in angst en vreze Waar kan ons arme land nog moed uit putten ( uw eigen regel, eindigend op; 'Rutte')…

Laat me mijn ziel kleden in schoonheid waar water klotst en onzichtbaar schrijft met draden vanuit een ver verleden. Laat ze mij dragen in fierheid en stilte, bewust van haar verlangen en hunker, drinkend uit een onzichtbare bron. Laat ze mij helder bewaren en richten op hoop voor morgen, op liefde en licht.…