Alle inzendingen over Ouders van Karin

Je kijkt me aan en ziet me niet, weet niet dat ik er ben, dat ik het ben die voor je staat. Je kijkt me aan met de totaal lege blik van een onbekende - Ik die van jou ben, die in jou gewoond heb, Maanden lang met jou in hetzelfde huis gewoond heb. Je herkent me niet, ziet me ijskoud voor een onbekende aan - Je ziet me…

Mijn naam is Karin de gelaatsbeDekker Dus af en toe trek ik m’n boerka aan ‘t Heeft vast te maken met de volle maan Want dan voel ik me meestal niet zo lekker Een boerka...Karin je hebt groot gelijk Je zet jezelf al veel te vaak te kijk…

Karin is verslaafd aan Johan maar díe houdt - onder meer - van Nel op háár beurt weer verlangt naar Chris wiens hart bij Mary is, zo vol van ene Eelco voor wie het leven zonder Karin zo zonder inhoud is -------------------------------------------- hiertoe geïnspireerd door een liedje uit vervlogen tijden.. van…

laatst Karin Bloemen weer eens op tv gezien behoorlijk afgevallen volgens mij heeft ze een Hanneke Groentemannetje gedaan...…

darren in grote oceanen kennismaken met ondergrondse wereld die onontgonnen is waar verborgen schoonheid zich laat zien aan degene die de sprong wagen zich vinnen aanmeten en zo deze prachtige wereld in zich opnemen genietend van de stilte volledig opgaand in stal zij letterlijk zijn hart…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Ze is er haar lege vel opent mijn ogen wit Licht Langzaam hortend en stotend verschijnen zwarte figuurtjes lijntjes Ik wacht en kijk een figuurtje seint flikkert zwart op wit wachtend op meer vooruitlopend ongeduldig boegbeeld Ik kijk onbewogen hardvochtig bijna onaangedaan zeker in grijswit kalm ben ik wat komt zal komen…

Zee drinkt mij schuurt me aan haar huid eeuwige beweging heen en weer ergens doemt iets op en niemand ziet het gaan een enkele meeuw Voor dit ben ik gebouwd onthoudt dat meer is er niet oneindigheid Gewiegd word ik in droom en slaap In armen van Zee Zij murmelt ik kreun Op drift zijn wij niets openbaart zich dag en nacht gehuld…

Twijfel over altijd maar en nooit gedachten rolpatronen die van verre naar me lachten, Dat het allemaal zo mooi zou zijn...of althans zou lijken Niets over discussie, oppervlakkigheden en eeeeeeeeuwig Zeiken! Dat vervolgens weer leidt tot niets en zelfs minder Ik smijt mijn hart op tafel, wil het aan de straatstenen kwijt voor de gelukkige....…

Een vloedgolf van emoties Overspoelt mij Na ieder verwijt Na iedere snauw Ik dreig te verdrinken In een draaikolk van woede En teleurstelling Na iedere schreeuw Of duistere blik Maar zelfs als ik denk Dat ik niet verder meer zinken kan Kijk ik naar boven En zie ik door een waas van tranen Een onbewolkte hemel Ik vecht mezelf weer…

Maar wat zou ik er voor geven het allemaal zelf te kunnen doen, al ben ik maar wat blij met die Karin, die Karin van mij, inclusief haar achilleshiel.…

Het studiehuis is zwaar voor de scholieren dus vroegen zij aan Karin Adelmund: "...of u de lat wat lager leggen kunt?" Dat deed zij meermaals, om hen te plezieren. Nu ligt hij meters onder N.A.P. en nóg zijn de scholieren niet tevree.…

wimpers zonder klontjes auto-emocion Karin cholesterol vlieg toch op ga fietsen vreet vette vis ik mis de hand, een kus, aai over de bol deze wereld gaat volkomen mis…

Het zit wethouder Dekker weer niet mee Ze blies te hoog van de Martinitoren En ziet haar tramproject toch nog ontsporen Maar Karin broedt reeds op een nieuw idee Groen en goedkoper...ja ze weet het al Met deze Hopper kom je overal…

Zij had ook wel wat weg van Karin Bloemen, Nee, sterker nog, zij was er een in spe. Al springt het licht daarginds van rood naar groen, In Almelo is echt wel meer te doen.…

De nagalm van Wim Brands leek in jou over te gaan, maar God, Karin, had me toch geaccepteerd, zodat ik je had kunnen helpen, omdat ik het klappen van die zweep heb gekend en door de zogenaamde einddeuren wist te gaan.…

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

(voor Karin) Het water blikkerde in lentelicht. De grutto's schreeuwden weer luid. De volle knoppen braken open. Duizenden paardenbloemen en fluitenkruid. Ik zag het weidse veld. En miste jouw blote rug vol sproeten, waarop ik nog lang niet was uitgeteld.…

Karin… Degene die mij waar kon maken, Degene die mij volmaakt zou maken, Degene waar ik verliefd op ben gaan raken, Degene wiens naam ik nu wel kan schreeuwen over de daken, Waarom konden we er niets geweldigs van maken, Waarom heb je mij alleen in mijn droomwereld achtergelaten? Ik zou je m’n hart hebben nagelaten……

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

ik zeg het welgemeend trots en dankbaar ook wat heb ik vol genoten van het samen werken gefocust op de opgave het regelen van beheer eenvoudiger te maken altijd kompas houdend beukte jij de weerstand van de klunzen en ezels in het systeem in verzet dat die regels aanprijst die juist wat is bedoeld weer ondoenlijk maken de warboel…

Ik vraag me wel eens af waarom we zo verschillend zijn het lijkt me juist zo ontzettend fijn maar ja, dat is nu achteraf als iedereen, dun of dik zo leuk zou zijn als ik…

Bij Marja en Karin in Blixembosch West stroomt er liefde tussen de woorden en gedachten door we houden elkaars handen niet vast en sluiten onze ogen niet, maar we proberen het beter te begrijpen om het beter uit te kunnen leggen aan leerlingen en onszelf Wat liefde ook is, ik voel haar tussen ons, ik ben, wij zijn compleet, open,…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

Later praten we nog een keer over alles wat er scheelde Dan vinden we elkaar wel weer warmen ons aan wat we deelden Later zal lang verlangde troost een lach toveren uit de traan Al dansend brengen we een toast want oude tijden breken aan Later zal ik mogen weten waarom je zo vlug gevlogen was of jouw tijd goed werd gemeten Kon opmaken…

waar ben je nu je gesloten huis het geschuif aan de andere kant van het laken verraadt? ik sta buiten, waar ik mij verwar met een rozenstruik in de regen. het plafond prikt reeds met blauwe naalden de dageraad in mijn blote rug zoals mijn voeten zoeken naar je fundamenten. ik wil nog even schuilen, maar gefluister doorbreekt je…

13 jaar 13 jaar liefde, geluk, vertrouwen en vooral veiligheid Laat me met rust.. In een dag weg Nu komen de jaren van pijn, onzekerheid en angst Laat me nu met rust.. Hou op met schoppen Zie nu eens je fout in Laat me nu maar met rust.. Alleen maar bezig met geld Zie dan in dat het voor hun is en niet voor mij Laat mij met rust..…

Lief meisje, Als jij huilt, voel ik al de tranen Lachen met tranen over m’n wangen Als jij naar me lacht, je grapjes, je gekke gezichtjes Je bent een stukje van mij Vooral je aard Je bent een stukje van hem Je ogen hebben dezelfde koude gloed soms Lief meisje, Maar vooral zie ik haar in jou Al is ze er nu al 20 jaar niet meer In…

Stil en niks Gedachten gaan Wil het niet maar het komt eraan Gedachten die niet zijn te stoppen Over eenzaam verdriet en pijn Hou op en stop en laat me zijn Over hoe wat en vooral waarom Mijn stilte is weg gevuld met veel Toe laat me los en laat me heel Stil en niks Gedachten gaan Wees stil….stil…..stil.....stil….…