inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.134):

Wakker

waar ben je nu je gesloten huis
het geschuif aan de andere kant
van het laken verraadt? ik sta

buiten, waar ik mij verwar
met een rozenstruik in de
regen. het plafond prikt reeds

met blauwe naalden de
dageraad in mijn blote rug
zoals mijn voeten zoeken

naar je fundamenten. ik wil
nog even schuilen, maar
gefluister doorbreekt je

huid niet en vingers

vingers blijken te zacht
voor je gezicht

-----------------------
uit: 'Meander', 2006

Schrijver: Karin Jonkers
Inzender: jvdv, 9 mei 2020


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.9 met 20 stemmen aantal keer bekeken 17.696

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Nemo
Datum:
9 mei 2020
...sterk beeld ook!
Naam:
eliZe Augustinus
Datum:
9 mei 2020
Ontroerend mooi geschreven Karin, een gedicht dat blijft hangen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)