Alle inzendingen over Over de schreef

Al zolang ik leef Ga ik graag over de schreef, Dan ben ik pas goed op dreef. Want wil je volop leven, Zul je vaak moeten overschreven, Een mooie schreef Is waar ik voor leef.…

Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in een steen en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en die zal er eeuwig blijven.…

voor Stijn Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in marmer en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en daar zal hij eeuwig blijven.…

Met de deur viel zij in huis, gaf een vreselijke klap de sponningen hielden het nog maar net, als ze dat niet had gedaan, was ze met een misselijkmakende dreun ver over de schreef gegaan.…

ik schreef je naam in de lucht, de wind blies hem weg. ik schreef je naam in het zand, de zee spoelde hem weg. ik schreef je naam in mijn hart, daar blijft hij voor eeuwig staan!…

Ik schreef letters, schreef-, Maskeerde maskerade, -loosde woorden en dreef Mij naar zelfblokkade.…

Toen jij mijn naam schreef in het zand schreef ik jouw naam -- er blij overheen.…

Je schreef me dat je van me hield maar dat ik los moest laten Je schreef me dat je me ging missen, dat we niet meer konden praten Je schreef me dat jij door moest gaan, immers hoorde jij bij háár Je schreef me "ook jij moet doorgaan schat, ondanks onze liefde voor elkaar" Je schrijft nooit meer, dat snap ik wel ...…

Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Kan er niet aan wennen, je kaart staat klaar, ik schreef hem in een impuls, je bent er niet meer maar toch, schreef ik je kaart echter heeft opsturen geen zin, de hemel heeft geen brievenbus.…

Ik schreef eens op papier van lucht en alles wat ik schreef was lucht, en alles wat ik dacht, en toen ik naar buiten keek zag ik een kraai van lucht boven een bloeiende appelboom in het zonlicht naast een schutting, en ik hoorde iets scheuren in de verte, er werd moedwillig iets verscheurd ver weg, nu is het mijn beurt, hoorde ik zeggen, een…

Ik kocht een schrift en in het schrift schreef ik een boek. Boom, schreef ik, boom, boom, boom - op ieder blad een boom. Het stond zó vol met bomen, dat ik dacht: dit is een boek over een bos. Ik leerde roos: de r en weer die oo en dan de s van Sjoerd. En ik kocht nóg een schrift en ik schreef wéér een boek.…

Zo graag schreef ik een kerstgedicht met woorden helder als het licht dat overal wil schijnen, maar ach, ik kan het niet. Zo graag schreef ik een kerstgedicht dat aan elk mens een nieuw gezicht, een zuiver hart zou schenken en ook de vrede wenken, maar ach, dit kan ik niet.…

Ik schreef schat De regen van Mijn jas Ik vocht schat Tegen de leeuw Op je tas Ik riep liefste Tegen de koffie Als je mokte Je ochtendhumeur Je oude liefdes Je nieuwe wagen Ik schreef het Van me af…

ze liefhad menig keer Kan maar slecht meer tegen drukte Zei ze en ik schreef het neer…

mijn eerste zinnen schreef ik ooit in spijkerschrift op natte klei die hard werd in het ochtendlicht ik telde bussels graan de schapen en de balen wol de tichels voor de huizen ik schreef toen kerf na kerf de trage dagen van de zon het wassen van het water ik schreef ook avondrood je lieve lusten toe de hitte van mijn oven…

in het laatste uur voordat ze stierf schreef ze alles van zich af maar ook toen kon ze niet uiten waarom ze niet om leven gaf in het eerste uur na haar verscheiden las hij alles wat zij schreef en postuum nam hij haar kwalijk dat zij het antwoord schuldig bleef…

De vloed neemt letters mee het zijn de letters van jouw naam ik schreef ze in het zand ik schrijf ze daar haast elke dag de vloed neemt nu jouw letters mee die ik schreef met onvaste hand.…

Hij schreef nog op de envelop: - er moesten vele zegels op - 'Ik blijf je eeuwig trouw.' Ze vond dat echter wel wat lang. Voor hoge tijdnood was ze bang. ze had 't druk, Sofie. In no time schreef ze hem terug. D'r antwoord kwam bijzonder vlug. Hij las een compromis. 'Ik wens 't korter,' schreef de schat, 'een one nights stand.'…

Hij schreef daar vaak iets over. Al schrijvend werd hij schrover. Hij had veel op zijn lever. Al schrijvend werd hij schrever. Hij schreef met steeds meer ijver. Al schrijvend werd hij schrijver. Met dank aan Raymond Queneau, die schreef: C’est en écrivant qu’on devient écrivon, oftewel : Al schrijvend word je schroever.…

Ik schreef dit jaar helaas één woord verkeerd, Maar dat was ook een heel erg moeilijk woord Of had u er al wel eens van gehoord Dat de gemeenschapszin hier “erodeert”? Maar voor de rest schreef ik weer foutloos mee Met Bea’s Nationale Kerstdictee.…

Een kaart uit Londen schreef ze mij. Ze schreef hem een jaar geleden. Daarin zwoor ze, frank en vrij, dat ze mij niet zou vergeten. Inmiddels vergat ik haar te vaak, de wonden bleven met de tijd. Ik zaaide tanden van een draak en oogstte mijn eigen eenzaamheid.…

Zomaar Schreef in haar een briefje Jij bent het Neem me met je mee Ik val voor jou Jij schat, mijn liefje Met heel mijn hart Jij hartediefje Ik deel hem liefdevol in twee Nee maar Schreef jij ongevoelloos Zie maar Wat je er mee doet Ik wil dit niet Het is te beklemmend Ik weet niet wat ik er mee moet Laat maar Schreef ik terug…

Ik, schreef de dichter in zijn gedicht zonder te beseffen dat er lezers zijn die er klakkeloos van uitgaan dat hij zijn eigen hoofdpersoon is Ieder heeft een rol te spelen - een schrijver evenals een lezer Ik beval, schreef hij dus over haar maar een lezeres uit Gent sprak hem bestraffend toe: dat kan niet, je bent een vent…

ik schreef een brief aan mijn verleden met vragen als wie had ik eigenlijk lief waar liep het mogelijk mis of is de loop het pad afgegaan zoals het lopen moest ik schreef een brief aan mijn verleden vroeg hem: was het zo goed en ze zei: is dat nu wat er echt toe doet je leeft nu immers in het heden…

Ik vertoef in een tijd dat ik terugblik naar de tijd dat ik schreef wat ik nu beleef !…

is begonnen jij schreef, hoera! ik schreef terug en wacht nu op je postduif en wanneer zie ik je glimlach weer? dit kennen we was jij ook zo ongeduldig toen je wachtte op mijn duif? of is het anders voor een man? om de beurt een stap ik wacht af en intussen maak ik poëzie…

Ik droomde dat ik schreef met inkt in kleuren die tot dan toe niemand eerder had gezien op een papier zo delicaat geschept dat het al bij de eerste aanblik van een mens kon scheuren zodoende schreef ik in een nieuwe taal zó treffend en verfijnd dat bij de juiste uitspraak woord en stilte niet te onderscheiden zijn.…

Ik schrijf, zoals nooit iemand schreef. Ik haal adem, als geen ander. Ik geef omdat ik leef. En Al, wat ik leef, geef ik omdat ik schreef. De cirkel zal rond zijn bij het blijven van mijn wezen in dit gegeven. Zo is het, zo zal het zijn en blijven bestaan, voortbestaan.…

uit Remco's arsenaal de dichter schreef over alles wat vergankelijk was dus niet in de laatste plaats over zichzelf de ontroering in de poëzie was hem ook niet vreemd hij zei "poëzie is achteruit luisteren en vooruit zien" en hij keek vooruit luisterde terug en schreef op over vroeger over nu over hoe het is geworden over alles…