Alle inzendingen over Regels en wetten

Duizend regels Duizend wetten Bazen en plichten Nooit ben je vrij Ook niet in je hoofd Daar hebben anderen van alles in gestopt Alleen de dood maakt vrij…

spreek mij lees mij blader in mijn innerlijk bloot droom mijn dromen met open ogen ervaar mij als de vluchtige de immer reizende die zijn nalatenschap aan papier heeft toevertrouwd lees mijn geschriften tussen de regels en weet de essentie in al dat wit dat zich lezen laat door het begrip…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

Er is een tekort aan zetels op de publieke tribune omdat er een tekort is aan zetels in het parlement voor hartstocht, tijd en geluk zonder onderhandelbare details om samen te vatten in regels en wetten voor een wereld van ongelijke kansen een strijd om rechten en plichten, om zetels voor miskende belangen miskende mensen van nu…

Bij mij komt niets meer binnen want buiten ruikt het naar bloed het land heeft mij verraden haar witte tanden zag ik wel nu haar rollende tollende ogen kinderen worden grof afgevoerd niet met wapens of in wagons veel meer met regels en wetten geen dichter kan het mooier geen schilder verfijnder alle mazen van de wet potvast mijn land waar…

noch regel noch wet World Wide Web gegroeid naar een Ondoorgrondelijk Spinnenweb…

Zo stil in het hoofd, zo stil, zodat ik altijd wat hoor, tussen alle regels en wetten door zijn vermomde geluiden kwetsend voor het luisterend oor, ze vullen ongenode de witte vlekken in mijn geestesoog, het is de rust die ik omarm, ook niet van een dialoog, geen pretentieloze discussies, waarin altijd iemand over z’n waarheden…

Een lied zingt zingt door mijn hoofd 'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan' is ons beloofd Regels en wetten zijn door de natuur aan de laars gelapt Is het nog een handvol dagen? weken misschien? een kleine...maand? Voor Lente... wordt nu pas -achter de rug van winter om- een weg gebaand.…

Zelf organiseren en alles regelen, ik weet nu toch hoe het moet Teleurstelling, ik bots hard op mijn snoet. Alleen kan ik helemaal niets aan Zonder hulp is er geen bestaan. Dan waardeer ik ten volle mijn goede vrienden Ben dolblij hen terug te vinden.…

Als een waterval waar geen eind aan komt, stromen regels neer, regels en wetten. Het volk houdt de adem in en verdomd, het weet dat de leiders op hen letten. Er is geen keus, er wordt voor hen beslist, dure mannen in even dure pakken zeggen dat het goed zo is, ondanks de dikke mist, en nemen niet de moeite het uit te leggen.…

en wetten, "wees braaf" en doe alles in het nette Het kind in mij: eenzaam en verward keek ik de wereld in Alleen als kind ben je onschuldig en heeft het leven diepe zin Het kind in mij keek niet om en ging op weg naar een nieuw begin.…

en wetten, "wees braaf" en doe alles in het nette Het kind in mij: eenzaam en verward keek ik de wereld in Alleen als kind ben je onschuldig en heeft het leven diepe zin Het kind in mij keek niet om en ging op weg naar een nieuw begin.…

der wet gevangen geringd dan weer uitgezet broeds vrij nemend op kweekgezicht…

Ons afsluiten voor regels en wetten om realiteit buitenspel te zetten. Dat weet ik, en dat weet jij we zijn er samen morgen bij Ik kom binnen in de kroeg ik zie je, en ik weet genoeg.…

alles weet en heeft ooit geweten tijd werd een feit om te blijven bewegen…

Zoveel regels en zoveel wetten, maar ik krijg het idee, dat men zelf bepaald wat er wel kan en wat niet, of ben ik het nou die het verkeerd ziet?…

Ik verveel me te pletter, schrijf ge- woon wat in me opkomt en voor ik het weet kom ik bij de laatste drie regels aan. Een beetje passen en me- ten en voor je het weet ben je klaar, en kun je aan iets anders beginnen.…

Sir Isaac Newton was een zeer geleerde Heer die zocht en vond Universele wetten hij had een grote hekel aan opinies en wilde weten of God zelf Principes heeft Die in zijn Huis, het Universum, geldig zijn waar niets en niemand zich aan kan onttrekken want, dacht hij, Isaac, anders blijf ik zweven en heb ik nooit een fundament onder mijn kont…

het zijn haar woorden waarmee ze zijn zin weet te regelen…

Van procedures staat ons landje bol, Het zijn de strikte regels die ons sturen. Maar als er om genade wordt gesmeekt Is het de nood die wet en regels breekt.…

Voorgeschreven regels Vrijheid binnen vormvaste Gewaarwordingen Mijn haren, recht Overeind mijn ei Kan nooit kwijt Scheldend, kerend Onmogelijk tij En dan toch, bewust, strijd !…

een goede morgen op het kruispunt stoplichten rood met denklussen…

Telkens als ik een regel schrijf laat ze tijd verdwijnen op het onzichtbare papier aan de andere kant Gaat ze rechtlijnig door vlechtend haar weg in oorsprong van volmaakte eenvoud Ze trekt haar kleren uit en strooit zachtjes zingend haar poëzie uit in een bevredigende verbazing…

Regel een heeft er alle schijn van. Regel twee maakt er geen geheim van. Regel drie maakt er een gordijn van zodat regel vier het dicht kan doen. Maar regel vijf wil nog naar buiten kijken. Hij zal regel zes licht over haar haren strijken: sextetteke! knettert het dan.…

Ik huppel alle lettergrepen af Ik moet hier absoluut geen fouten maken Ik mag niet van het juiste pad af raken Ik scheid het koren grondig van het kaf En mocht ik ergens toch de mist ingaan Dan heb ik dat dus opzettelijk gedaan…

mocht men mij zoeken willen weten waar waarom en wie ik ben lees mijn letters woorden regels en de ruimtes daartussenin gevangen in verzen en ken daarin heb ik mij verscholen nee niet in diepe donkere holen maar achter letters woorden regels en de ruimtes daartussenin mocht men mij iets willen laten weten of horen vertellen nee…

ik heb weer zoveel woorden ik heb weer zoveel zin maar tegen alle regels en beter weten in…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

Door roeien en de ramen als het moet en zelfs al vloeit er hier en daar wat bloed, zijn regel is de wet, van kruin tot tenen. Toch voert hij een onduidelijk beleid, zijn eigen regels . . . daaraan heeft hij schijt.…

regels staan in kamers tussen muren met constructiefouten pennen kruipen door cement de muze slaapdronken in het stof van nadenken geluiden in scherp gekras nee er komt geen wending regels staan hier nog niet vast……