Alle inzendingen over Regen en tranen

woorden blijken al even overbodig daar vileine beloften nog altijd hangen te drogen aan de waslijn nu regen onverdunde tranen plengt loopt de inkt uit…

De regen Stroomt Als tranen Langs Mijn ramen De wind Raast Om mijn huis Onrust buiten Over de Aanstaande Strengere Coronaregels Gek genoeg Geeft het idee Van strengere Maatregelen Mij rust Ruimte voor Mezelf Er gewoon Te mogen zijn Buiten druppelt De regen Als tranen Langs de ramen…

Zij is jou Zij is mij Zij is ons Zij is vrij Wie zal haar beschermen Haar beste beschermers Dat zijn wij (Wie zal haar beschermen Haar beste beschermers Dat zijn wij) Want zij lijdt Zij heeft pijn En zij strijdt Om te zijn Haar regen en tranen Zijn de oceanen Dat zijn wij Want wij doden en vermoorden haar Denken zij is toch…

Wie ben je toch Jij kroonjuweel, bloeiende rozentuin, koningin van mijn dromen, getogen in het land van Breughel, van milde regen, zoete tranen die vallen over mijn droefheid Maar ach, misschien is liefde niet meer dan dat : een vrouw die in een willekeurig treinstation uit een wagon stapt, enkele seconden lang schittert en dan opgaat…

je kooplust verweten Dat had je liefde voor mij vermoordt Ach, er was zo veel wat jij in mij miste En starend naar jouw weerspiegeling Was ik dankbaar dat de regen, mijn tranen wiste…

Wie ben je toch Jij kroonjuweel, bloeiende rozentuin, koningin van mijn dromen, getogen in het land van Breughel, van milde regen, zoete tranen die vallen over mijn droefheid Maar ach, misschien is liefde niet meer dan dat : een vrouw die plots verschijnt als een vergeten zonnestraal tussen eeuwig grauwe wolken enkele seconden lang…

Wie ben je toch Jij kroonjuweel, bloeiende rozentuin, koningin van mijn dromen, getogen in het land van Breughel, van milde regen, zoete tranen die vallen over mijn droefheid Maar ach, misschien is liefde niet meer dan dat : een vrouw die plots verschijnt als een vergeten zonnestraal tussen eeuwig grauwe wolken enkele…

Voel regen als tranen vallen in het haar, de wereld huilt er is een cirkel gebroken. Want ik ben hier en jij nu daar, ’n mes diep in mijn hart gestoken. Vertwijfeld kijk ik nog eens naar boven, ook al kan ik er moeilijk in geloven. Verborgen in mijn hand zodat niemand ze ziet, hou ik voor alle zekerheid toch ’n vergeet mij niet!…

Dan voel ik als een zachte regen, zijn tranen op mijn hoofd. Want ook God kan verdrietig zijn en wie moet Hem dan troosten? Ik wil wel, maar ik ben maar klein en hij de allergrootste. Maar ja, dan zeg ik. “Stil maar God. het komt gerust wel goed.” En dan zie ik wat een wonder een vriendelijk woordje doet.…

De zon schittert in al z’n facetten fel schijnend alsof ik jou overals zie De wind wuift het zand om me heen als je stem in liefdesmelodie Droogte acteert het gevoel van hunkering naar regen de tranen der zeldzaamheid De melancholie van droogte overheerst het spel regen is het antwoord de perfectie van deze drieëenheid Handen gespreid ontvankelijk…

ademloos luister ik als de wind stopt en in die stilte de wolken mij vertellen wat ze onderweg hebben gezien als speling van het lot staat de wereld maar even stil voor ik mijn blik weer omhoog richt en mij spiegel in een blauwe hemel spoelt de regen mijn tranen het dal in waar rivieren stromen naar oceanen van verdriet vermengd…

in tranen achter maskers van eenzaamheid toen vlogen mijn vleugels terug in de tijd,want ver weg kon ik sterren horen zingen slechts een droomvlucht verwijderd van de werkelijkheid…

In de stromende regen Zie ik jou in tranen Regen en tranen op je gezicht Over je wangen vormen ze banen Adem stokt bij elk woord Maar bij elke snik van jou Heb ik het verhaal al gehoord Je lippen trillen van de kou Nog even en je was gezonken Een kleine minuut later En je was in je verdriet verdronken In donker zout water Verdrietig…

van tranen Een vloer om hem boven de grond te houden Een deur om te verlaten als het niet die veiligheid bied Zo veel te verduren gehad Hopend op betere tijden Liefde, Geluk, Zekerheid Wachtend tot het gelijmd zal worden Een dag dat hij terug zal keren naar mijn lichaam Zo veel te verduren gehad…

de liefde kwam met de noord de oost de west en de zuidelijke wind over Moeder Aarde de zonnestralen schonken warme glimlachjes van geluk met de regen kwamen tranen want wie huilt nu wel eens niet moet de schepper van dit aardse dal gedacht hebben we wandelen over kronkelige paden soms zijn ze bedekt met keien of zitten er kuilen verscholen…

Wakker door regen haar tranen dansen op raam geëmotioneerd. Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.…

De tranen die zich een weg baanden langs m'n kin en verder neer droogden onderweg zodat ik telkens weer dankbaar omhoog keek. Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel.…

Lopend in de regen extra druppels kom ik tegen, geen zure van de regen maar zoute van mezelf. Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Regen veel regen de regenboog Gods hand onder de ark belofte van God nooit meer te veel regen tranen veel tranen een lichtpuntje? Gods hand op mijn leven belofte van God nooit meer te veel tranen…

De ganse dag heeft het gegoten ofwel geregend, net wat je wilt. De hele dag was afwachten of je nat zou worden, of gegrild. Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid…

de hemelsluizen volledig open alles wordt kletsnat zelfs mijn slimme kater schrikt ,verdrinkt bijna , door al dat spoelend water wandelende mensen , schuilen vlug in een portaal of zetten het op een lopen, wippen vlug de winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten…

Bliksem en donder geven donderwolk van stress Bliksem wordt verwarring Donder wordt geroep En na dat alles stromen tranen als regen over mijn wang…

De hemel huilde.. hij had verdriet en tja, hij huilde tranen met tuiten Harde wind huilde ‘t treurigst lied ik weende tussen druppels, buiten De hemel schreide..van pure pijn hij was van god en mens verlaten Grauwe luchten voor zonneschijn op dat bankje, waar wij ooit zaten De hemel weende, al heel die dag ik kon dat in mijn innerlijk horen…

Vanuit m'n ooghoek voelde 'k hem gaan traag, en heel langzaam... Richting mijn wang, 'k kon 'm niet stoppen leek slow- motion. Langs m'n neus, richting m'n lip mijn tong likte de zoute druppel echter was 't met die ene nog niet gedaan 'n waterval kwam eraan. Wat begon bij m'n ooghoek stopte niet op tijd voor m'n zakdoek en zo slikte en…

Ik schrijf regen regen regen regen totdat de zee stroomt tot aan onze hoofden toren tot aan onze maan. Ik schrijf de aarde als een traan op de wangen van God.…

Een druppel als een traan die zwaartekracht niet trotseert langzaam glijdt in de kille nacht zich bezeerd aan een strijd uiteindelijk leert verder gaan zichzelf bevrijdt…

Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe! We helpen haar, brengen haar naar bed vragen of ze wil dat we blijven maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want je bent hier toch zo, als ik je bel?…

regen op ramen explosie van veel water rollende tranen…