Alle inzendingen over Rolstoel

In de doodstille diepte zet een lege rolstoel zich onstuitbaar in beweging. ----------------------- uit: 'Aambeeld', 1998.…

Ik zie niet graag iemand die ik graag zie in een rolstoel…

Ik zie niet graag iemand die ik graag zie, in een rolstoel…

Een man in een rolstoel uit Spengen besloot zijn bezoek te verlengen en zag hoe de paus, beloond met applaus, veel volk op de been wist te brengen.…

Als ik door de gangen loop van het bejaardenhuis, met een rolstoel hier, een rolstoel daar, dan- vind ik het net een sterf-huis De verrimpelde gezichten, staren, met holle ogen naar mij En ik, ik kan hun pijnen niet verlichten, hun eenzaamheid, straalt van hun gezichten; Ik zie geen enkel lachend gezicht dat vrolijk kijkt naar mij...…

Weg wil je hartstochtelijk verlangen naar niet meer hier ontslagen van de plicht als halfblinde, loden pop het leven uit te moeten zitten vol te moeten houden tot de toegemeten tijd verstreken is voor jou is alles op toch weet je dat je nog moet blijven al weet je niet waarom. vergeven? voor al wat jou is aangedaan? vergeving…

Zoals zo vaak keert het noodlot het tij zij zwalkt door de nacht als mannenverslindster terwijl hij in zijn rolstoel angstig wacht. 's Namiddags komt ze in uitgaanskledij rolt hem in zijn rolstoel voor het venster fluistert glimlachend 'wacht op mij vannacht'.…

De inzet tot een nieuwe aftocht kort als een gangpad lijkt lang als een levenslijn stroomt kinderkopjes onder de rolstoel onderweg achtergelaten draaipasjes rond de verkoolde as op spuugworp afstand.…

gewapend met hark gaat hij de strijd aan met een dennenappel langzaam ademt tijd aan hen voorbij of toch achter de vrouw in de rolstoel pronkt het graf van een meisje zij werd slechts twee jaar…

De liefde waarnaar jij verlangt is niet onmogelijk, ik kan 'm je geven, je krijgt 'm maar ik ken je nog niet, dus duurt het nog even. Maar als ik dichter bij je sta en meer van je weet, zal ik van je gaan houden, dat is mijn eed. Ik zag je bewegen dame! wees niet verlegen, jouw situatie is geen beperking maar juist een zegen. Want dat scheelt…

Ik wurm me er maar weer eens in. Dankzij een handreiking van thuis. Hopend dat ik sneller genees. Want lopen wordt mijn uitvinding... Ben al op zoek naar een fysio. Stiekem denk ik aan een prothees. Als mijn netwerk nog maar beweegt: 'Slimme Leen neemt weer de benen.'…

Tegenlicht met regen een regelmatige hartslag en langzaam ontwakende waterlelies hebben vanuit een rolstoel veel meer om het lijf gekregen dan eerder rasse schreden, want ‘t geluk groeit verder bewust op momenten van genieten in het leven.…

Als mensen naar me kijken, is het mijn rolstoel die ze zien! Waarom moet toch steeds weer blijken. dat men niet gewoon mens wil zien?…

Hij zat in zijn rolstoel zijn blik was koel. Ik kwam voorbij en riep zijn naam, hij reageerde niet en keek doelloos door het raam. Naar iets, of naar niets. Ik nam zijn hand, dat schept een band. Zijn ogen keken me aan, het begin van een glimlach, kwam er langzaam aan.…

U moet de roof van toen eerst retourneren Zo niet: dan een protesttocht naar Den Haag Wij worden zonder tractor triomfator Met scootmobiel of rolstoel, stok, rollator!…

Wat ik de hele tijd heb gedacht, dat het ging lukken, je hebt op me gewacht, kleineer jezelf niet, je hebt evenveel macht, je bent net zo mooi als ieder ander, dame wat een pracht, ik wil je omarmen, teder lief, zacht, je bent zoveel, het meisje met magische kracht, we gaan het zeker maken, lang genoeg gewacht, ik lig lekker naast je, in je bedje…

een doelgerichte blik felle kleuren in het ogen wit het blonde zongestreelde haar golfde highlights in de wind vloeiend gingen armen in natuurlijke cadans top en tas in kleurbalans een vlotte meid in het snelle gaan zag de rolstoel niet eens staan…

kom daar vandaag nog maar eens om lees ik juist over een beroving met geweld op een oude man van 85 jaar die op het kerkhof het graf van zijn vrouw bezoekt of het stelen van een rolstoel aangepast busje van afhankelijke mensen dan begrijpt u wel wat ik bedoel…

Hoogbejaarden, kleine kinderen in een rolstoel of op een fiets kleuterscholen ziekenhuizen zullen wij van aarde vegen wie verhindert ons nou iets? land en leven, lucht en water alles jatten wij al jaren mee voor Gazanen is er geen later met de hulp van fascisten en de zegen van jhwh.…

Ik zit in mijn rolstoel en blik verwonderd zo zonder een doel de ruimte voor mij in. Ze strelen nu mijn haar vragen of ik goed zit ik zit gewoon daar. In mij is er een kracht die met mij mee leeft elke dag de pijn verzacht dat is het geloof in God eens zal ik zeker sterven niemand die het overleefd daarom berust ik in mijn lot.…

Niet meteen met hij of zij die mijn rolstoel voortduwt maar kijk naar mij, naar de mens die ik ben, naar het kunstwerk dat ik zelf ben. Zie je niet hoe mooi ik geworden ben? Kijk naar mijn lichaam, maar zie ook mijn ziel! Kijk niet alleen naar de wielen van mijn rolstoel, niet alleen naar de kleuren van mijn plaid.…

niets dan lege regens die gefaseerd ons ontdoen van beloftes, beloftes zonder schuld maar wel met de waarheid van een bijna voorbije januari het lijkt op gekonkel of op het etiket van het pikhouweel – niemand kan vluchten zonder voeten – ja maar, zou hij dan niet kunnen vluchten in een rolstoel?…

je zit voor me in de stoel ik help je met je steunkousen daarna in de rolstoel nee, ik kom niet aan je haar! nog steeds een Grande Dame je vlagen van herkennen zijn reeds lang vervlogen een streling over mijn wang, heb ik mijn steunkousen aan?…

ik ben een gekooide kamerplant gekluisterd in een kamertje aan een rolstoel maar in mijn beperking is plaats voor alle sterrenstelsels een tuin vol bloemen een berg liefde en tederheid en zelfs voor een kussentje onder mijn kont mijn gedachten zwerven onbelemmerd en vrij de nacht verduistert ze niet ik ben een jonge god…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

maar de man roept boos “Nee, mijn rolstoel is verdorie gejat !” ……

tijdelijk verander ik hoef niet verliefd te zijn om over liefde te kunnen schrijven noch hoef ik dood te zijn om als dichter bij de dood te blijven nee, ik ben niet invalide zoals ik laatst heb verwoord ik verplaats me in ander's gevoel dat bij dichter leven hoort je moet kunnen schrijven wat je voelt wat zomaar bij je binnendringt een rolstoel…

soms heb ik geen zin meer zomaar geen zin nog langer aan die wielen draaien ? ik wilde dat ik kon lopen in plaats van op een zitvlak tussen twee wielen voortgekropen ik zou willen kunnen praten staande op eigen kracht op gelijke ooghoogte en serieus worden geacht niemand had hem gezien het was donker, hij reed snel ik weet niet dat ik…

bijvoorbeeld ik in rolstoel…

Heeft zittend werk gekregen, d.w.z. heeft een rolstoel nodig na een ongeluk met veel drank op. Zijn baan bij de bank is hij kwijt. Is nu beheerder in een fietsenstalling en heeft natuurlijk een goed invaliditeitspensioen!…