Alle inzendingen over Sleets

Je tekent de kantlijnen vol Met woorden die ik niet ken Ik wou dat ik je begreep En dat je nooit zou weg gaan Ik begin sleets te worden Het als alsof de nacht valt En de sterren doven En alles langzaam wegglijd Je haar ruikt naar suikerbrood En de veren worden paars Je sloeg een vlinderslag en verdween Dit noemden ze liefde Je handen…

geen activiteiten maar naar een lager energetisch platform en kan de chaos van de dag een paar plaatsen opschuiven in de opslagorde van de dag in de zachte mist van herinnering wordt ik wist morgen weer weten er is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding of verbinding gemaakt met al wat van belang is pas als de sleet…

de dag waarop ik vergeet is de dag dat ik niet meer weet of ik er wel of niet toedeed…

boerenleven en elk verhaal heeft mij geraakt Zelfs toen hij aan het dementeren was kwam vroeger voor hem steeds dichterbij net of zijn leven achterwaarts liep en hij vertelde het allemaal aan mij Ja zelfs mijn kinderen kennen zijn verhalen en luisterden net als ik het deed totdat de dementie de overhand kreeg en hij in stilte het verleden sleet…

Ik bewaarde het laatste en het mooiste, voor mijn beminden, de gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver is mij om het even en de geluiden uit de vlier, de momenten van twijfel, opgelost door spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid in de lange sleet…

voor al mijn beminden, gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver mij om het even, overstemt het geluid de bloeiwijze van de linde, moment van twijfel, z’n geur gelost in spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid, een te lange mantel aangevreten in sleet…

wanneer de wind grillig snelt naar herfst dan voelt het leven sleet versukkelt het na korte tijd in aardse vergankelijkheid…

Ach het woord 'slet' bekt zo lekker en hield iets stouts en mysterieus in ‘Wat?’ vroeg Jacoba verbaasd ik fietste snel door en keek recht voor me uit en mijn zusje mijn zusje herhaalde het nog eens: ‘Dag slet,’ Jacoba verstond het gelukkig niet een kind soms zo genadeloos wreed zonder dat het het zelf echt beseft en weet…

Welke pislip Vuile graftak Rotte goorling Vieze slet Durft GVD te beweren Met zijn rotkop zelfs te zweren Dat ik iets heb Met La Tourette…

vertel mij straks wat ik ben vergeten en zeg me ook dat wat ik ooit nog wist dat wat er was er soms bij vlagen eventjes nog is doch het besef van wat ik wil en kan daarin helaas zit tot mijn grote spijt de sleet…

hem steeds dichterbij net of zijn leven achterwaards liep en hij vertelde het allemaal aan mij Ja zelfs mijn kinderen kennen zijn verhalen en luisterden, net zoals ik het deed totdat de dementie de overhand kreeg en hij in stilte het verleden sleet.…

'Je bent een slet, een hoerentrien,' zo zag-ie tot een weerwoord kans, 'want met het oog des timmermans kan ik dat aan je wipneus zien.'…

Je belandde in mijn armen, En ging regelrecht naar mijn hart. Ik wou wel van je houden, Maar jij bent een meisje van de nacht. Je zei: wil je me nemen? Mee naar huis, vroeg ik haar. Met een stilte stemde je in, Want spreken viel jou zwaar. Zwalkend naar je voordeur, Viel mijn oog op jouw bewegen. Want zwalken met zo een gratie, Kom je…

bij het ouder worden heb ik 't sterke vermoeden dat mijn lichaam langzaamaan wat ongehoorzaam is geworden zo sta ik vaak voor hindernissen bewegen sporten minder eten want voor je 't weet ben je versleten daar stond ik vroeger nooit bij stil omdat m'n soepele lijf destijds gehoorzaam was aan de bevelen kom daar vandaag nog maar eens…

de minnaar zijn ogen de liefde is zoek, de aarde lijkt plat nergens vindt hij platonische zinnen hij moet nu in stilte het duister beminnen geen zomerse flair, of stedelijk vermaak mensen zien hem niet, steken liever de draak die enkeling ver achter de horizon die hem nog wel in dromen horen kon is er vandoor gegaan met een platvloerse slet…

We doen het slechter dan de oosterburen, De jongens maken meiden uit voor slet, En Mauro wordt waarschijnlijk uitgezet, Het Catshuisoverleg blijft ook maar duren. Toch lees ik net, tot mijn ontsteltenis, Dat iedereen hier zo gelukkig is.…

Ebola is het meest recent excuus, Om nog maar eens dat kunstje te herhalen, Iets zieligs op tv? Dus hup, betalen, Voor tenten, medicijnen en infuus. Het doel is goed, natuurlijk is het sneu, Maar ‘Do They Know’... ben ik al járen beu.…

breek maar jongen alles wat ik heb je hebt me aangeraakt goedkoop besmet versierd met bier een stomme sigaret je kotste hier ik voelde me een slet ik heb geen nee gezegd maar jij kunt gaan het vuilnis heb ik weggezet met jou er achteraan…

breek maar jongen alles wat ik heb je hebt me aangeraakt goedkoop besmet versierd met bier een stomme sigaret je kotste hier ik voelde me een slet ik heb geen nee gezegd maar jij kunt gaan de vuilniszakken heb ik weggezet en jij staat achteraan…

Ons land zucht onder personeelstekort: geen conducteurs, serveersters, ICT’ers, men valt terug op sleetse AOW’ers en vele klussen worden opgeschort. Ook ik ervaar de schaarste aan den lijve: ik moet mijn snelsonnetten zelf weer schrijven.…

Sleets, met meer mot van rot dan fleur van vlinder in steeds maar minder ver verschiet weet ik bij leven en bij machte van die zachte dodendeur, bitterzoete pil van allerlaatste vrije wil voor dan en voor daar ginder maar nu nog even niet.…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

'morgen moet ik op transport' zei de uitgeprocedeerde ama-jongen die al het vuur verloren had terug naar af met zicht op arriverende vliegtuigen sleet hij zijn laatste dagen in het land dat hem niet wilde tot het vuur hem nog een keer vond…

zij jaagt op wrakhout en ik ben de klos knoestig en knap oud verweerde kop wat draadjes los de sleet zit stevig in de botten zij jut en struint al van huis uit ik spoelde aan op onbekende kust ben nu haar buit…

Hij was mentaal wat in elkaar gezakt Want Douwe Bob had na de eerste horde Geen elfde, maar winnaar willen worden 'Gelukkig' praat hij weer, heeft zich herpakt 'Slow Down', dat was de boodschap die hij sleet Het was aan Max Verstappen niet besteed.…

Van sleet op al mijn rijmsels nog geen spoor, Voorlopig ga ik dus nog even door.…

Methode-Geert werkt heel eenvoudig zo: Hij pakt wat volkse, sleetse sentimenten van klagers van professie over centen en zoekt daarbij een onderzoeksbureau dat biedt waarover Henk en Ingrid lulden: De moslimvrije Nederlandse gulden…

verdroomd geluk ook daar zit de sleet zoals altijd alles voorbijgaat... een mix aan mooie dromen in de zeef van het geheugen koester ik nog al ware het mijn laatste spaarcenten wat blijft is de wetenschap van vergankelijkheid bijgeschreven in het gefingeerde dagboek van grote onzekerheid…

door bloemkool ben ik niet langer boeddhist besef ik in de klauwen van de nacht onder een boom met ambitie sprokkel ik eikelhoedjes één per française leg ik je hemel bloot en fluister brokstukken door de dampkring de nacht likt sleets zijn koele staart…

Storing - dat is Wat depressie heet Toestand van Louter leegte Die alle reserves sleet Stoornis of storing Dat maakt niet uit Depressie gaat zijn Eigen gang direct Doordraaiend naar Het diepste van diepten Rechte lijn richting droeve dood…