Alle inzendingen over Sterren nacht

Sterren sterren nacht, danst hij onder zachte maan vreest de tijd om weg te gaan in ego, de ego van de wind. Was hij nog een kind dan was hij vast nog zonder angst nu duikt hij weg, vol van angst in de koude sterren nacht.…

Ergens echter in mijn verste dromen, Weet ik dat een rustplaats op mij wacht, Waar de ziel tenslotte thuis kan komen, Waar ze wachten: sluimer, sterren, nacht.…

In deze heilige stille sterren nachten waar eens geknield de drie koningen wachten gewaarschuwd voor de geboorte ener koningszoon in lappen gewikkeld gedoemd tot de doornen kroon Ook toen dwarrelden sneeuwvlokjes zij verenigden zich te samen tot een deken in smetteloos wit toonde hen het totaal van een serene onschuld en waarschuwde reeds…

nachten Nu aangekocht om voor altijd te ankeren Moet dit dan haar roemloos einde zijn Met een roerloos steven en een hart dat zal nooit meer bonken En zo heeft haar scheepshoorn voor het laatst geklonken In een ongehoorde noodkreet hard en schril Vragend om die verdiende eeuwige ankerplaats Zo Neptunus het wil…

hou me nog staande in een kleurenstorm met penselenpracht geschapen een dans –droomrijk mag ik me gelukkig prijzen- maakt zweverig genot ik schets de nacht die sterren meer verdicht maar ruimte laat me open tot morgen in een ander licht ontwaakt…

En het zou toch zonde wezen als al die sterren zonder leven zijn. Wellicht bevindt zich in dat grote duister een wonderwereld net als hier. Kijk zelf, Ga morgen maar naar buiten.…

Laten we dansen in het licht van de sterren de hele nacht door.…

als ik de nacht dicht in het geel met wolkensluiers die een droommantel ontrafelen ster gemijmer fluistert hoe oktober dagen de herfst kleurt in warmte tinten gebotteld in het sap van appelwoorden zul je dan in mijn poëzie verdwalen in windregels lezen hoe een vrouw onder die ene boom een bed van liefdesbladeren voor je verwarmt…

Zoveel sterren in de nacht. Die houden over ons de wacht. Sterren zo helder en licht. Kijk omhoog en geniet van dit prachtige zicht. Fonkelend als een edelsteen. Kun je niet om dit schouwspel heen. Die lichtjes geven ons kracht. Elke nacht zijn ze er weer in al hun pracht. We doen stilletjes een wens. Voor ons zelf en onze medemens.…

naast haar stoel en daar nog één, daar in dat stille hoekje ze kijkt naar buiten naar de sterren de flonkerende buitenlichtjes van de nacht soms droomt ze dat elke ster een engel is, die haar beschermt beschermt tegen de pijn ze wil naar de sterren als haar tijd is gekomen de sterren zullen wel weten hoe ze de pijn weg moeten…

Grote,kleine wensen, dromen in de nacht, hoe kunnen we ze verwezelijken als sterren in de nacht. Als zonnestralen, duizenden sterren, sterren in de nacht, denkend aam iemand, wie had dat gedacht. Duizenden engelen, lichtjes als sterrenpracht die jou beschermen dag en nacht.…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

Ik zou er dan nacht na nacht onder slapen, en me laten beschermen door de sterren. Zij worden dan mijn verlichtte wapen, die iedere pech, de weg versperren. Maar ook deze droom blijft steken in de nacht, net als de sterren in het heelal. Morgen staan ze weer netjes op wacht, om te zorgen dat ik niet van mijn 100 trappen val.…

helder is de nacht sterren geven kracht helder is het leven helder sterren geven sterren helder leven in kracht slaap zacht…

De nacht drinkt de sterren en geeft ze ogen die elk licht beminnen want de eenzaamheid en de eeuwigheid zijn de liefde die ontstaat waar de tijd verliest wat de nacht voorgoed in zijn sterren bewaart…

dag om te zingen een dag om te dansen In onze ogen bleven de sterren stralen Deze nacht was met geen geld te betalen…

Oh de koude nacht dat het is de ochtend komt nog van ver en kon ik maar reiken tot de sterren, weg uit deze duisternis. Maar de nacht en ik, wij zijn verbonden ik moet hier leren leven, zou wel anders willen maar ben omgeven door duisternis door zonden.…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen.…

Zo stil, rustig en donker is de nacht, wat een pracht. De sterren helder aan de hemel hoog, de maan in een smalle boog. De lichtjes branden langs de straten, de bomen die de wind zachtjes door hun takken laten. Blaadjes die vallen naar beneden, vogels die hun vleugels dicht deden.…

In een heldere nacht Komen de sterren tot leven Het is een deken van lichtpuntjes Die samen het lichtspel zijn In een heldere nacht Schijnt elke ster weer anders Iedere ster kent zijn plek om te schijnen Het lichtspel in een heldere nacht In een heldere nacht Kijk ik omhoog en zie dat ene sterretje Dat sterretje schijnt en glimlacht naar…

Als de nacht vervaagt En de sterren doven Vult zij Ons diepste verlangen Bereikt haar licht Ieders’ ogen Ontwaken wij In haar ochtendgloren Als ……

Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht Maakt hij de hemel open, En veel sterren en sterretjes komen zacht Op gouden voetjes gelopen. Ze zijn nieuwsgierig, en naar benêe Zouden ze heel graag komen; Maar ze zijn bang, voor de grote zee En voor de hoge bomen. ’t Is boven ook donker… maar zij hebben licht.…

De kleine maan werd door de nacht verslonden. De sterren gingen onder in de wolken. Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen, Achter gesloten blinden slapen allen, Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen? Waarom ik, die zal sterven met de andren? Ik teken de karakters zonder eerbied.…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

ik hou van de nacht en draai met een rietje de sterren in mijn glas.…

Het is zo mooi hoog in de lucht tijdens de nacht al die sterren schitteren van pracht. En daar beneden lopen wij, hand in hand, zij aan zij. Kijken naar de sterren samen, en ik naar jou de mooie dame. Is dit een gedachte of werkelijkheid, we komen er achter in onze tijd.…

Ik kijk uit het raam in de donkere nacht. En zie een hemel zonder sterrenpracht. De wind waait zacht door het open raam naar binnen. Ik kom tot rust in deze stille nacht. Er is niemand, die nu op me wacht. Misschien, zal morgen de zon weer schijnen die de sombere gedachten uit mijn hoofd doet verdwijnen!…

De nacht is gekomen iedereen gaat slapen en dromen. De sterren schijnen helder en klaar... Daar zie ik de maan zowaar! Het is een stille nacht de maan houdt trouw de wacht tot de morgen weer verschijnt en de stille nacht verdwijnt.…

Vlammend valt een meteoor door de steilten van de nacht.…

Schemerlicht sluit de ogen van de nacht tot een zacht schitteren van de sterren aan de einder hun hoopgevende knipogende lach en pracht verkoelende rust kust mijn voorhoofd en dooft de gedachten die op de morgen kunnen wachten…