Avondschemering

ze houdt niet
van het daglicht
zo onbarmhartig
zo meedogenloos fel

ze hunkert
naar de avondschemering
die geheimzinnige sfeer
tussen licht en donker

als de dag
langzaam afscheid neemt
begroet ze verheugd de
naderende nacht

ze houdt van de nacht
het troostvolle donker
verzacht de pijn

haar nachtlichtjes zijn aan
een schemerlampje naast haar stoel
en daar nog één, daar in dat stille hoekje

ze kijkt naar buiten
naar de sterren
de flonkerende buitenlichtjes
van de nacht

soms droomt ze dat elke ster
een engel is, die haar beschermt
beschermt tegen de pijn

ze wil naar de sterren
als haar tijd is gekomen

de sterren zullen wel weten
hoe ze de pijn
weg moeten nemen

dan is ze eindelijk vrij
verlost van zichzelf
verlost van de pijn

nacht sterren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 33