Alle inzendingen over Stortbui

De grote woorden bedwingen niet de stortbui die alles wegspoelt.…

stortbuien strooien nieuwe klanken op het dak een ekster is boos in de verte gerommel jij trekt snel de stekker uit…

Hagelslag, stortbuien? Fris in de buitenlucht Hoort u mijn lied Of het vriest of het dooit. Bittere noodzaak wel: Onmilieuvriendelijk Word ik al zingend De kroeg uitgegooid. Katja Bruning…

Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Wat ooit papavers en madelieven waren aangetast door een stortbui Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte. Versnippering van weefsel. Morgen en dan pas overmorgen: Bedolven onder ontredderde gebaren. Nodeloos zwelgen in het zweet Dat mijn rug laat rillen. Het antwoord weigeren Tot het bijt in mijn geheugen.…

en een pas opzij voor de moedige kleine stortbui. vijf minuten stilstaan, twee minuten verloren lopen. af en toe een halve vraag. hoe grasland het doet met onheining. ---------------------------------------- uit: 'Kleine criminaliteit', 1997.…

Esther, dit is Klaas jammer dat je 'm niet kent Hij is een beetje raar maar écht een leuke vent Dan die stortbui in éne keer Jéézus! riep ik uit Ja, 'Je zus' Nu weet ik het weer…

Corona diende zich aan als een stortbui die plotseling uit de bewolkte hemel kwam vallen De zon brak door en langzaam hebben we ons overeind gezet Maar 't mocht niet baten het is als uitstel van executie Geef ons een hark zodat we de grond om kunnen ploegen laat ons de kluiten breken, de grond zaai klaar maken voor een nieuw…

Zomerse bloemen Ze kleuren het landschap geel Als kleine zonnen Zomerse vruchten Ze kleuren de struiken rood Als kleine harten De zomer brengt troost Warmte na de regenbui De koele stortbui Tranen verdwijnen Op zoek naar nieuwe wegen In het groene gras Het klavertje vier Geeft hoop te blijven dromen Het hart overwint…

In zilverdraden stortbui leegt een wolkgeworden spin het gruwelstaltig lijf. Het okeren kind zenkt het verstrikte gelaat een laatste maal naar de schokkend rivier.…

Zij sleept zich voort alleen op straat eenzaam verlaten vanuit indigogekleurde hemel door niet zichtbare poort valt witte zuivere regen geen sneeuwgewemel warme weldadige stortbui.…

Zij sleept zich voort alleen op straat eenzaam verlaten vanuit indigogekleurde hemel door niet zichtbare poort valt witte zuivere regen geen sneeuwgewemel warme weldadige stortbui.…

Na de Tilburgse stortbui schitterde het verwelkomend licht gemeend tintelde zij voor één moment bedeesd haar warmte bruisend wendde deze seconde tot een levend volle minuut met een dromerige achtergrond van de dageraad die straalde.…

Dorst dekt de lading niet, een stortbui, een hoosbui, een moesson, een Tsunami, verzucht. Maar toch op sommige dagen, moet ik bekennen is de hemel strak blauw en is er geen vuiltje aan de lucht.…

Waarom zo traag gelijk een winterslaap Terwijl pas herfst en stortbuien slaan ruiten Waarom zo leeg als luchten blauw Terwijl blijkend blij en vol van menszijnde Hoeveel ik kan niet doe en zeg Omdat normaal en schijn moet schijnen Hoeveel ik denk en schrijf als dromer Liefst ver weg denkend gevonden zou willen Worden Het woord me achtervolgt…

blank en rood van liefderozen nu Bloeit weer de tuin van mijn verloren jeugd, Door storm en stortbui leeggeplunderd ruw. De blauwe balsemlucht is juniluw, Elke adem hier wordt paradijsgeneucht. Vol is mijn hof van vogeltjesgekweel En zoet geroep van duivenroekedoe. Een springfontein straalt óp met kleurgespeel.…

buiten regent het niet alleen daar inwendig worden longen en hart belaagd door windvlagen elkaar verdrijvende stortbuien hagel tart lever en nieren die vergeefs proberen te schuilen onder middenrif en maag dichte mist omhult de hersenschors slokdarm en luchtpijp zwellen gestaag milt en blaas staan bijkans op springen elleboog enkel en knie…

Muziek een stortbui uit wijde galmgaten. Psalmen voor een ver verschiet. Hoe zou ik weten wie de tijd ontstak, aan ieder woord zijn klinker gaf, zingend in mijn oor. De vreugde kan niet op in alle talen, in elk nieuw boek een jong bestaan. ----------------------------------------- uit: 'Het eiland van elkaar', 2006.…

De koelte van een plengende stortbui verlicht de lasten van mijn getergde ruggengraat. Ten langen leste voeg ik het woord bij de daad, ik ga niet langer gebukt onder mijn gewicht.…

Je hand pakte mijn rok zo renden we door 't gemaaide gras we stonden stil: de lucht betrok wolken wrongen zich in bochten en wegen je zei: 'laat het maar regenen de zon - en af en toe een stortbui' je blik trok als die bui over mijn hart in dikke druppen vielen we samen gaf ik liefde weer nieuwe namen wilde ik voor je dansen op…

opgejaagd door herfstplagen valt de stortbui in het nat schuurt de wind zijn gure vlagen tegen ramen die beslagen trillen van de donderslagen en zo de regen tikt een gat in openstaande mantelkragen uitgeraasde autowegen vervuld van vallend blad schuilt de man zich pruilend tegen uitgestorte najaarsregen die plengend en zeer ongelegen neerstort…

Voor zonneschijn komt er regen, hetzij als eeuwig lijkende miezer, hetzij in de vorm van een door een korte stortbui gevuld bassin, vervuild door al het wildlife. Het zij zo. Een druppel die, alvorens terug te keren, nog een lange val moet meemaken, moet vieren, moet liquide blijven en de droogte bevloeien.…

Duik met mijn hoofd nog dieper in de kraag, krijg als oppepper van een stortbui de volle laag, Blijf echter volharden op de ingeslagen weg, een warme arm die zich plots om mijn schouders legt. Ik kijk, maar kan niemand zien. was het de wens van mijn diepste gedachten misschien?…

hij zag de cumulus jagen langs de hemel zwart van het water dat pas later een geweldige stortbui met hagel zou worden de spanning zat al dagen in zijn kop en eiste een snelle ontlading die in het rennen te weinig ruimte had gegeven in de snelste route die hij had gekozen en die hij eerder al met tal van obstakels had verzwaard…

Een nieuwe dag breekt aan Opnieuw een een dag in mijn ongelukkige bestaan In de avond opnieuw de tranen Ze voelen warm aan Het blijft maar stromen Als een regenbui Een stortbui Waar maar niet aan valt te ontkomen!…

Och, zinderende Hollandse zomerdagen van rond de vijfendertig graden zon op tuin en het balkon zoele bloemengeur alom en ach, geen zuchtje wind beweegt de zonnebloemen met het dorstig hart naar de hemel gericht, en o zo tevreden met het blijde verloop van de dag waar de lang verwachte stortbui tussen lag dat het hete stof van de bladeren…

zeggen in een onverschillig staren Ik zoek het wonder der machteloosheid zelden op het verwart me, ik kan er niks mee al die sluiers die een schijnsel doen verzwakken maar jij Jij kijkt de watts nog uit een zaklamp Placht ik te zingen om je ogen wie had ik dan nog bedrogen Mocht ik dromen in je bed mocht het dan enkel onbewogen Had een stortbui…

De lucht is bewolkt en triest in haar grijze zomerse wolkenregen dat dagelijks in stortbuien met tussenpozen is neergezegen in het lage Hollandse land Tikkend op het raam waarachter mensen engelen in mensen gedaante zien staan Poetsten de zuivere regen stromen alles blinkend schoon Een schone droom is mijn meisje poëzie…

gekregen van vriendin, die 't gekocht van Mexicaans straat kunstenaar Over dit alles, jas uit de kringloop van Urk Heb laarsjes en leren tas voor krats van koningsmarkt De beha is het duurste gekocht in lingerie winkel De panties ook, maar zag op 't laatst ladder Dattie maar niet verder loopt dan de zoom van de jurk Voor de kerk stortbui…