Alle inzendingen over Taal als overlevings

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

De zwakke mens, zonder natuurlijke wapen, bouwt met taal als communicatie aan een samenleving, om als soort te overleven, en werd als terravormer pachter der aarde.…

Een avontuur in Hansje Brinker-taal Je kunt er elke ramp mee overleven De Maya’s zullen zich zelfs overgeven Wanneer je dit kleeft aan je kathedraal Wat jammer dat het vroeger niet bestond Voor asbestvlekken op de plattegrond…

vingertoppen blauwgeplekt oosterse schrijfkramp doet de ronde vadsig schrijven in woord hoesten taal gedrukt op tong gemors gekreukel geschraap tot op het bot naald splinter mij in mijn arm om te overleven in mijn poëzie…

schichtig de blik overvloedig gespaard van zwijgen de mond vol stof de aarde spreekt hem niet meer uit overleven op het sterfbed der hoop machteloze handen meten de duisternis tegenbeelden in versiering in het astrale lichaam der taal het oude is altijd beter niet het dode diep in tijd gezonken leven we steen voor steen…

nog zijn de toestanden verre van stabiel en wordt overleven vaker gebruikt om de situaties toch de baas te blijven zijn tal van zorgdiensten nodig aan updates toe voortschrijdend inzicht gebrek aan deskundig personeel voor apparatuur en technische moderne behandeling…

Is overleven over. Of is leven overleven. Overleven is ook een leven. Maar leven moet te leven zijn. Met kanker leven moet te overleven zijn. Voor een familie met kanker moet leven blijven. Voor een familie met kanker moet leven leven blijven. Die kanker beheerst veel levens, maar laat kanker nooit overleven.…

Wellicht doorbreekt taal paranormale grenzen en streelt en verwarmt taal op warmere wijze dan de kille aanblik van dode letters.…

Overleven vanaf dag één meer of minder vaak of soms met of zonder hinder Overleven op hét moment er zit niets anders op je zal wel moeten er is geen terugweg, geen stop Overleven dag in en dag uit blijven knokken misschien tegen beter weten in er alles aan doen en niet bokken Overleven zolang het kan ieder uur, iedere minuut, iedere…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

Soms is het verlangen mooier dan het bezitten zijn dromen heftiger dan elke realiteit soms is haten, écht haten een emotie dieper dan liefde en échte liefde een schijnbare onwerkelijkheid soms, ja soms, is écht leven een vorm van overleven en dan ben je jezelf zomaar heel even kwijt ...…

helft dan ben je hem kwijt Hij moet door pijnen overmand De tas gegrist van gebogen schouders Dan drukt iemand het geld in zijn hand Weer staat hij buiten rillend en ziek zijn ogen loerend naar nieuwe buit hij moet scoren het is niet genoeg daar een fiets met kinderzitje snel haast geboden de volgende kroeg En als hij 's avonds het overleven…

Hoe kunnen mensen ooit ontspannen en vrij het leven zo teleurstellen dat hemel een hel wordt Waar liefde wil vervalsen ons tot verraad verleidt en denken in emoties leven tot waan verheft Waar eenheid is vergeten strijd ons gaande houdt waar echtheid wordt gemeden leugen tot waarheid gemaakt In onschuld geboren rijpend fruit dat…

Overleven Ik zit hier nog hoewel je blik had kunnen doden maar dodelijk gekwetst heb je mij toch door kwaad te zijn mij niet te kussen toen je driftig brak uit mijn omarming…

Straks zijn de winkels uit elk dorp verdwenen Door supermarktenstrijd gaan zij teloor De huizenprijzen dalen daar ook door En menig dorpeling neemt snel de benen Geen zaak die overlevingskansen heeft Wanneer een dorp zichzelf heeft overleefd…

Ze ziet geen ramen, sluit deuren met verwrongen sleutels. De zwarte klei zit als een blinddoek om haar ogen geboetseerd. Ze heeft zichzelf gedeporteerd naar kelders van verleden. Met afkeer en vol doodsangst dwaalt ze door voorbije levens, haar handen grijpen grauwe lucht. Schaduwen van demonen dragen haar lichaam als een trofee. Ze…

ik sta in de boksring heb mijn kruk in de hoek zojuist verlaten dit wordt voor mij een gevecht om te overleven en dan zie ik mijn opponent een kolossale zwaargewicht terwijl men mij een klasse in papier had toegedicht de eerste ronde, een gong sloeg en ik ook, ik houd er niet van dat men mij een afwachtende houding verwijt dat lucht…

Ik ben hier de bokser Alle hoeken van mijn ring Heb ik laten zien Op punten schijnbaar verloren Uppercut en nastoot, geplaatst Tegenstander stond als bevroren IJskoud sla ik Knock-out…

Dit moment overspoelde me meer dan ooit Terwijl ik liep steeg het water en mijn angst De plaats waar ik was weerstond het streven het zand vroeg mij te vluchten Ik bleef roerloos staan In de seconde die dagen duurde vocht ik voor mijn leven…

Voor bijna niets is een antwoord als twijfel steeds keuzes vermoordt Wie wil niet meer dan overleven kunnen wat je wilt in plaats van nauwelijks kunnen wat zou moeten met die welbekende moed der onbegrepen wanhoop Groter de overwinning bij het accepteren van teleurstelling over jezelf Voor bijna alles is een antwoord…

drie weken ben je dood nu wel lang genoeg de aarde is verschroeid de hittegolf voorbij regen drupt mijn uitgedroogde lippen…

je wilt er niet aan want je bestaat maar vroeg of laat moet je gaan ouders vervloekend vrienden verblijdend onafwendbaar afglijdend niet meer zoekend we gaan allemaal doodgewoon dood sterven is heel normaal maar niet te rijmen…

Om te overleven schouwen we je weg Slokken we je schaduw op. We plaatsen je Achter ons, zo dichtbij Dat ons bloed begint te stromen. Lievevrouwebedstro omgroeit ons Bedenkelijk snel. Met onze rug naar je toe wachten we je In slaap, ademen onhoorbaar Onze herinneringen uit. Geen sterfscène zullen we nog delen.…

ik zal stranden met de zeemeermin en het water verdelen in vier fonteinen zodat de lucht bewegen kan in rivieren en bomen van hout de vlinders verbrand ik in het vuur, zonder zomer op te wekken en uit de kleine druppels regen buig ik licht, net zolang tot schaduwen vallen over oud geworden dromen ik zal slapen in haar armen…

Zijn de rede en reflectie middelen tot overleven? Nemen zij ons bij de hand? Is afstomping soms een zegen? Voor ons strijdende geweten we kunnen er soms niet meer tegen we vallen van ons evenwicht…

Aan al haar ambtenaren en het kabinet gaat Guus rond Kerst een volle ton met spullen geven daar kunnen zij een grote ramp mee overleven gelukkig worden de notabelen gered maar straks zit ik dan in precies hetzelfde schuitje mooi zonder zaklamp, s.o.s. vlag en zo'n fluitje ------ Het ministerie van Binnenlandse Zaken…

Te moe om nog door te gaan Te moe om nog op te staan Is overgeven dan opgeven Of is het alleen overleven En is er dan ook nog leven daarna…

inkomen van pensioen genoeg om t’ overleven niets meer of minder kan hij daar mee doen hij denkt: het is nog maar voor even…

je zoekt naar springlevende woorden die willen dansen van de morgenstond tot het avondrood we vinden zinnen die er iets toe doen en tenslotte maken we het vers af in strofen en coupletten om toch vooral maar iets na te laten voor de overlevenden…

zoals ik verzen schrijf voor het tijdelijk behoud zo werkte hij destijds dagelijks aan het overleven er moet zelfs nog ergens een foto zijn waarop hij met een zakdoek om z'n hoofd geknoopt (tegen de zomerhitte) met een troffel in zijn hand prachtig is vereeuwigd dat zie ik bij mezelf met versjes schrijven nog niet gebeuren…