Alle inzendingen over Uitzinnigheid

het varken roept het uit ze zwaaien met vaandels aan de rand van het woud dikke bomen schroeien zich aan schallend koper het wroet, het niest, is opgewonden en bezorgd eikels zijn het eikels zijn het die vallen en aangevreten om hem heen vallen, slechts ruw vlees zal hun deel zijn geeft zich over aan honden terwijl de rest het hazenpad…

Zwijg , zei ik terwijl ik driftig op zoek was naar zijn gelaten woorden ik had ze ergens op stapel gezet om niet te vergeten geloof maar dat ik het ze naar mijn zin zal maken maar nu, nu lig ik overhoop hij schopt de herrie in mijn hoofd treffend hoe de stilte valt schrik niet, roept hij mij nog na ik vang en bewaar zijn kalmte…

Witte schermbloemen uitzinnig mooi eenvoudig, maar straks weer voorbij. Haiku (na wandeling)…

oeverloos gemis vreet aan mij als een woekerende tumor die gulzig aan mijn leven zuigt tot ik op een nacht bij volle maan van het dak zal stappen en uitzinnig lachend te pletter zal zweven tot vergetelheid…

Woest wild behaard beest uitzinnig jagend op mij wolf van top tot teen Heldere ogen kop laag bij de grond, tanden Je ontwijkt me slim en lacht me kwispelend uit…

Een kolkend woest schuim walst uitzinnig op golven donderend majem. Onder kil maanlicht opgezweept door herfstwind beukt de watergeest. Zijn titanische strijd ritueel tijd gebonden blussend door zege.…

O Gij uitzinnige profeten Israel, oogappel in geschil Hang uw oren naar Zijn nieuwe wil Te zout kan God niet overleven Jezus’ ezel zult Gij binnenrijden: Gaza gaat niet naar de Filistijnen!…

Trump is met fikse eigendunk behept En nog veel meer, hij hoort in het gevang Of een kliniek, het liefst behoorlijk lang Uitzinnig heeft hij om zich heen gemept Hij waant zich vleesgeworden Uncle Sam Niet langer twitteraar, maar pure spam!…

De zon slaapt een gat in de morgen zachtjes streelt de wind haar haar niemand maakt zich grote zorgen totdat men haar vinden zal aldaar zal men geschokt zijn, uitzinnig van verdriet liet zij 't leven daar liefde haar verliet…

uitzinnig elke dichter zonder woorden probeer er dus wat zinnigs aan te doen misschien een ode, mooi op mijn blazoen ook zoek ik naar poëmen die bekoorden met bijna veertig woorden één mooi teken na zwoegend zwijgen ben ik toch bezweken…

Het moeten wonderbloemen zijn als veilige berm geplant langs steile paden van ravijnen of in uitzinnigheid te bloeden in de fata morgana van woestijnen, waaruit uitgestoken handen groeien en tranen en geluk over wangen vloeien om in een melancholisch verlangen te verzanden, beweegt het telkens als ik het betast, vult de schroom, om door…

Terwijl hongerige schaduwen de vallende avond bezetten lichten zij de volle maan bij tussen wit en vluchtig zwart een bundel letters helder en blauw van belofte geprojecteerd op mijn verstand een droom van uitzinnige woorden pootje badend aan mijn wakker strand.…

je raakte me je roerde me uitzinnig dat ik eindelijk bemind zou worden ontving ik je liefdevol en mijn kringen weken hoekig en koud viel je dwars door me heen en mijn kringen raakten uiteen moge de zon ze verwarmen een bries ze verkoelen maar hoeden voor die steen die meedogenloos tegen de bodem slaat en nooit meer gaat…

een vaag verlangen roestig weten een zwanenzang misschien van verstofte mensenliefde zie de zwaan die het nest verlaat haar minnaar uitzinnig roepend onthaalt hoe ze haar kop schudt hoe hij haar knabbelend begroet hoe ze samen de lichte vleugels uitslaan liefdesrituelen die vergeten verlangens doen zinken onder een ademloos…

Het verstand zegt nee maar het gevoel Verblindende uitzinnige extase Bestormt de hemelboog kent geen oase Van rust, geen middel schuwt het voor het doel Vernedert en bespot de goede rede De helderheid ervaring juiste weg Bezonkenheid heeft er geen enkele zeg In razernij wordt wijsheid blind gemeden…

In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

Ik wil zinnen maken die uitzinnig zijn. Ik wil uitdrukken dat niets alles is. Dood de moeder van het leven. Dat onmogelijk mogelijk is. Tijd tijdloos. Stilte vader van geluid. Dat zij wij zijn. Alle ikken vrij.…

hier sta ik dan, aan de rand van het wellustig papier, omgeven door vibrerend publiek, zoemend de vraag naar mijn hand en dan verzin ik onzinnig uitzinnig virtuele lijven, juichend bij elke sinistere hersenkronkel, kwade kwabben, pijnlijk pinnig ik dicht u de adder aan mijn borst, onderwijl de madeliefjes in wandeling afvragend in verwondering…

in waar eens poppetjes dansten kruipen nu gedrochten over elkaar klanken klinken uitzinnig door tot in het diepst van de nacht waar de kilte overhelt het gif door de straten dwaalt een spoor van destructie achterlatend voor degene die niet wilde leren liever het kwaad aanhing tot de t splitsing in 't vizier kwam welke een keuze forceerde…

verloochent Onder stoelen of banken zich schuilhoudt Eigenlijk voor eeuwig Danst Lig jij vanaf hier gezien achter de loofrijke boom Nooit gedacht, maar graag geweten; de liefde van jouw mond Eigenlijk, ietwat obsceen, droom ik de Rust van jouw lijf in Eden In elk geval, zonder ge- kunsteldheden Jaren achtereen Onophoudelijke Uitzinnige…

Uitzinnig, oprecht, zonder scrupules Houd ik vanaf de bodem van mijn hart van jou Jij bent mijn zon, maan en sterrenstelsel Mijn licht in deze donkere maanden Sinds ik ziek ben, heb ik geen grip meer op tijd Sedertdien kruipt bloed soms waar het niet kan gaan daar het ware karakter van mijn ziekte zich geenszins, echt nooit zal verloochenen aan patiënten…

En je kwam pas tot leven in haar dromenland altijd opmerkzaam voor de uitzinnige liefde wakker en oprecht op zoek naar een doel samen in het leven, zingeving en gevoelens Het was het geluid van een waterval gevangen genomen in een elektrisch apparaat onder de donkere januariwolken.…

er knallen weer schoten diep in hun geest halen littekens open van wonden die eens zijn geweest duizenden armen staccato omhoog een schreeuwende leider uitzinnig in zijn betoog bloed aan hun handen befehl ist befehl wir wussten es nicht is één woord te veel maar ook vandaag brandt het blauwzwarte staal van een granaat in explosie…

<3 voor het jaar dat nu komt ga eens uit je bol spring en zing en dans heb grenzeloos en uitzinnig lief <3 en ga vaak en heel veel onbevreesd buiten begaande paden heb lak aan leugenachtige conventies denk uitvoerig - veel en ver out of the box en laat geld nooit uitgangspunt zijn voor een oplossing <3 denk zelf denk zelf denk zelf…

waar hart en oog en streling samenkomen vergrijpen vurige tongen zich aan smeulend vuur de tweekamp tussen hunkering en waan stuwt hartstocht op tot vruchtbaar samenspel, de rede groet de geest kan niet weerstaan het fel begeren, uitzinnig kraait de rode haan in driftig bloed het willig vlees als brandend braambos, wie buigt er voor…

als ze Arriveert Brult ze en Choqueert ze Danst Een Fel Gedreven Hiphopdance Ik weet dat haar Jacht Kil en koud is Laaiend neemt ze Mens en muis in haar kielzog mee Niets vergetend draagt ze Organismen met zich mee Parels voor de zwijnen in haar Queeste zonder end ze Rolt Stroomt Tolt Uitzinnig Vastberaden…

schoppen maar tegen het beest hij is nooit één van ons geweest je kijkt ze aan voelt de slagen sluit je af, de pijn is niet meer te verdragen moordlust in hun blik verlamt al je gedachten je proeft het bloed weet waar ze op wachten botten breken en de kou trekt op je ziet jezelf verfrommeld als een vod nog trappen ze uitzinnig…

onbegrijpelijke nonsens worden uitgestort over de uitzinnige menigte brallende onzin wordt ongeloofwaardig in gedachten gedruppeld omhooggestoken mee-eens vuisten doorklieven de lucht opengesperde monden stoten instemmende oerwoudachtge geluiden uit de dikdoenerige figuur op het podium verbergt met subliem acteertalent zijn minachting…

op het hoogtepunt kan de koorts gevaarlijk zijn men loopt dan oranje aan en voelt een beangstigende pijn pijn die in stilte verstomt die nootjes tussen kiezen laat kraken als ogen zien wat men niet gelooft en schoten spetterend palen raken of pijn die bijzonder uitzinnig is 'waanzinnig' kan men beter zeggen pijn die vreugde en kreten…

Vingers glijden Over toetsen En raken jouw Luisterende ziel Ultieme verklaring Van verlangen Van dromen En wachten Ik wacht op jou Doorzie mij Hier ben ik Zo dichtbij En toch Levens verwijderd Van haar, zijn inspiratie En wanhoop Zien we daar Niet allemaal Ons eigen verlangen Naar die hartstocht De glans van verdriet Van uitzinnig…