Alle inzendingen over Vastlopen

mijn vingers voelen als opgezette ballonnen watten in m’n kop m’n hart is doof en luistert niet waarnaar ik verlang strandend in het donker ga ik terug naar mijn gevoel…

Het vastlopen in je eigen brein, het niet echt leven maar er gewoon zijn. Een oplossing die er niet lijkt te zijn, maar die er wel is, al is ie klein. Ophouden met koortsachtig zoeken is een must, en wellicht dan vind je de oplossing in alle rust.…

we lopen vast aan de rand van de stad ongekende wegen liggen open wijzers snijden de uren in stukken de wervelwind strooit zand in iemands ogen onze tijd gaat in rook op bij iedere hartenklop…

terwijl ik de weg zoek tussen bedenksels die onverhoeds als konijnen uit de hoed tevoorschijn springen verschijnen en gloeien in mij adem zoeken of een doodgeboren geesteskind dat de uitgang van het broze labyrint niet vindt zoals ik rusteloos vastloop in verdichting…

Ik loop steeds weer vast het stoort mij zeer ik zoek in de woordenkast het lijkt eindeloos te duren ik vind niet de woorden maar die kille uren zij staren mij aan.…

het denken probeert de weg te vinden het denken woont in een labyrint omdat je moet altijd aan iets denken er is het tobben en piekeren je raakt verdwaald verder van huis ik denk dat denken is wat het zegt: een plek in je hoofd waar je moet zijn je blijft er hangen en vastlopen het is je huis waar je zelden aankomt…

Veel mensen die vastlopen En minstens tien jaar op Bijstandsniveau moeten leven, Die het idee hebben dat de Politiek nadrukkelijk heeft Gefaald, worden gevoelig Voor de wens zondebokken Aan te wijzen, gaan zich Wenden tot partijen die Inspelen op emoties - Daar waar in Nederland toch Ooit de verzorgingsstaat Zorgvuldig werd opgebouwd…

is het voorbij als de wijzers vastlopen vast geroest aan levenloze tekens het leven - wat is dat eigenlijk - raast voorbij ik vang weleens een glimp op een lichtflits niets om vast te houden ik vertraag het razend verlopen van de tijd kamer voor kamer breek ik de stramme geest open ik open de vensters en zie een landschap zonder…

Trok toen de hemel grauw dicht, liet er een God locomotieven vastlopen? Of was het een dag zoals nu, verscholen in lieflijk groen?…

het lijkt of ik steeds cirkels maak rondreizend door verloren land zonder begin of einde ik ben voor eeuwig onderweg en voel me nergens thuis de vijand sluit mij langzaam in geen enkel veilig huis ik dool door dit verloren land en ken de grenzen niet ontmoet slechts pijn en het verdriet van leven niets voldoet aan de verwachting geen…

Waar hersens door Vermoeidheid en ziekte Tot stilstand zijn Gekomen, vastgelopen In het moeras van Menselijke moeiten, Daar is een glimp Van Jouw licht genoeg Om voor mij het leven Leefbaar te maken En mijn denken weer Op gang te brengen…

De dingen zijn in het tijdelijke blijven hangen, zoals wijzers stokken op een verstofte plaat waar zelfs de wind geen acht op slaat. Er klinkt geen roep die verder leidt dan de dag die doodloopt in een cirkelgang van taken, buiten de incidentele aanlooppoes die om wat aandacht vraagt. Tot boven het dak stijgt warme damp vanuit de ingeperkte…

zal ik mezelf weer verbergen gedachten die vastlopen in het harde van je lippen wanneer mijn kus blijft om niets moet ik dan de pijn op vragen kleven, niets meer geven aan de waarheid, het wachten op en nog eens opnieuw als dat niet wordt gevoeld of zal ik verder blijven dromen zoals een maan in volle dracht wanneer jij uit steeds…

Als ik vastloop in gesprek help jij me dan, als ik een woord niet meer weet, zeg jij me dat dan? Als ik de sleutel niet meer in ‘t slot krijgen kan, zul je me niet buiten, maar binnen laten dan? Ik ben zo bang, te vergeten te verdwalen of zoek te raken maar weten dat je me zoeken zult brengt me rust, dus heb geduld!…

Er is een nieuwe zondebok gevonden Haar naam is ‘overgang’, geloof het maar Van burnout, stress en overige zonden Is zij de oorzaak, het is raar maar waar Dus gaan er nieuwe arbodiensten open Voor alle vrouwen van veertig en plus Die moe zijn en daarom in werk vastlopen Men rijdt erheen met de hormonenbus De mannen zijn in beeld…

iedereen is gelijk iedereen is meteen meteen over de zeik waar is broederschap gebleven avontuur was verslavend deed de mooiste vrouw verbleken avonduur of schemering herfst vijf voor twaalf de verslaving is gebleven het casco is vergankelijk maar de geest vermijdt het onvermijdbare gaat op verre reizen tot de tandraderen hem doen vastlopen…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…

in tegenstelling tot grote dichters weet ik van alles vrijwel niets alleen de sport daar is bij mij zéér veel van bekend neem nu simon vinkenoog beroemd van onder de poëten hij en ik malen omgekeerd bij het gebruik onzer kaken hij houdt mensen aan de praat paraat vanuit de breedte waar ik vastloop puur op duntemaat mijner uitspraken als…